Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)w szczególności kursów historycznych CHF do PLN. Powódka zawierając umowę była przeświadczona, że bieżąca rata kredytu jest uzależniona od kursu franka; myślała, że rata będzie zmienna, a saldo kredytu stałe. (...)Powódka nie została poinformowana o ryzyku walutowym związanym z kredytem indeksowanym do waluty franka szwajcarskiego i nie wiedziała ona na czym polega ryzyko walutowe. Pozwany bank nie powiadomił jej w szczególności o tym, że w sytuacji gdy kurs franka drastycznie wzrośnie to będzie miało to znaczenie dla ogólnej kwoty do spłaty, a nie tylko wysokości rat. (...)(...)jak wynikało z postanowień regulaminu do kredytów w walucie frank szwajcarski (w których zobowiązanie kredytobiorców w tej walucie było wyrażone).

Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w warszawie zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 28716,20 zł i 5266,57 franków wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 marca 2017 r. do dnia zapłaty i kwotę 8217 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. (...)Oznacza to, że zgodną wolą stron było ustalenie wartości kredytu we frankach. (...)Sąd Rejonowy stwierdził, że skoro umowa kredytowa wyrażała zobowiązanie we frankach, to nie mogła pozostawać w sprzeczności z regułami waloryzacji. (...)Apelacja wskazuje, że brak możliwości przewidzenia przyszłych kursów walut należy do istoty zobowiązań wynikających z umów kredytów denominowanych.

Podstawą roszczeń powodów było twierdzenie o abuzywności postanowień umowy odnoszących się do waloryzacji udzielonych im przez pozwanego kredytów kursem franka szwajcarskiego. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze. (...)Co do żądania powodów o ustalenie, że(...)na podstawie spornych umów, co do świadczeń nieobjętych roszczeniem o zasądzenie(...)postanowienia umowne dotyczące waloryzowania kwoty kredytu oraz rat kapitałowo-odsetkowych kursem franka szwajcarskiego, powództwo także nie mogło zostać uwzględnione. (...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym co się stanie, gdy kurs franka wzrośnie powyżej pewnej wartości i jak przełoży się to na zobowiązanie, które trzeba będzie bankowi zwrócić.

Zgodnie z § 1 ust. 1 przedmiotowej umowy, pozwany bank udzielił powódce kredytu w łącznej kwocie 37 947,79 CHF (franków szwajcarskich). (...)Wbrew twierdzeniom strony powodowej kredyt łączący strony niniejszego postępowania nie stanowił kredytu indeksowanego a kredyt denominowany we CHF. Kredytem denominowanym jest kredyt określony w walucie obcej, który zostaje wypłacony w walucie polskiej. (...)Kredyty denominowane zaliczane są do kredytów walutowych - w przypadku kredytów denominowanych bank udziela klientowi kredytu w walucie CHF i w tej kwocie podawane jest zadłużenie klienta (całość zadłużenia oraz wysokości rat). (...)Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że możliwość spłacania kredytu we frankach szwajcarskich w zakresie kredytów udzielonych przez pozwany bank istniała(...)

W umowie zawartej z powodami wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną, nie powoduje zaś skutku w postaci nieważności całej umowy. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony powodom we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Dopuszczono możliwość zmiany wysokości oprocentowania w przypadku zmiany stopy referencyjnej określonej dla franka szwajcarskiego oraz zmiany parametrów finansowych rynku pieniężnego i kapitałowego w Szwajcarii (§ 1 ust. 8, § 10 ust. 1 i 2). (...)(...)rozróżnić trzeba dwie kwestie: poddanie kredytu udzielonego w walucie polskiej waloryzacji wg wartości franka szwajcarskiego oraz uregulowanie sposobu wypłaty i spłaty kredytu w walucie polskiej, według kursu PLN/CHF ustalonego w tabeli banku. (...)Skoro w dacie zawarcia między stronami umowy kredytu obowiązywał art. 358 1 §(...)naruszając prawa, zastrzec waloryzację kwoty kredytu wyrażonej w złotych polskich wartością franka szwajcarskiego. (...)Postanowienia te zastrzegają dla banku możliwość jednostronnego decydowania o wysokości kursu franka szwajcarskiego służącego do przeliczeń.

(...)typu umowy np. umowy o kredyt denominowany w walucie CHF (którego jednakże(...)takim przypadku wykorzystanie denominacji co do zasady nie narusza natury kredytu i przepisów Prawa bankowego , a kredyty denominowane do waluty obcej funkcjonowały i funkcjonują w powszechnym obrocie. (...)(...)rynku walut i zmiany kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, doszło do wzrostu wysokości zobowiązania kredytowego powodów, a tym samym do pogorszenia ich sytuacji w aspekcie finansowym. (...)(...)mógł na formie „odbioru” kwoty kredytu na cztery różne sposoby: 1)(...)(...) S. A. przelewu we frankach szwajcarskich, który byłby zaksięgowany na prowadzony(...)(...)iż kredytobiorcy mogli uzyskać kwotę kredytu we frankach szwajcarskich po prostu do własnej dyspozycji, poprzez uznanie prowadzonego na ich rzecz rachunku walutowego; w takiej sytuacji przewalutowanie przez nich kredytu odbywałoby się w dowolny wybrany(...)

Kredytobiorcy byli uprawnieni do dokonania wcześniejszej spłaty całości lub części kredytu (§ 12 ust. 1). (...)Pierwotna wykładnia przepisów regulujących udzielanie oraz wykonywanie umów kredytów indeksowanych i denominowanych w walutach obcych odbiegała od obecnych standardów. (...)Trybunał wskazał też, że prawo UE nie stoi na przeszkodzie unieważnieniu umów dotyczących kredytów we frankach szwajcarskich – ale wymaga to zgody kredytobiorcy. (...)W szczególności nie prowadzi ona do wymagalności wierzytelności banku o spłatę tej części kredytu, co do której kredytobiorca nie pozostawał w opóźnieniu.