Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie byli świadomi tego, że kurs franka szwajcarskiego może się zmienić. (...)Kwota kredytu wynosiła 346 000 zł, przy czym kredyt był waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 1A, 2 i 3). (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

W uzasadnieniu pozwu powódka podnosiła, że zawarła z Bankiem (...) SA kredyt denominowany we frankach szwajcarskich ze spłatą w złotówkach. (...)A. K. nie spłacała zadłużenia terminowo, w niepełnej wysokości, jak również we frankach szwajcarskich, nie występując o zmiany warunków umowy kredytu / bezsporne/. (...)Ocena ta jednak była związana z kursem franka szwajcarskiego, a nie działaniem banku w dacie zawarcia umowy, które można byłoby uznać za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. (...)Zastosowany w oparciu o omówione wyżej klauzule /postanowienia pkt 2 ppkt 2 i 4 załącznika nr 7 do umowy/ kurs walutowy zastosowany przez Bank w zakresie wyliczenia kwoty kredytu, jak i należnych rat przez Bank był bardziej korzystny niż średni kurs NBP franka szwajcarskiego.

Zgodnie z § 1 ust. 3 umowy walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)W istocie powodowie nie mogli tego wykazać, gdyż istota problemu nie leży w tabeli kursowej pozwanego Banku, ale w kursie złotego do franka. (por.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 26 lipca 2007 r. strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny waloryzowany kursem franka szwajcarskiego n r KH / (...) na kwotę 467.000 zł. (...)Pośrednik kredytowy poinformował powodów, że przy ich dochodach mają możliwość wzięcia kredytu wyłącznie we frankach szwajcarskich, nie mieli zdolności kredytowej w złotówkach. (...)Nadto zmieniono §7 ust. 1 umowy , zgodnie z którym wskazano, iż spłata kredytu będzie następowała w walucie, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)Wzór nie uwzględnia bowiem faktu, iż podstawa do wyliczenia kolejnej opłaty winna być liczona z uwzględnieniem aktualnego salda kredytu – a zatem kredytu pozostającego do spłaty .

Zgodnie z tą umową bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 269.503,47 franków szwajcarskich. (...)W tym wypadku udzielał kredytu we franku szwajcarskim, przy czym kredytobiorca mógł sobie wziąć te franki szwajcarskie, pójść do kantoru, wymienić te franki szwajcarskie na złotówki i te złotówki zanieść deweloperowi czy też innemu sprzedawcy, który sprzedawał mu towar, na który ten kredyt brał. (...)Oczywiście w międzyczasie nastąpiła zmiana, dewaluacja franka szwajcarskiego, ale to nie zmienia faktu, że umowa jest oparta, znaczy, udzielono kredytu we frankach szwajcarskich i ma być oddany we frankach, we frankach szwajcarskich. (...)I oto, proszę państwa jeszcze raz mówię, osoby, które wzięły kredyt we frankach szwajcarskich per saldo była to decyzja niekorzystna dla nich, ale nie jest tak, że wzięcie kredytu we franku szwajcarskim powoduje jakąś bardzo dużą niewspółmierność świadczeń kredytobiorców.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, że analiza umowy wskazuje, iż strony zawarły umowę kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim. (...)Istotne jest również to, że powodowie od początku obowiązywania umowy kredytu mieli możliwość spłaty kredytu poprzez rachunek walutowy we frankach szwajcarskich, mogli zatem spłacać kredyt frankami szwajcarskimi nabytymi na rynku po korzystniejszym kursie, z czego nie skorzystali. (...)Kwotą kredytu udzielonego na podstawie umowy kredytu jest kwota 153.739,53 franków szwajcarskich. (...)Wskazać należy, że kredyt udzielony powodom to kredyt denominowany do waluty obcej.

W związku z umową pozwany bank pobrał od powódki w okresie od dnia 06.06.2008 r. do dnia 29.03.2007 r. następujące kwoty:(...)złotych, 2. 4 828, 02 franków szwajcarskich – tytułem spłaty rat kapitałowych i odsetkowych dokonywanych przez powódkę we frankach szwajcarskich, 3. 5 776 zł –(...)(...)Podniósł, iż nie narzucił powódce zawarcia umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, to był wybór i decyzja kredytobiorcy. (...)Pozwany podniósł, iż brak jest podstaw do podważenia samej zasady indeksacji spornego kredytu za pomocą franka szwajcarskiego. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 165, poz. 984).

Podwyższenie raty kredytowej z uwagi na wzrost kursu franka szwajcarskiego jest rekompensowany obniżeniem tej raty w innym czasokresie (gdy kurs franka ulega obniżeniu). (...)Powodowie zwrócili się również do Banku z wnioskiem o zmianę waluty kredytu z franka szwajcarskiego na walutę polską wg kursu z dnia zawarcia umowy. (...)Wskazać ponadto należy, że analiza kursu franka szwajcarskiego z poprzednich lat wskazuje, że w 2004 r. kurs franka przekroczył 3 zł, nie sposób więc uznać, że była to waluta, której kurs jest stały. (...)Od początku zaś obowiązywania umowy kredytu powodowie uprawnieni byli do spłaty kredytu bezpośrednio w walucie kredytu, tj. we franku szwajcarskim, co wynikało z § 21 i 22 ust. 2 pkt 2 a umowy kredytu.