Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)SA nie objętych ustawą o kredycie konsumenckim, kredytu w wysokości 60.554 CHF (franków szwajcarskich), a Kredytobiorca zobowiązał się do wykorzystania i zwrotu kredytu wraz z odsetkami zgodnie z warunkami niniejszej umowy. (...)Na wstępie wskazać należy, że strony łączyła umowa o kredyt denominowany, w którym kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich jednak wypłata i co najważniejsze spłata następowała w złotych polskich. (...)Wskazać więc należy, że Sąd Apelacyjny uznał za uzasadnione także zarzuty powodów co do abuzywności postanowień z § 9(...)(...) w przedmiocie zasad przeliczania franka szwajcarskiego na złoty polski, w konsekwencji ich nieważności. (...)Tym samym nie mógł mieć zastosowania przewidziany w nim sposób przeliczania ich wpłat w złotych polskich na poczet kredytu na franki szwajcarskie oraz być podstawą określenia salda rozliczeń.

Strona pozwana wywodzi bowiem, że świadczenie kredytobiorcy, wynikające z owej umowy, wyrażone zostało nie w walucie franka szwajcarskiego, lecz w polskich złotych. (...)Również prowizja powodowego banku wyrażona została w walucie udzielonego kredytu (franka szwajcarskiego – § 7 ust. 2 umowy), podobnie jak i odsetki od wykorzystanego kredytu, przy czym ich spłata następować miała według równowartości w walucie polskiej (§ 5 umowy). (...)(...)że umowa ta stanowiła umowę kredytu inwestycyjnego denominowanego w walucie obcej ( (...) ), a więc umowę kredytu, którego kwota wyrażona została we frankach szwajcarskich. (...)Dowodzi ono zatem oświadczenia o uznaniu długu określonego w § 1 (wyrażonego w walucie franka szwajcarskiego).

Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodom określoną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującego u pozwanego w dniu wpłacenia konkretnej raty. W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została w złotych polskich i indeksowana do franka szwajcarskiego, a nadto wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich do września 2011 r.

Wskazał, że kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich, a waluta ta nie jest(...)złotówek po ich przewalutowaniu z franków szwajcarskich i stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżność między walutą zobowiązania a walutą wykonania zobowiązania. (...)Jako walutę kredytu wybrali frank szwajcarski ( (...) ). (...)(...)których bank przyznał sobie uprawnienie do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego kursem (...) poprzez wyznaczanie w „Tabelach kursowych” kursu kupna/sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)(...)Sąd I instancji, pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyniło w istocie niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, a bez zastosowania przewidzianego w umowie odesłania do kursu sprzedaży franka nie dałoby się określić wysokości(...)

Tym samym Sąd pierwszej instancji uznał, że samo wyrażenie waluty kredytu i świadczeń stron w frankach szwajcarskich, przy zastrzeżeniu wypłaty w złotych, nie było sprzeczne z art. 69 Prawa bankowego . (...)Powodowie nie wykazali, by strona pozwana miała jakikolwiek wpływ na aktualny kurs franka szwajcarskiego. (...)Dla wielu kredytobiorców właśnie ta cecha kredytu indeksowanego czy denominowanego do franka szwajcarskiego stanowiła największe zaskoczenie. (...)Z ustaleń Sądu wynika, że pozwany nie przedstawił powodom żadnej informacji o kształtowaniu się kursów franka szwajcarskiego w przeszłości, o zakresie wahań kursowych.

W dalszej części uzasadnienia Sąd I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z umową kredytową indeksowaną do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji wskazać należy, że powodowie zawarli umowę o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)W kredycie denominowanym natomiast kwota wyrażona jest w walucie kredytu, na przykład we frankach szwajcarskich. (...)Sąd Apelacyjny uznał też, że samo ustalenie wysokości świadczenia powódki w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art. 353 1 k.c.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa –(...)(...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Jako symulację wskazano tam różnicę w wysokościach rat kredytowych, opierającą się na założeniu, że wzrost kursu franka szwajcarskiego będzie tylko kilkunastoprocentowy, co mogło jedynie utwierdzić powodów w słuszności uzyskiwanych od pracownika Banku ustnych zapewnień, że chodzi o walutę stabilną. (...)Prawo wekslowe poprzez jego niezastosowanie w sytuacji uznania za bezskuteczne postanowień umownych przewidujących mechanizm indeksacji kredytu indeksowanego – zgodnie z wolą stron – kursem franka szwajcarskiego; 11) art. 69 ust. 2(...)

(...)umiejscowienia w ustawie rodzaju umów kredytu indeksowanego (tj. waloryzowanego walutą obcą, w tym przypadku frankiem szwajcarskim - CHF) w stanie prawnym obowiązującym w dacie jej zawarcia, były one dopuszczalne. (...)(...)osiągają dochody, ale w walucie szwajcarskiej, a spłat rat miele dokonywać po przeliczeniu franków na złotówki. (...)(...)i § 17 umowy) kapitał kredytu Bank przeliczał do waluty CHF na podstawie kursu kupna franka szwajcarskiego w dniu uruchomienia środków, a wartość poszczególnych rat według kursu jego sprzedaży w dniu ich spłaty. (...)Ewę Łętowską, Sąd przypomniał, że abuzywność postanowień umów tzw. kredytów frankowych polegała na wykreowaniu iluzji, że chodzi o umowę bezpieczną, w stabilnym, niskooprocentowanym franku szwajcarskim.