Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)od 18 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz o ustalenie nieważności umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego z 23 listopada 2007 r.(...)(...)W przeliczeniu na CHF Sąd Okręgowy podał, że powodowie w tym czasie spłacili na rzecz pozwanej kwotę 182.636,95 franków. (...)(...)że bank zobowiązuje się „oddać do dyspozycji kredytobiorcy (…) kwotę środków pieniężnych”, a klient banku „do zwrotu wykorzystanego kredytu”, kwoty otrzymanej od banku, powiększonej o odsetki (oprocentowanie) „oraz do zapłaty prowizji od udzielonego kredytu”, która nie jest jego częścią. (...)Ogólny wniosek wynikający z przytoczonych zapisów można sprowadzić do stwierdzenia, że „kwota kredytu” indeksowanego do CHF to świadczenie wypłacone w walucie polskiej na rzecz kredytobiorcy.

Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr.bank. (...)Brak bowiem postanowienia umowy, na podstawie którego kwotę kredytu w złotych przeliczano na franki szwajcarskie w celu zastosowania oprocentowania opieranego(...)(...)Dodano również ust. 3 o treści: w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska, kredytobiorca może dokonywać spłaty rat kapitałowo-odsetkowych oraz dokonać przedterminowej spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)Z treści noweli wynika, że ustawodawca polski nie zabronił konstrukcji kredytu indeksowanego/denominowanego, zarazem doprecyzował wymaganą przepisami treść tego stosunku.

Wręcz przeciwnie wskazywano powodom, że frank szwajcarski to waluta stabilna, co sugerowało, że tendencja ta utrzyma się cały czas. (...)Konsumenci w chwili udzielania kredytu nie wiedzieli zatem, w jakiej wysokości ich zobowiązanie we frankach szwajcarskich będzie oscylować. (...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franki szwajcarskie po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach(...)(...)(...)przychodów banku nie sprowadzały się do prostej różnicy między stosowanym kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Powodów poinformowano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a jego wahania są minimalne; powodowi nie mieli świadomości, że kurs ten może wzrosnąć w sposób nieograniczony, ani że jego wzrost ma wpływ na wysokość kwot, jaka pozostają pozostaje im do zwrotu. (...)Sąd I instancji stwierdził, że strony zawarły umowę kredytu denominowanego wyrażonego w CHF i wypłaconego w złotych, przy czym powodowie występowali jako konsumenci. (...)W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku skarżący podkreślił nadto, że ta obca w konstrukcji kredytu denominowanego nie jest miernikiem waloryzacji lecz wyraża wartość zobowiązania pieniężnego. (...)Nie budzi wątpliwości dopuszczalność umowy o kredyt denominowany, jaki zawarły strony, również w(...)

W rzeczywistości faktyczną przyczyną pozwu jest realny spadek wartości złotego polskiego w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Przy zawarciu umowy kredytu nadto nie tłumaczono kredytobiorcom, iż Bank stosuje dwa rodzaje kursu waluty obcej jak również nie zobrazowano im jak Bank ustala kurs franka szwajcarskiego, ani też jak są tworzone tabele kursów. (...)Umowa przewidująca zobowiązanie banku do oddania do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty środków(...)zadłużenia i rat wyrażonych we frankach szwajcarskich, stanowi przykład waloryzacji umownej polegającej(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

Nie ulega wątpliwości, że postanowienia umowy zawartej przez strony przewidywały rozliczenia kredytu w walucie szwajcarskiej, wypłatę kredytu w PLN na finansowanie zobowiązań w kraju, a nadto spłatę w różnych walutach. (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy – miała być waluta polska (PLN). (...)W konsekwencji trudno uznać, aby konstrukcja umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, a realizowanego w walucie polskiej, była w swej zasadzie sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. (...)(...)że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorcy równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, lecz nie wiadomo, jak ma być ustalona ta równowartość (według jakiego miernika).

Wskazał, że powodowie zawarli umowę kredytu indeksowanego kursem CHF. Saldo kredytu było wyrażane w walucie frank szwajcarski, raty także w tej walucie,(...)r., kredytobiorcy nie znali wysokości kredytu w walucie CHF, co wynika z § 2 ust. 2 umowy. (...)W szczególności, gdyby już w umowie wskazano w sposób wiążący kwotę w CHF, a przy wypłacie przeliczono kwotę kredytu na PLN, to byłby to kredyt denominowany do waluty obcej, a nie indeksowany. (...)Pozwany nie przedłożył materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że w dostatecznie wyjaśniono powodom w jaki sposób będzie ustalał kurs franka szwajcarskiego, ani dowodów, które wskazywałyby na(...)stan zadłużenia i rzeczywisty koszt kredytu. (...)Powodowie z kolei zeznali, że był to ich pierwszy kredyt w CHF, pracownik banku przedstawił im kredyt indeksowany do CHF jako korzystniejszy, a franka szwajcarskiego jako stabilną walutę.

Powódka miała otrzymać PLN. Powódka nie zapytała co w tej umowie robi frank szwajcarski. (...)Również pozwany nie udowodnił tego, czy informował powódkę o ryzyku kursowym w szerszym zakresie, np. poprzez przekazanie symulacji rat kredytu i wysokości zadłużenia w zależności od zmian kursowych, czy też danych historycznych dotyczących kształtowania się kursu franka szwajcarskiego. (...)Z podanych wyżej względów postanowienia przedmiotowej umowy pożyczki (...) wprowadzające mechanizm denominacji świadczeń stron we franku szwajcarskim według kursów waluty ustalanych jednostronnie i uznaniowo przez bank stanowią niedozwolone postanowienia umowne. (...)(...)zdecydowanie niższa od stosowanej przy kredytach złotowych stawki referencyjnej WIBOR. Żadne(...)procentowych charakterystycznych dla innej waluty do wierzytelności wyrażonych w złotych, ale(...)zaciągnęli w tym samym czasie kredyty złotówkowe i płacili oprocentowanie wg(...)