Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)zastosowania stawki (...) w odniesieniu do wierzytelności wyrażonych w złotych, sprzeczność tak powstałej umowy z naturą umowy kredytu denominowanego, wątpliwości co do zakresu konsensu stron w zawieranej umowie. (...)W ocenie sądu apelacyjnego sąd okręgowy trafnie jednak uznał, że sporna umowa nie jest umową o kredyt walutowy w tradycyjnym jego rozumieniu, a dotyczy udzielenia powodowi kredytu złotówkowego, denominowanego w walucie obcej. (...)Powyższe kwestie być może miały wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2008 kredytów denominowanych we franku szwajcarskim, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach. (...)A w sprawie niniejszej nie budzi wątpliwości, że wolą stron było zawarcie umowy kredytu denominowanego w walucie obcej ( (...) ), a nie innego kredytu, w tym walutowego.

Zgodnie z postanowieniem zawartym w § 1 ust. 1 umowy, kredyt ten był indeksowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Zgodnie z § 19 ust. 5 Regulaminu, w przypadku kredytu indeksowanego w walucie obcej, kwota(...)dnia wpływu środków. ( Regulamin Kredytu Hipotecznego (...) – k. 38-41v(...)istoty ryzyka walutowego związanego z kredytem indeksowanym do waluty franka szwajcarskiego. (...)Pozwany Bank zgodził się udzielić powodom jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego ( zeznania powoda P. P. na rozprawie w dniu 30 stycznia 2020 r. – k. 256-257 ). (...)Ponadto, Sąd przyjął, że świadek ten dysponuje stosowną wiedzą dotyczącą okoliczności oferowania klientom kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego i zakresu informacji, które były im wtedy udzielane.

(...)z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe (...) , waloryzowaną kursem franka szwajcarskiego, na kwotę 220.000,00 zł z przeznaczeniem na zakup nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym. (...)(...)których powodowie zaakceptowali zasady funkcjonowania kredytu denominowanego (waloryzowanego) w walucie wymienialnej, zasady dotyczące określenia kwoty kredytu, sposobu jego uruchomienia, wykorzystania oraz warunków jego spłaty. (...)Bank wykazał natomiast, że powodowie podpisali oświadczenia, zgodnie z którymi akceptują zasady funkcjonowania kredytu denominowanego, rozumieją ryzyko związane ze zmianą kursów walut oraz wynikające z tego konsekwencje. (...)(...)sam fakt znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, w dniu zawarcia umowy powodowie obejmowali swoją świadomością możliwość kilkuprocentowej zwyżki i jej skutki.

Doradca kredytowy przekonał powodów, że najkorzystniejszy jest kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF) z uwagi na niskie oprocentowanie i niskie raty. (...)Z dniem 26 sierpnia 2011r. do art. 69 ust. 2 został(...)wprost możliwość zawierania umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)podstawie którego wyliczana jest kwota kredytu i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasady(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. (...)(...)3 Prawa bankowego uprawniająca kredytobiorcę do spłaty kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej, w tej walucie, ponieważ także ten przepis wszedł w życie po zawarciu umowy kredytu. (...)Nie sposób także w realiach sprawy przyjąć do rozliczeń stron kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytu indeksowanego albo denominowanego do waluty obcej.

(...)stosunek prawny wynikający z umowy kredytu numer (...) z dnia 26(...)dnia 20 września 2022 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)(...)Kredyt był indeksowany do CHF (§ 1 ust. 3.5). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Ponadto naruszyły one dobre obyczaje, ponieważ doszło do wykorzystania przewagi kontraktowej banku, który(...)których informowano jedynie o stabilności franka szwajcarskiego i korzystniejszych warunkach oprocentowania w porównaniu do kredytu nieindeksowanego do waluty obcej. (...)(...)przyjętego dla przeliczeń kwoty udzielonego kredytu ze „złotówek” na franka szwajcarskiego i inną wysokość kursu przyjętego przy ustalaniu wysokości wymaganej spłaty z franka szwajcarskiego na „złotówki”, a także z(...)(...)Skarżący nie wyjaśnił również , na czym opiera swoje przekonanie o rzekomym wpisywaniu się zeznań powodów w „…powszechnie przyjmowaną linię procesową przez kredytobiorców kredytu we frankach szwajcarskich”, co miałoby świadczy o braku ich wiarygodności. (...)Przepis art. 24 ustawy statuował wyłącznie uprawnienie NBP do ustalania kursów walut obcych, przy(...)bieżących kursów walut w odniesieniu do franka szwajcarskiego ustalany był kurs średni, kurs kupna i kurs sprzedaży.

Powodowie nie mieli świadomości co do skali ryzyka walutowego i kursowego związanego z zaciąganiem kredytu denominowanego w walucie obcej. Otrzymali jednak zapewnienie, że większość klientów w tamtym czasie brała kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie spłacają kredyt do chwili obecnej. (...)Dalej, odwołując się do treści art. 385 1 k.c. , art. 385 2 k.c. oraz orzecznictwa TSUE ukształtowanego na tle umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do kursu waluty obcej, ocenił, że(...)

(...)że ustalenia Sądu Okręgowego co do braku negocjacji postanowień umownych, braku(...)bank, zwłaszcza w szczególności co do istoty ryzyka kursowego i jego(...)(...)Konsumenci w chwili udzielania kredytu nie wiedzieli zatem, w jakiej wysokości ich zobowiązanie we frankach szwajcarskich będzie oscylować. (...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franki szwajcarskie po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach(...)(...)(...)przychodów banku nie sprowadzały się do prostej różnicy między stosowanym kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.