Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przepis ten zobowiązuje radcę prawnego do utrzymania w tajemnicy wszystkiego, o czym dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej . (...)Tak więc wykroczenie obwinionego polegało na tym, iż nie udzielił on jakiejkolwiek informacji (nawet takiej, że uważa on, iż udzielenie precyzyjnej informacji naruszyłoby tajemnice zawodową), a przypomnijmy zdarzenie miało(...)

W zakresie ww. wyciągu skupił się na eksponowaniu okoliczności że powódka ni ukryła jego wydatków na wyciągu i można z nich wywnioskować gdzie pozwany przebywał i jaki przychody wpływały na jego rachunek, a wszystkie operacje na nim widniejące są objęte tajemnicą zawodową. (...)Nie ma też miejsca w sprawie naruszenie tajemnicy adwokackiej, jako że pozwany nawet nie wskazuje w którym miejscu to naruszenie miałoby mieć miejsce.

Podnieśli, że powód nie wskazał nawet jakie to informacje, mające stanowić tajemnicę handlową, mieli rzekomo wykorzystać pozwani. (...)Zgodnie z § 14 ust. 1 lit. a) ww. umowy pozwany J. D. (1) zobowiązał się do wieczystego zachowania w tajemnicy wszelkich informacji związanych z działalnością(...)(...)Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 u.z.n.k. takim czynem będzie ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. (...)Sąd uznał zatem, że (...) nabyła tylko i wyłącznie części zamienne od pozwanej spółki, a do zawarcia transakcji sprzedaży towarów z oferty handlowej nie była potrzebna żadna szczegółowa wiedza, która mogłaby zostać uznana za tajemnicę przedsiębiorstwa powoda.

Dz.U. z 2015, poz. 128) bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe, są obowiązane zachować tajemnicę bankową, która obejmuje wszystkie informacje(...)Co prawda w dalszej części ustawodawca wskazał na uprawnienie żądania przez sąd od banku informacji zawierających tajemnicę bankową (m.in. w art. 105(...)

Pozwany uznał, iż powód nie daje rękojmi zachowania tajemnicy i utracił nieposzlakowaną opinię, co uniemożliwia dalsze jego zatrudnienie w służbie cywilnej (oświadczenie k. 5). (...)Pracodawca uznał, że w wyniku powyższego powód utracił nieposzlakowaną opinię i nie daje rękojmi zachowania tajemnicy. W rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (dalej: u.o.o.i.n) (Dz.U. z 1999 r., nr 11, poz. 95) rękojmia zachowania tajemnicy oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem (art. 2 ust.4). (...)(...)osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy (…) Uniemożliwienia dostępu do informacji niejawnych nie można traktować jako równoznacznego z niemożliwością kontynuowania stosunku pracy.

(...)wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka, w tym danych osobowych, jeżeli nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie. (...)Obowiązujące przepisy postępowania karnego stwarzają więc szerokie podstawy do zachowania w tajemnicy danych osobowych oraz wizerunku świadka, zapewniając mu tym samym swobodę zeznań oraz stwarzając mu poczucie bezpieczeństwa.

Naruszenie tajemnicy korespondencji wprost wymienionej w katalogu dóbr osobistych w art. 23 kc było oczywiste. (...)Gwarancja tajemnicy korespondencji prywatnej jawi się wówczas jako pewne minimum intymności i słuszne jest oczekiwanie, że sąd będzie respektował prawo osadzonego, zwł. że kwestia ta jest wymogiem powszechnej praktyki wysyłania korespondencji dla osadzonych od wielu lat.

Powódka odmówił ich przedstawienia, powołując się na tajemnicę handlową ( k. 107 ). (...)Przedstawienie umowy na zarządzenie sądu nie stanowi naruszenia tajemnicy handlowej.