Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wskazywał, iż w istocie udzielony został powodom kredyt we frankach szwajcarskich (CHF) a nie w złotówkach. (...)Powodom zależało na zaciągnięciu kredytu o jak najniższym koszcie, a taki był kredyt indeksowany do kursu franka szwajcarskiego ; stąd też logicznym było(...)Za wiarygodne natomiast uznać należało zeznania powoda w zakresie, w jakim wskazywał, iż nie wyjaśniono mu, w jaki sposób pozwany wylicza kury franka szwajcarskiego, po jakich nabywa lub sprzedaje powodom tę walutę. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony w frankach szwajcarskich, to powstaje pytanie, czemu umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich.

Pracownik banku polecił im kredyt „we frankach” jako rozwiązanie najkorzystniejsze. Osoba ta nie przedstawiła oferty w złotych polskich, jak również nie wyjaśniła istotnych założeń (w tym ryzyk) jakie wiążą się z zaciągnięciem kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Małżonkowie nie zostali zapoznani z ryzykiem związanym ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego, nie zostali również poinformowani o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego przez bank. (...)R. S. i B. S. wnioskowali o kwotę 305.000 zł wyrażone we frankach szwajcarskich (CHF) z oprocentowaniem zmiennym, ratach równych, karencją w spłacie kredytu.

Po kilku latach dostali pismo z banku, że mogą spłacać kredyt we frankach. (...)Przeliczenie franków na złotówki następowała wedle kursu banku, nie do końca dla powodów zrozumiałego. (...)Natomiast w niniejszej sprawie kredyt zgodnie z umową musiał być wypłacony w złotych polskich, choć był wyrażony we frankach szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Kredyt we franku szwajcarskim dawał im większą zdolność kredytową, niż w walucie polskiej. (...)Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Zatem walutą kredytu był złoty polski, a nie frank szwajcarski. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

Jednocześnie w trakcie spotkania z pracownikiem Banku poinformowano ich, że nie posiadają zdolności do zaciągnięcia kredytu złotówkowego i zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich zapewniając, że jest to stabilna waluta. (...)Pracownik Banku zapewniał powodów o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność Banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

We frankach szwajcarskich wyrażono wysokość hipotek stanowiących zabezpieczenie spłaty kredytu. Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR właściwego dla franków szwajcarskich. (...)Uznając, że przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak jest podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 ( 1) k.c. i art. 358 ( 1) k.c. (...)Niemniej jednak kredytobiorcy byli poinformowani przez poprzednika prawnego pozwanego, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać, i złożyli stosowne oświadczenie.

W swojej ocenie Powodowie pomijają, że w przeciwieństwie do kredytów indeksowanych do walut obcych w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z kredytem denominowanym w walucie obcej, a więc takim w którym kwota kredytu zostało wyrażona w Umowie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Kredytobiorca nie miał możliwości negocjowania kursu franka szwajcarskiego. (...)Pozwany przekazał powodom kwotę 301.000,00 PLN, stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu.

(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorców (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie zawartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez powoda, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń. (...)Z tych danych przecież jednoznacznie wynikało, że w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł) zaś po tej dacie kurs franka szwajcarskiego sukcesywnie się obniżał i na datę zawarcia umowy przez pozwanych (13.10.2008 r.) wynosił 2,31 zł. (...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w przypadku kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi brać pod uwagę zjawisko ryzyka kursowego.