Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podczas spotkań mających na celu podjęcie decyzji co do ubiegania się o kredyt, pracownik banku wskazywał na atrakcyjność kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego z uwagi na znaczne obniżenie kredytu frankowego w stosunku do waluty polskiej. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)(...)że pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Suma wszystkich wpłat dokonanych przez powoda na poczet spłat rat kredytu z tytułu umowy kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do CHF od dnia zawarcia umowy do dnia 2 kwietnia 2017 roku stanowiła kwotę 83 252, 48 złotych oraz kwotę 29 402, 15 franków szwajcarskich. (...)Kredytobiorca, jak już wspomniano wielokrotnie powyżej, zdawał sobie sprawę z ryzyka zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich, o czym świadczy przede wszystkim podpisana przez niego dokumentacja bankowa. (...)Jest to referencyjna wysokość oprocentowania depozytów i kredytów na rynku międzybankowym w L. dla walut o globalnym znaczeniu: dolara amerykańskiego, euro, franka szwajcarskiego, funta brytyjskiego i jena. (...)Zgodnie z wyliczeniami biegłego suma wszystkich wpłat dokonanych przez powoda na poczet spłat rat kredytu od dnia zawarcia umowy do dnia 2 kwietnia 2017 roku stanowiła sumę kwot – 83 252, 48 złotych i 29 402, 15 franków szwajcarskich.

Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Formalnie wiążące strony postanowienia umowy określały w jaki sposób wykorzystana, w złotych, kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy. (...)Nie ma podstaw by nadawać aneksowi takiego znaczenia, gdyż w istocie, poza formalną zmianą określenia „kredyt denominowany” na „kredyt indeksowany”, podstawową zmianą jest określenie, że raty począwszy od 21 marca 2013 roku spłacane są we frankach szwajcarskich (zmiana §9 ust.2).

W umowie określono kwotę kredytu we frankach szwajcarskich z niższym oprocentowaniem właściwym dla waluty obcej. (...)Na mocy tej umowy bank udzielił kredytobiorcom kredytu w kwocie 55.634,05 CHF (franków szwajcarskich) na okres do 10 września 2027 r. w celu nabycia działki budowlanej (§ 1 umowy). (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego – denominowanego w walucie obcej, gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Na tym tle wskazać należy, że sporna umowa stanowi kredyt denominowany we franku szwajcarskim.

Zawarcie przedmiotowej Umowy nastąpiło na wniosek powodów, którzy wystąpili do Banku o udzielenie kredytu w wysokości 630 000,00 zł, oznaczając jako walutę kredytu franki szwajcarskie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Zarówno M. S. jak i G. W. posiadali już zobowiązania kredytowe których wysokość przeliczana była według kursu franka szwajcarskiego. (...)Wzrost kursu franka szwajcarskiego miał charakter globalny, niezależny od którejkolwiek ze stron.

Oczywistym jest przy tym, że powodowie faktycznie nie potrzebowali jakiejkolwiek sumy franków szwajcarskich. (...)To bowiem wolą powodów, wyrażoną w Umowach, było uzyskanie kwoty kredytu w walucie, w której mogliby oni dokonywać dalszych rozliczeń, tj. w złotówkach, bez konieczności dokonywania wymiany we własnym zakresie oddanych im do dyspozycji franków szwajcarskich na złotówki. (...)Brak dookreślenia tych wartości pozbawia konsumenta możliwości oceny czy decyduje się na spłatę kredytu po kursie ustalonym przez Bank, czy też bezpośrednio we frankach szwajcarskich pozyskanych w innym miejscu. (...)Tym samym w dacie dokonywania spłat przez powodów także we frankach szwajcarskich stwierdzić należało, iż świadczenia te były realizowane bez podstawy prawnej.

W dniu 19 marca 2015 r. strona powodowa złożyła wniosek o odroczenie spłaty kredytu z uwagi na wysoki kurs franka szwajcarskiego. (...)Na etapie spłacania kredytu powodowie powzięli bowiem wątpliwość co do zasadności procedowania przez Bank i indeksowania kredytu do waluty franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim trafnie ustalił Sąd Okręgowy, że przedmiotowe kredyty udzielone powodom miały charakter kredytów denominowanych do waluty innej niż waluta polska, a konkretnie do franka szwajcarskiego. (...)Niewątpliwie zawierając umowy o kredyt denominowany powodowie przyjęli do wiadomości i zaakceptowali ryzyka związane z kredytem denominowanym do waluty obcej: ryzyko walutowe oraz ryzyko zmiennej stopy procentowej.