Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kwotę kredytu (denominowanego) wyrażono we frankach szwajcarskich. (...)Powodowie nie otrzymali zatem (i zgodnie z zapisami umowy stron, otrzymać nie mieli) umówionej sumy w walucie franka szwajcarskiego - w świetle umowy nie tylko nie mogli uzyskać wypłaty kredytu we wskazanej w umowie walucie, ale też nie mogli go w tej walucie spłacać. (...)Ujawnione w sprawie dane nie pozwalają także na przyjęcie, że powodowie zostali pouczeni o niestabilności waluty polskiej, w stosunku do waluty franka szwajcarskiego. (...)(...)w złotówkach, po przeliczeniu kwoty kredytu wskazanej we frankach szwajcarskich przy zastosowaniu kursu kupna waluty obowiązującego w Banku w chwili wypłaty (§37 ust. 1 Regulaminu).

(...)stosunek prawny wynikający z umowy kredytu numer (...) z dnia 31(...)dnia 23 lipca 2020 roku do dnia zapłaty, c. kwotę 31.432,60(...)dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu.(…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)W dniu 30.04.2013 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 40. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Ten przedstawił im jedynie ofertę kredytów pozwanego (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. zarówno złotówkowego jak i indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. Powodowie wybrali ofertę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, gdyż koszty tego kredytu były niższe niż kredytu złotówkowego. (...)Nie przedstawiał im też symulacji pokazującej jak zmiana kursu franka szwajcarskiego wpłynie na wysokość ich zobowiązania. (...)Kredytodawca natomiast posługując się opracowanymi przez siebie wzorcami umownymi wprowadził do umowy mechanizmy indeksacji powiązane z kursem franka szwajcarskiego, które zostały uznane przez Sąd za klauzule abuzywne.

W celu zawarcia umowy kredytu po sprawdzeniu zdolności kredytowej powodom zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Powodom nie zostały przedstawione historyczne wykresy franka szwajcarskiego. (...)Z powyższego wynika, że ustawodawca zaaprobował funkcjonowanie w obrocie umów kredytu indeksowanego i denominowanego do walut obcych nie tylko na przyszłość, ale także tych zawartych przed datą uregulowania tego rodzaju umowy wprost w ustawie Prawo bankowe . (...)Nie można przy tym zgodzić się z reprezentowanym niekiedy przez sektor bankowy poglądem co do tego, że ewentualna abuzywność postanowień umowy kredytu indeksowanego bądź denominowanego do waluty obcej w zakresie odesłania do tabel kursowych banku została usunięta(...)

B. C. (poprzednio: K. ) złożyła w dniu 31 marca 2008 roku wniosek kredytowy do (...) Banku S.A. w którym postulowała o udzielenie kredytu w kwocie 233.000,00 zł, indeksowanego do obcej waluty tj. franka szwajcarskiego. (...)Po weryfikacji sytuacji dochodowej powódki okazało się, że nie ma ona zdolności kredytowej do zaciągnięcia zobowiązania kredytowego w złotych polskich, a jedyną opcją jest wzięcie kredytu we frankach. (...)Powódka nie miała możliwości negocjowania indywidualnych postanowień umowy, zwłaszcza tego w jaki sposób Bank będzie przeliczał kwotę wypłaconego kredytu i kwotę rat na franki szwajcarskie. (...)Logicznie oceniony materiał dowody dawał też podstawy do stwierdzenia, że powódka przed zawarciem umowy była informowana, że kredyt jest bezpieczny z uwagi na stabilność franka szwajcarskiego.

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

Stanowiła ona bowiem kredyt walutowy (denominowany do kursu (...) ), który był dopuszczalny w świetle prawa. (...)Przed zawarciem umowy kredytu strona pozwana nie przedstawiła kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego przy założeniu wzrostu kursu (...)(...)(...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu denominowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodom nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.