Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: 1. Ze względu na ścisły związek między żądaniem ewentualnym zgłoszonym obok żądania głównego wydanie wyroku częściowego o którym stanowi art. 317 § 1 k.p.c., negatywnie, wyłącznie co do żądania głównego jest niedopuszczalne. 2. Wydanie wyroku częściowego nie jest dopuszczalne w odniesieniu do kwestii, co do której orzeczenie powinno być (...)

Tymczasem, sporna umowa kredytowa, jako walutę kredytu wskazuje franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem, strony precyzyjnie oznaczyły wysokość świadczenia we franku szwajcarskim. (...)Bank przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka. (...)Kurs franka tylko na krótko przekroczył barierę 4.0 zł wskazaną w tym pouczeniu.

Wykonanie umowy może zaś nastąpić przez spłatę kredytu we frankach szwajcarskich, albo przez zastosowanie średniego kursu Narodowego Banku Polskiego. (...)Powodowie zostali przy tym poinformowani, że mogą uzyskać kredyt związany z frankiem szwajcarskim. (...)Były to postanowienia, dotyczące indeksowania udzielonego powodom kredytu w złotych do obcej waluty, franka szwajcarskiego w połączeniu z obowiązkiem spłaty kredytu według kursu kupna franka szwajcarskiego na moment spłaty kredytu. (...)Są to postanowienie dotyczące indeksacji kredytu do waluty franka szwajcarskiego.

Zgodnie z umową, kwota kredytu wynosiła 521 328,98 zł franków szwajcarskich. (...)Wynika to z zatytułowania samej umowy, a w dalszej kolejności ze sformułowania §2 ust. 1, z którego wynika obowiązek postawienia do dyspozycji kredytobiorców kwoty określonej we frankach szwajcarskich. (...)Można byłoby stosownie do niego wypłacać kwotę kredytu w złotych, euro, dolarach USA czy jenach, ale nie we frankach szwajcarskich. (...)Kredytobiorca nie może zwolnić się z obowiązku zwrotu kredytu w żaden inny sposób, jak poprzez zwrot kwoty uzyskanej w złotówkach, z tym, że równowartej określonej z góry sumie franków szwajcarskich.

Powodom nie przedstawiono informacji jak będzie kształtować się wysokość ich zadłużenia i wysokość ich raty w razie wzrostu wartości waluty franka szwajcarskiego do chociażby poziomu z lutego 2004r. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Z tych danych przecież jednoznacznie wynikało, że w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł) zaś po tej dacie kurs franka szwajcarskiego sukcesywnie się obniżał i na(...)(...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi to brać pod uwagę zjawiska ryzyka kursowego.

Stronie powodowej zależało na jak najniższej racie kredytu, w związku z czym powódce zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Wskazać też należy, że w przypadku zawarcia umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu, powinna ściśle określać umowa kredytu. (...)Z kolei kredyt denominowany to kredyt, w którym zobowiązanie wyrażone jest w umowie w walucie obcej, wypłata kredytu następuje w walucie polskiej, harmonogram spłaty kredytu wyrażony jest walucie obcej, a spłata następuje w walucie polskiej. (...)Wysokość świadczenia kredytobiorcy została określona w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych na franki szwajcarskie, po kursie wskazanym przez pozwanego, uzyskując równowartość kredytu wyrażoną w walucie obcej.

Przyczyną, dla której powodowie zdecydowali się na ubieganie się o kredyt denominowany we franku szwajcarskim była znaczna różnica w racie kredytu w tej walucie w porównaniu do kredytu w walucie polskiej. (...)Pracownicy banku nie posiadali informacji na temat sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przez bank. (...)Wyeliminowanie z łączącej strony umowy niedozwolonych postanowień umownych określających zasady przeliczania udzielonego kredytu na złotówki oraz spłat na franki szwajcarskie wymaga oceny, czy umowa w pozostałym zakresie jest możliwa do utrzymania. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski).

Tymczasem powód przeliczył wartość kredytu udzielonego we frankach na walutę polską, co nie miało podstaw prawnych. (...)Zobowiązanie kredytobiorcy wynikające z zawartej między stronami umowy wyrażone było w walucie obcej ( (...) frank szwajcarski). (...)Mimo uzgodnienia waluty kredytu w postaci franków szwajcarskich powód zażądał świadczenia w walucie polskiej. (...)Powód dokonał przeliczenia wartości kredytu we frankach na walutę polską.

Pracownik pozwanego obecny w oddziale poinformował ich, że nie mają zdolności do zaciągnięcia kredytu w złotych, natomiast mają zdolność do zaciągnięcia kredytu we franku szwajcarskim. (...)Bank nie zakładał przy tym skokowego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ani też nie miał wpływu na ten kurs. (...)Przeciwnie powodowie mogli uznać na jej podstawie, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny. (...)Stanowi ona jedną z wielu spraw wniesionych przez pełnomocnika powodów do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.