Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie wskazali, że kredyt zawierany w walucie obcej indeksowany lub denominowany do frank szwajcarskiego CHF, jest skomplikowanym, ryzykownym instrumentem finansowym. (...)Oprocentowanie kredytu we franku szwajcarskim było korzystniejsze niż dla kredytu złotówkowego. (...)Oczywiście to nie zwalniało pozwanego banku z konieczności wyjaśnienia powodom jak działa kredyt denominowany we franku szwajcarskim przy zawieraniu umowy z powodami w sierpniu 2008 r. (...)Powód w swoich zeznaniach potwierdził, że wiedział o istnieniu konta bankowego do wpłaty rat kredytu we frankach szwajcarskich.

Zostali poinformowani, że bank może udzielić im kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)R. K. , J. K. zawarli z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. (poprzednikiem prawnym pozwanego) umowę o kredyt mieszkaniowy N. - H. nr (...) denominowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez powodów rat. (...)Charakter zawartej między stronami umowy przemawia za uznaniem, że od początku dotyczyła kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

(...)1 o ustalenie nieważności umowy kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)od kwot nominowanych umownie kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)r. powodowie złożyli dyspozycję wypłaty kredytu, w kwocie 360.000 PLN. Kredyt został uruchomiony w dniu 20(...)stycznia 2012 r. powodowie wystąpili do pozwanego z wnioskiem o zawarcie aneksu do umowy kredytu nr (...) , w związku z chęcią spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Nie ma dowodu na to, aby strona pozwana przedstawiła powodom jakąkolwiek symulację, zawierającą informacje o historycznych wahaniach kursu franka, obejmujących okres zbliżony do okresu kredytowania. (...)Tymczasem, jak wynika w przytoczonych już powyżej zeznań powodów, przed zawarciem przedmiotowej umowy kredytowej uzyskali oni jedynie szczątkowe informacje dotyczące denominacji, przy czym informacje te i tak osłabiane były zapewnieniem o stabilności franka szwajcarskiego.

Wraz z w/w wnioskiem powodowie podpisali gotowy wzór oświadczenia w przedmiocie posiadania pełnej świadomości ryzyka kursowego, jakie wiąże się z wyborem przez nich kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. (...)Sprawdzali oni wysokość kursu franka jedynie w momencie podpisywania umowy. (...)Frank szwajcarski został im przedstawiony, jako waluta wyjątkowo stabilna. (...)(...)postanowień, pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego.

Strony zawarły umowę kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Zdaniem Sądu Okręgowego postanowienia umowy zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu. (...)Umowa zawarta przez strony nie przewiduje możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Od 11 marca 2008 r. powodowie spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Jako najkorzystniejszą ofertę kredytową pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie powód wskazał, że w dniu 1 sierpnia 2008 roku zawarł z poprzednikiem prawnym pozwanego Umowę Kredytu (...) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) , która w jego ocenie jest nieważna. (...)Powód dążąc do otrzymania kredytu w złotówkach zwrócił się do banku, gdzie poinformowano go, że nie ma możliwości wzięcia takiego kredytu i zaproponowano mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, jednocześnie zapewniając o stabilności tej waluty. (...)Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był waloryzowany. (...)Zgodnie z zapisami umowy kredytowej zawartej przez strony, wysokość każdej raty kredytu powinna wynikać z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustaloną - w istocie dowolnie - przez jedną ze stron, tj. bank, wielkość tj. kurs waluty.

W celu uzyskania kredytu powódki zgłosiły się do (...) Banku (...) S.A. Doradca kredytowy zaproponował powódkom kredyt we frankach szwajcarskich, przedstawiający taki kredytu jako produkt korzystny – nisko oprocentowany oraz informując powódki, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)(...)treść zawartej przez strony umowy kredytu wskazuje, że stanowi ona kredyt udzielony we franku szwajcarskim, gdyż kwota kredytu została określona w umowie w(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Strony nie zawarły też stosowanego aneksu do umowy kredytu wprowadzającego spłatę kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Treść tego wzorca miała bowiem zastosowanie do większej ilości umów kredytów hipotecznych denominowanych we franku szwajcarskim, zawieranych wówczas przez bank.