Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Stanowiła ona bowiem kredyt walutowy (denominowany do kursu (...) ), który był dopuszczalny w świetle prawa. (...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Formuła umowy kredytu bankowego denominowanego jest dopuszczalna i mieści się w konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego, stanowiąc jej możliwy wariant.

Kredyt był denominowany (waloryzowany) w walucie CHF (§ 2 ust. 1). Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Pierwszy kredyt był w (...) indeksowany do CHF i zawarł go w 2005 roku. (...)W umowie nie ma jednocześnie żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 36-40 ). (...)Wskazać też należy, że w przypadku zawarcia umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu, powinna ściśle określać umowa kredytu. (...)Pierwszy kredyt był w (...) indeksowany do CHF i powód zawarł go w 2005 r.

Powyższe dotyczy kredytów we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stóp referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego określenia salda kredytu w walucie CHF - tj. zobowiązania ekonomicznego powodów oraz wysokości rat kredytu poprzez samodzielne wyznaczanie kursów kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego - dowolnego kształtowania wysokości tzw.(...)(...)Mając na względzie powyższe, zasadne było zasądzenie na rzecz powodów świadczenia zarówno w złotych polskich jak i we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Brak podstaw prawnych do uznania, że umowa kredytu indeksowanego do waluty obcej po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych nie może dalej wiązać.

W ww. umowie kredytu przewidziano indeksację względem kursu franka szwajcarskiego, mianowicie kwota wypłacona miała być(...)Banku (...) w dniu uruchomienia kredytu lub transzy”, z kolei na(...)obowiązujący w dacie płatności raty kredytu, zgodnie z (...) Banku (...)(...)(...)Wskazano na różnice w stawkach referencyjnych: przy kredycie w PLN – 4,71%, przy kredycie indeksowanym do (...) 2,70%. (...)K. J. oraz bankowcowi J. C. , że absurdem byłoby udzielenie kredytu złotowego (nieindeksowanego do (...) ) oprocentowanego wg stopy procentowej adekwatnej do kosztu waluty szwajcarskiej (LIBOR), byłoby to bowiem działanie nieodpowiedzialne i niezabezpieczające uzasadnionych interesów banku. (...)Tymczasem zaciągając kredyt – niezależnie czy walutowy, czy indeksowany do waluty obcej, czy denominowany do waluty obcej, trzeba być świadomy, że w razie wzrostu kursu waluty wzrasta zadłużenie.

Zgodzić się też trzeba ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że spełniony został wymóg rażącego naruszenia interesów powodów oraz sprzeczności z dobrymi obyczajami postanowień umownych odnoszących się do zawartych w regulaminie klauzul określających sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych(...)(...)Kredytobiorcy nie znali sposobu, w jaki bank kształtował kurs franka szwajcarskiego, zwiększając go bądź zmniejszając wedle swego uznania, a umowa nie dawała im żadnego instrumentu pozwalającego bronić się przed decyzjami banku w zakresie wyznaczanego kursu, czy też weryfikować je. (...)(...)dotyczą jednostronnego sposobu ustalenia kursów franka szwajcarskiego na potrzeby przeliczeń związanych z(...)regulują mechanizm przeliczenia wartości udzielonego kredytu na wybraną walutę obcą oraz(...)przeliczenie to nastąpi według kursu franka ustalanego w myśl abuzywnych klauzul(...)

(...)dnia 25 marca 2021 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 41.360,61 CHF (czterdzieści jeden tysięcy trzysta sześćdziesiąt i 61/100 franków szwajcarskich) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 marca 2021 r. do dnia zapłaty. 3. (...)W ocenie Sądu sporna umowa kredytu była umową kredytu złotowego, jedynie denominowanego - powiązanego z kursem waluty obcej w zakresie przeliczeń wysokości świadczeń stron. (...)Dominujący jest także pogląd, że zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego (denominowanego) do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm indeksacji (denominacji) określają główne świadczenie kredytobiorcy (m.in. wyroki Sądu Najwyższego z 9 maja 2019 r. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwoty wypłacanego kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Nieakceptowany zapis umowy dotyczy bowiem nie tego, że wysokość raty kredytu powiązana jest z kursem franka (to jest oczywiste i normalne) ale tego, że ów kurs jest dowolnie ustalany przez bank. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)Kredyty bankowe udzielane konsumentom ukierunkowanym na(...)wysokości, w tym ich indeksacji do franka szwajcarskiego. (...)Zeznania te są przede wszystkim spójne i rzeczowe jak również odpowiadają zasadom logiki i doświadczenia życiowego w szczególności odnoszą się do realiów czasów, w jakich zawierane były masowo umowy kredytowe związane z frankiem szwajcarskim.