Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § (...) umowy kwota udostępnionych środków, w dniu ich wypłaty, została przeliczona na walutę obcą tj. franka szwajcarskiego, według kursu kupna walut określonego w Tabeli Kursów banku, obowiązującego w dniu uruchomienia środków. (...)Na dzień sporządzenia umowy wartość kredytu wynosiła 105.037,29 franków szwajcarskich, zaś rzeczywista wysokość miała zostać ustalona po wypłacie ostatniej transzy kredytu (§ (...) umowy). (...)Zarzut pozwanych sprowadzał się do uznania, że na skutek indeksacji kredytu wyrażona w złotówkach a przeliczonej na franki szwajcarskie kwota kapitału może być inna (w praktyce wyższa) w chwili obowiązku zwrotu udzielonego kredytu, aniżeli kwota kredytu udzielonego pozwanym. (...)Jednak jego spłata odbywała się po dokonaniu przeliczenia kwoty kredytu wg kursu kupna do franka szwajcarskiego obowiązującego w dniu uruchomienia środków,(...)razem wedle kursu sprzedaży walut do franka szwajcarskiego obowiązującego w dniu spłaty.

Sporna umowa nie była pierwszą umową powoda o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego – w 2005 r. powód zawarł umowę kredytu mieszkaniowego w ww. formie z bankiem (...) S.A. (umowa, k. 176-181). (...)Zdecydowali się na kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego w pozwanym banku, bowiem oferta ta była dla nich najkorzystniejsza ze wszystkich przedstawianych ze względu na atrakcyjną wysokość raty. (...)W odniesieniu do kredytów „złotowych” bank kalkuluje swoje ryzyko kontraktowe i udziela kredytu w złotych polskich, to tym(...)w przypadku, w którym udziela kredytu walutowego lub kredytu złotówkowego indeksowanego do waluty obcej czy kredytu denominowanego w walucie obcej, którą charakteryzują(...)(...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

Podstawą roszczenia powodów było twierdzenie o dokonanych nadpłatach przy spłacie kredytu z uwagi na abuzywność postanowień umowy odnoszących się do waloryzacji udzielonego kredytu kursem franka szwajcarskiego oraz ich sprzeczność z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. (...)Kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego był najkorzystniejszy ze wszystkich przedstawianych instrumentów finansowych ze względu na niskie oprocentowanie – stopą procentową LIBOR, i tym samym atrakcyjną wysokość raty w porównaniu do innych kredytów, także złotowych. (...)Podlega to weryfikacji m. in. przez KNF. Pozwany nie nabywa waluty każdorazowo „pod konkretny kredyt”, bank pozyskuje jednorazowo setki milionów franków szwajcarskich, aby z tej puli udzielać kredytów klientom indywidualnym. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

W ramach prezentacji oferty kredytu powód został poinformowany o wpływie kursu franka szwajcarskiego na wysokość zobowiązania kredytowego i poszczególnych rat, nie był natomiast informowany, jak jest ustalana marża banku przy obliczaniu kursu kupna i sprzedaży waluty. (...)Zawarcie umowy kredytu w złotych polskich indeksowanego do waluty obcej, w tym do franka szwajcarskiego było zatem dopuszczalne, a tym samym zarzuty powoda w tym zakresie nie są zasadne. (...)Postanowienia umowy określające kwotę kredytu, indeksowanie do kursu franka szwajcarskiego oraz bezpośrednio z tym związany poziom oprocentowania to postanowienia umowy określające główne świadczenia stron. (...)Powód uprawniony był do spłacania kredytu poprzez dokonywanie wpłat we frankach szwajcarskich, którą to możliwość ustawodawca wprowadził(...)

Pokazywał klientom symulacje zarówno kredytów złotówkowych jak i we frankach szwajcarskich. (...)Konto kredytowe pozwanego prowadzone było we frankach szwajcarskich, również harmonogram spłat otrzymywał on we frankach szwajcarskich. (...)Jest to kredyt, którego wartość wyrażona została w umowie we frankach szwajcarskich. (...)Celem pozwanego było uzyskanie taniego kredytu, co spowodowało, że uzyskał kredyt najtańszy z możliwych w danym czasie, czyli kredyt denominowany we frankach szwajcarskich.

W celu uzyskania kredytu zwrócił się do kilku banków z zapytaniem o jego zdolność kredytową w walucie polskiej oraz walucie franka szwajcarskiego. (...)Posiadał jednak zdolność kredytową w wypadku zaciągnięcia kredytu hipotecznego w walucie franka szwajcarskiego, a na przyznanie takiego kredytu wstępnie zgodził się pozwany Bank (...) S.A. z siedzibą w W. . (...)Pozostałe informacje wypełniał pracownik pozwanego Banku (...) S.A. Jako kwotę kredytu wskazano sumę 400.000,00 zł, który miał być udzielony we frankach szwajcarskich. (...)W § 2 ust. 2 umowy kredytu wskazano, iż kredyt jest indeksowany do waluty franka szwajcarskiego, po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna waluty franka szwajcarskiego według Tabeli Kursów Walut Obcych obowiązującej w Banku (...) S.A. w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.

Walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym na dzień zawarcia umowy kredytu wyniosło 2,75% (podwyższone do 3,75% w okresie ubezpieczenia kredytu). (...)W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała okoliczność, że strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny, na podstawie której bank udzielił im kredytu w walucie polskiej waloryzowanego walutą CHF. Z powyższego wynika, że udzielony powodom kredyt jest kredytem denominowanym. (...)W wykonaniu umowy o kredyt denominowany nie dochodzi do faktycznego zakupu przez bank waluty i jej sprzedaży klientowi dokonującemu spłaty raty. (...)(...)następuje waloryzacja wartości kwoty głównej kredytu w oparciu o obiektywnie oznaczony kurs franka szwajcarskiego” Rozważania takie są jednak bezprzedmiotowe,(...)