Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)(...)Raty były płatne w PLN. Wysokość raty była wyrażona w CHF, która następnie była przeliczana przez Bank na PLN. Wysokość rat była stała, zaś kwota rat miała być przeliczana według kursu franka szwajcarskiego na dany dzień. (...)Powódka samodzielnie porównywała kurs franka banku udzielającego jej kredytu, z kursem ogłaszanym przez NBP. Raz kurs ten kształtował się na poziomie wyższym, raz niższym, różnicę jednak pomiędzy nimi nie były duże (zeznania powódki – k. 314-317). (...)W literaturze wskazuje się, że tzw. kredyty „denominowane” lub indeksowane do kursu waluty obcej są kredytami w walucie (...) [zob.

Przyjęte w symulacji kursy walutowe odpowiadały deprecjacji kursu złotego do franka w skali odpowiadającej różnicy między maksymalnym a minimalnym kursem złotego do franka z ostatnich 12 miesięcy. (...)Okres kredytowania wynosił 360 miesięcy. 8 Uruchomienie kredytu następowało w złotych przy jednoczesnym przeliczeniu w dniu wypłaty na franki szwajcarskie zgodnie z kursem kupna dewiz(...)uruchomienia (§3 ust.8). 9 Spłata kredytu miała nastąpić w 360 miesięcznych ratach (§4 ust.1). (...)W przypadku kredytu denominowanego Harmonogram Spłat jest wyrażony w walucie kredytu. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (z elementami kredytu denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorców kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Kredytobiorcy złożyli dyspozycję wypłaty kwoty kredytu w ośmiu transzach – czterech w złotych polskich i czterech we frankach szwajcarskich. (...)Tym samym bank sumował wartość wypłaconych środków we frankach szwajcarskich, które zsumowały się do kwoty kredytu (223.623,60 CHF), natomiast nie sumował wypłat w złotych. (...)Brak jest podstaw do przyjęcia, że pozwany nie postawił do dyspozycji powoda kwoty we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Umowa kredytu denominowanego przyznająca bankowi uprawnienie do określenia wysokości kwoty kredytu udostępnianej kredytobiorcy jest nieważna z powodu sprzeczności z ustawą - naruszenie granic swobody umów

Ponadto postanowienia dotyczące „indeksowania” kwoty kredytu (przeliczeń pomiędzy walutami) określają podstawowe świadczenia w ramach zawartej umowy i charakteryzują tę umowę jako podtyp umowy kredytu – umowę o kredyt indeksowany (a raczej denominowany) do waluty obcej. (...)Odrębną kwestią pozostaje jednak istnienie roszczeń o zwrot kwot, które z racji ich zapłaty we frankach szwajcarskich nie mogą być uznawane za zwrot wypłaconego w złotówkach świadczenia banku. (...)Ponadto spłacone we frankach kwoty te nie mogą być zaliczone na poczet sumy, którą powodowie mają obowiązek zwrócić pozwanemu, ponieważ ani umowa, ani ustawa nie określają właściwego kursu po jakim należałoby przeliczyć kwoty uiszczone we frankach szwajcarskich na złote polskie. W związku z tym żądanie zasądzenia od pozwanego na rzecz powodów kwoty we frankach szwajcarskich podlegało zasądzeniu w takim zakresie w jakim znajdowało pokrycie w dokumentach świadczących o wcześniejszej zapłacie kwoty we frankach przez powodów na rzecz banku.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. (...)W związku z tym żądanie zasądzenia od pozwanego na rzecz powodów kwoty we frankach szwajcarskich podlegało zasądzeniu w takim zakresie w jakim znajdowało pokrycie w dokumentach świadczących o wcześniejszej zapłacie kwoty we frankach przez powodów na rzecz banku.

Jednak z uwagi na wzrost kursu franka szwajcarskiego pomiędzy datą wypłaty kwoty pożyczki-(...)(...)Powód podkreślił, że zawarta w dniu 14 lipca 2005r. umowa pożyczki hipotecznej R. M. (2) z bankiem (...) S.A. jest konstrukcyjnie typową umową kredytu denominowanego, która to nie jest sprzeczna z przepisami prawa bankowego . (...)W zakresie umowy kredytu indeksowanego także dochodzi do wydania sumy kredytu kredytobiorcy i zwrotu wykorzystanej sumy kredytu z reguły w ratach kredytowych w dłuższych odcinku czasowym. (...)Zdaniem Sądu z powyżej zacytowanych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów i pożyczek denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska i takie rozwiązanie stanowi element umowy pożyczki i tym samym nie pozbawia takiej umowy charakteru umowy pożyczki.

Dopiero w momencie znacznego osłabienia polskiego złotego względem franka szwajcarskiego, powód doszedł do wniosku, że klauzula indeksacyjna jest niedozwolona. (...)W latach 2007-2008 w (...) S.A. 95% klientów indywidualnych wybierało kredyty hipoteczne indeksowane do franka szwajcarskiego, których koszty (oprocentowanie) były znacznie niższe niż w przypadku kredytów złotówkowych. Standardem było, że (...) S.A. udzielał klientom zaciągającym kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego informacji o stopach procentowych i ryzyku kursowym. (...)Faktem jest, że aktualnie na skutek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, kwota kredytu udzielonego powodowi jest znacznie wyższa niż kapitał kredytu, który otrzymał.

(...)umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty(...)umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty(...)CHF (tysiąc sześćset osiemdziesiąt dwa franków szwajcarskich siedemdziesiąt dziewięć centymów) i w(...)(...)Sąd Okręgowy ustalił co następuje: Pozwany R. Ł. (kredytobiorca) zawarł z powodem Bankiem (...) S.A. w dniu 05 maja 2009 r. umowę kredytu denominowanego w CHF nr (...) na zakup pojazdu marki B. (...) . (...)Na skutek kradzieży pojazdu, którego dotyczyła przedmiotowa umowa kredytu, Bank (...) S.A. wystąpił do (...) S.A. o wypłatę stosownego odszkodowania. (...)Nadto powód zyskał uprawnienie do wypowiedzenia umowy kredytu i postawienia kredytu w stan natychmiastowej wykonalności.