Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: spłata rat w złotych, wg odesłania do regulaminu, nie zmienia walutowego charakteru kredytu

Są to postanowienia o indeksacji kredytu kursem franka szwajcarskiego oraz stosowanie przez bank Tabeli kursów. (...)Dokonała wyboru kredytu walutowego, kierując się jego dostępnością ponieważ nie miała zdolności do kredytu złotowego. (...)(...)należy, iż sporna umowa o kredyt hipoteczny została zawarta przed zmianą(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. Ustawa ta wprowadziła także uregulowanie, zawarte w art. 69 ust. 3 zdanie 1 UPrB, zgodnie z którym w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie.

Pracownik banku nie wskazał na zagrożenie, że wzrost kursu franka szwajcarskiego ma charakter nieograniczony ( zeznania powodów k. 222-225). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Działał w zaufaniu do doradcy kredytowego Przed zaciągnięciem kredytu w chf strona powodowa nie miała kredytów w innym banku. (...)Zatem najpierw pozwany może w zasadzie dowolnie określić kursy walut w tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić i która stanowić będzie podstawę naliczania odsetek. (...)Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr. (...) . (...)Skoro ryzyko kursowe charakteryzuje umowę kredytu indeksowanego oraz umowę kredytu denominowanego, to usunięcie tego ryzyka i(...)

Możliwe miały być zmiany kursu franka szwajcarskiego, ale mało prawdopodobne jest osiągnięcie kursu 3 zł/ (...) , zaś wpływ mniejszych zmian ulegnie uśrednieniu w czasie spłacania kredytu (zeznania powódki). Bank udzielił kredytu w kwocie 216 000 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) , na okres 360 miesięcy od dnia 12 kwietnia 2006 r. do 11 kwietnia 2036 r. (§2 umowy). (...)Zgodnie z § 2 i § 4 ust.1a umowy wypłata kredytu następuje w złotych, przy czym w momencie wypłaty następuje przeliczenia wykorzystanej kwoty na kwotę wyrażoną we frankach szwajcarskim według kursu kupna dewiz zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu. (...)Zatem najpierw bank może w zasadzie dowolnie określić kursy walut w Tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić i która stanowić będzie podstawę naliczania odsetek.

Stosownie do § 1 ust. 1 przedmiotowej umowy kwota kredytu wynosiła 201.004 zł i kredyt był denominowany (waloryzowany) w walucie CHF. Kwota kredytu lub transzy kredytu miała być określona według kursu(...)w banku w dniu uruchomienia kredytu lub transzy kredytu. (...)Klauzule wyznaczały wysokość zadłużenia kredytobiorcy we franku szwajcarskim, jakie powstało z chwilą wypłaty kwoty kredytu w walucie polskiej. (...)(...)9 ust. 2 odnoszące się do ustalania kursu CHF na potrzeby wypłaty transz kredytu i na potrzeby ustalania wysokości rat – zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku odpowiednio według kursu kupna i według kursu sprzedaży franka. (...)C – 260/18 w sprawie Dziubak c/a Raiffeisen Bank International poświęconego między innymi skutkom prawnym nieuczciwych klauzul walutowych w umowach o kredyt indeksowany/denominowany do waluty obcej.

Dowody te pozwalały wszak jedynie na ustalenie historycznych zmian kursu franka szwajcarskiego, w tym, że kurs ten także w okresie przed zawarciem umowy podlegał, podobnie jak większość walut, pewnym wahaniom. (...)W tym kontekście należy rozpatrywać również okoliczność, że powódka posiadała wcześniej inny kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim. (...)Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18). (...)Podobnie bez znaczenia pozostaje ewentualne ustalenie, czy Bank rzeczywiście pozyskał franki szwajcarskie na poczet finansowania kredytu powódki.

M. W. zawarła z powodem (działającym do dnia 26 listopada 2004 r. pod (...) Bank (...) SA oraz do dnia 30 lipca 2008 r. pod (...) Bank (...) SA w W. ) aneks do umowy kredytu, w którym zmniejszono ratę kredytu do wysokości 3.000 zł miesięcznie na okres 9 miesięcy. (...)Dalej pozwani kwestionując samą umowę powołali się „na powszechnie znane kontrowersje dotyczące kredytów denominowanych w walucie obcej” (k. 200). (...)(...)przyjęcie, że szczegółowe odniesienie się do zarzutu jest zbędne, albowiem ważność(...)od skutków prawnych oświadczenia woli do protokołu rozprawy; b) przyjęcie, że(...)powyższym J. G. zobowiązany jest do pisemnego potwierdzenia wykonanych czynności związanych(...)(...)W akcie notarialnym Repertorium (...) (...) Ustanowienia hipoteki kaucyjnej w § 2 opisana została treść zaświadczenia wydanego przez (...) Bank (...) S.A. w W. , dotyczącego umowy kredytowe nr (...) z dnia 30 lipca 2003 r. udzielonego M. W. w kwocie 249 226 franków szwajcarskich.

W dniu 7 maja 2015 roku R. K. i B. K. zawarli z (...) Spółką Akcyjną kolejny aneks do umowy kredytu nr (...) , w którym przewidziano możliwość spłaty kredytu w walucie waloryzacji, tj. we frankach szwajcarskich, czyli bez przeliczania wysokości raty na złote polskie. (...)Do maja 2015 roku R. K. i B. K. dokonywali na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W. wpłat w złotych polskich o łącznej wysokości 292082,61 zł, a od maja 2015 roku — we frankach szwajcarskich o łącznej wysokości 10997,61. (...)W rozpoznawanej sprawie strona powodowa nie zaoferowała dowodów wykazujących, iż pozwani zostali należycie, w przytoczonym znaczeniu, poinformowani o ryzyku kursowym wiążącym się z zawarciem umowy kredytu waloryzowanego do franka szwajcarskiego na 20 lat. (...)(...)i negocjacyjną, aby doprowadzić konsumentów do zawarcia umowy, która dawała bankowi duże szanse na uzyskanie dodatkowych zysków przez zapewnienie sobie, oprócz oprocentowania kredytu, także korzyści wynikających z nieuchronnego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego.