Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na jej podstawie Bank udzielił pozwanym kredytu w walucie (...) (franku szwajcarskim) denominowanego do waluty polskiej. (...)Wprawdzie nie wynikało to z jej literalnego brzmienia, niemniej przedmiotem umowy był kredyt denominowany kursem waluty obcej – (...) (frank szwajcarski). Kredytem denominowanym jest bowiem kredyt określony w walucie obcej, który zostaje wypłacony w walucie polskiej. (...)(...)Sąd I instancji, pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyniło w istocie niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, a bez zastosowania przewidzianego w umowie odesłania do kursu sprzedaży franka nie dałoby się określić wysokości(...)

Powodowie wybrali sposób spłaty kredytu rachunek w walucie polskiej, mając do wyboru walutę polską, szwajcarską lub inną. (...)Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)W chwili zawarcia umowy nie poinformowano powodów, że mogą spłacać kredyt we frankach. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez pozwanego powodom równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez powodów w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej.

W ocenie pozwanej, wolą stron umowy kredytu, było udzielenie powodom przez pozwaną kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Powódka zeznała, że zaciągając sporny kredyt nie wiedziała i nie dopytywała się, jaki kurs franka szwajcarskiego stosuje bank („po ile oni tego franka będą liczyć”). (...)Strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. (...)Bank udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Klientom został przedstawiony kurs franka do złotego za okres od 11 lutego 2000 r. do 27 września 2006 r. / wykres zmian kursu franka – k. 206a. akt/. (...)Zakup franka na rynku międzybankowym przez Bank nie był przyporządkowany do konkretnej umowy kredytu; miał zaspokoić ogólne potrzeby płynnościowe Banku, który uzyskiwał przychód z tytułu wymiany walutowej. (...)Za nieuzasadnione uznać należy stanowisko Banku, że walutą kredytu od samego początku był frank szwajcarski. (...)Zastosowany w umowie kredytu mechanizm indeksacji nie został powodom(...)poinformowani o wpływie wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do polskiego złotego na wysokość salda kredytu oraz w jaki sposób mogą się przed związanym z tym ryzykiem zabezpieczyć.

Podniosła, że powód dochodzi wypłaty określonej kwoty w złotych polskich, natomiast umowa kredytu stanowiąca pierwotną podstawę roszczenia powoda waloryzowana była we frankach szwajcarskich Zatem roszczenie dochodzone w tym procesie należy uznać za nieudowodnione. (...)Tymczasem umowa kredytu pozostawiła Bankowi swobodę w zakresie wyrażenia w CHF kwoty kredytu oddanej do dyspozycji kredytobiorcy, a w konsekwencji wysokości rat spłaty kredytu. (...)Indeksacja kredytu do waluty obcej jest postacią takiej właśnie waloryzacji umownej. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (tzw. ustawy antyspreadowej).

(...)zaczęli lokować swoje pieniądze we franku szwajcarskim, jako stałej walucie, co spowodowało, że kurs franka szwajcarskiego znacznie skoczył do góry i wzmocnił się względem(...)w efekcie czego raty wszystkich kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego również znacznie wzrosły, jak też(...)(...)Pozwany bank nie zarabiał na samym wzroście kursu franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)w okolicznościach niniejszej sprawy doprowadziły do zawarcia przez powoda umowy o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego w okresie minimalnej jego wartości, co w przebiegu lat począwszy od 2008 roku doprowadziło do zwiększenia niemal dwukrotnie zobowiązania względem pozwanego banku.

Argumentując swoje stanowisko pozwani zakwestionowali zasadność roszczenia, podnosząc zarzut abuzywności postanowień umownych związanych z zastosowaniem klauzul indeksacyjnych dotyczących przeliczenia kredytu na franki szwajcarskie. (...)Zawarta Umowa była kredytem złotówkowym, zawierającym zapisy dotyczące waloryzacji do CHF. Był to tzw. kredyt indeksowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana podniosła zarzut zastosowania w umowie niedozwolonych klauzul indeksacyjnych dotyczących przeliczenia kredytu na franki szwajcarskie. (...)Nadal bowiem pozostaną w niej zapisy mówiące o jej indeksowaniu do waluty franka szwajcarskiego.

Na charakter umowy wskazywał już zapis § 1 ust. 1 umowy, w którym wyraźnie wskazano, że kredyt jest udzielany w walucie polskiej, która jest denominowana do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Nie mieli więc możliwości ustalenia wartości, na których opierała się pozwana ustalając kurs franka szwajcarskiego. (...)Zawarta bowiem przez powodów umowa była umową kredytu denominowanego w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Powodom zostały przedstawione jedynie wykresy z krótkoterminowymi zmianami kursów franka szwajcarskiego (12 miesięcy wstecz).