Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: W wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Zarazem jednak konsekwentnie wskazuje się też w judykaturze, a co umknęło Sądowi I instancji, że od wskazanej zasady dopuszczalne, a niekiedy konieczne jest odstępstwo w tych sytuacjach, (...)

Opisane cechy odróżniają kredyty denominowane od kredytów indeksowanych, w których kwota udzielonego kredytu jest wyrażona w złotych polskich, ale na dany dzień (najczęściej dzień uruchomienia kredytu) kwota kapitału kredytu lub jej część przeliczana jest(...)(...)Choć ówcześnie ustawa nie przewidywała możności udzielania kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych, to takie umowy „nienazwane” były dopuszczalne w świetle zasady swobody umów. (...)(...)się waluta CHF, że raty kredytu (samodzielnie zmieniane przez bank) mogą realnie, drastycznie wzrosnąć w sytuacji znaczącej zmiany kursu i aprecjacji franka szwajcarskiego, która była możliwa, jak w(...)w przypadkach – odpowiednio – kredytu w PLN i CHF. Nie(...)(...)(...)krajach, w których zaczęto udzielać kredytów pseudowalutowych (Włochy, Australia, Austria, Wielka(...)stałej (od kilkudziesięciu lat) aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych i związanych(...)

Kredyt był denominowany (waloryzowany) w walucie CHF (§ 2 ust. 1). Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)prawa krajowego; - istnieją podstawy do uznania całej umowy za nieważną;(...)w szczególności nie ma podstaw do żądania zapłaty przez bank jakiegokolwiek(...)nadwyżka nad kwotą wypłaconą; - do nadpłaty doszło w takim okresie,(...)(...)Dodać w tym miejscu należy, że z uwagi na odesłanie do sporządzanej przez bank tabeli kursów walut za abuzywne uznać należało także postanowienie umowy dotyczące wysokości rat kredytu spłacanych comiesięcznie (§3 ust. 3). (...)(...)ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie(...)W ocenie Sądu Apelacyjnego pogląd powyższy odnieść należy także do kredytów denominowanych, w których kurs waluty i związane z tym ryzyko mają kluczowe znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania.

Nie informowano ich jak wzrośnie rata i saldo kredytu w sytuacji, gdy kurs franka wzrośnie. (...)Bank, który udzielił powodom kredytu, następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony. (...)Z kolei spłata rat następowała po przeliczeniu ich z kwoty wyrażonej we franku szwajcarskim na złote polskie po kursie sprzedaży ustalonym przez Bank. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione.

Co do zatrzymania części kwoty ze sprzedaży mieszkania w W. - pozwana wskazała, iż część kwoty została przeznaczona na spłatę kredytu z dnia 18 01 2007 tj. 248 809,61 zł , reszta zaś na spłatę kredytu z dnia 18 04 2008 zaciągniętego na kwotę 84 000,- zł. (...)(...)zakupem tych mieszkań strony zaciągnęły kredyt denominowany (waloryzowany) we frankach szwajcarskich na kwotę 503.800 złotych, na okres 30 lat. (...)Na poczet drugiego z kredytów tj. (...)Niewykluczone zresztą, iż przekazana kwota mogła być np. po części spożytkowana na spłatę kredytu we frankach, skoro takie spłaty miały bezspornie miejsce, a pozwana ich realizację przypisuje wyłącznie sobie.

Ani w umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 171-176, k. 439-440, regulamin k. 177-195, k. 441-445v ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Przedmiotowy kredyt nie był kredytem walutowym. Był to kredyt denominowany do waluty obcej, w którym wartość w umowie wyrażona w walucie obcej służyła jedynie przeliczeniu wg kursu waluty wartości kwoty udostępnianej w walucie polskiej – wypłata kredytu, jak i jego spłata miała następować w walucie polskiej. (...)Fakt, że Bank w tabelach mógł kształtować kurs franka szwajcarskiego (kurs kupna przy udostępnieniu kredytu i kurs sprzedaży przy przeliczaniu spłaty na walutę polską) w sposób całkowicie dowolny wynika z postanowień umowy kredytu. (...)(...)analizy, czy symulacje przedstawił powodom do chwili zawarcia umowy w celu umożliwienia im oszacowania konsekwencji ekonomicznych spłaty kredytu denominowanego do CHF. Pozwany nie wykazał, by(...)CHF na potrzeby wypłaty kwoty kredytu oraz spłaty poszczególnych rat.

Sąd Rejonowy ustalił, że D. B. i K. B. zawarli w dniu 21 czerwca 2006 r. z (...) Bankiem Spółką Akcyjną w W. umowę kredytu hipotecznego na cele budownictwa mieszkaniowego, waloryzowanego frankiem szwajcarskim. (...)W § 10 ust. 2 umowy ustalono następującą zasadę zmiany wysokości oprocentowania: „zmiana wysokości oprocentowania Kredytu może nastąpić w przypadku zmiany(...)referencyjną rozumiano trzymiesięczny LIBOR dla franka szwajcarskiego. (...)Stosownie do treści art. 69 ust. 2 pkt 5 Pr.B. umowa kredytu powinna określać wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany. (...)Tymczasem po pierwsze art. 69 ust. 2 pkt 4a Pr.B. nie stwarza stronom możliwości innego rozwiązania, ponieważ w przypadku kredytów denominowanych lub indeksowanych określenie jasnych zasad dokonywania przeliczeń stanowi element przedmiotowo istotny umowy.