Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powyższe nie stanowi ustawowej definicji kredytu indeksowanego lub denominowanego. Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. Kredytobiorca może dokonywać spłaty rat kredytu bądź w walucie, do której kredyt został denominowany lub indeksowany bądź w walucie polskiej, po przeliczeniu raty wyrażonej w walucie.

Łącząca strony umowa była umową kredytu w CHF denominowanego. (...)W stanie prawnym obowiązującym w dacie zawarcia spornej umowy kredytu nie budziła wątpliwości sądu I instancji dopuszczalność konstruowania umów kredytu denominowanego do waluty obcej, w których wartość kwoty kredytu jest wyrażona w walucie obcej,(...)(...)(...)CHF będący podstawą przeliczenia wysokości kredytu na CHF, która to kwota miała być podstawą późniejszego wyliczenia rat we frankach. (...)(...)strony niniejszego postępowania, odnoszące się do mechanizmu indeksacji przedmiotowego kredytu z kursem franka szwajcarskiego, przy określaniu z jednej strony zobowiązania banku do wypłaty kwoty kredytu, a z drugiej strony do ustalenia zarówno wysokości spłacanych przez(...)

(...)własnego w związku z umową kredytu, jaką powodowie zawarli z pozwanym bankiem, denominowaną kursem franka szwajcarskiego, w kwocie 300.420 CHF. Wskazali,(...)(...)Kredytobiorca zobowiązuje się do pokrycia kosztów ubezpieczenia brakującego minimalnego wkładu własnego w kwocie określonej w indywidualnych warunkach kredytu. (...)W miesiącu następnym po miesiącu uruchomienia kredytów z danego miesiąca przygotowywany był raport kredytów, które weszły do ubezpieczenia w danym miesiącu, następnie raport ten przekazywany był do Towarzystwa (...) S.A. , które na tej podstawie wystawiało polisę zbiorczą. Załącznikiem do tej polisy był rejestr kredytów ubezpieczonych w danym miesiącu ( polisa k. 278, zeznania świadka A. P. (1) płyta k. 285 ). 11 września 2008 r.

Celem „klauzuli waloryzacyjnej” jest zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty polskiej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem, a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)To zaś powoduje, że w umowie powstaje luka, na skutek której zachodzi niemożność określenia wysokości zobowiązania strony powodowej we frankach szwajcarskich oraz określenia wysokości kwoty jej zadłużenia w walucie obcej. (...)Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Pracownicy banku zachwalali kredyt indeksowany do CHF, wskazując, że dzięki niemu powodowie będą spłacali niższe raty, a kurs franka szwajcarskiego jest bardzo stabilny, możliwe wahania kursu są minimalne. Nie przedstawiono powodom jak kształtował się kurs franka historycznie na przykład w okresie ostatnich 30 lat. (...)Frank szwajcarski uznawany był za bardzo bezpieczną walutę. (...)(...)razie przekroczenia określonego poziomu kursu franka szwajcarskiego pozwoliłoby na ochronę interesu majątkowego powodów jako kredytobiorców ( por. postanowienie SN z 18.09.2019r., V CSK 152/19 ).

(...)odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, wskutek uznania za nieważną pożyczki hipotecznej nr (...) z 15 czerwca 2007r. waloryzowanej kursem franka szwajcarskiego, 2 ustalenie, że umowa w/w(...)(...)Zawarcie umowy zostało poprzedzone wypełnieniem wniosku kredytowego, w którym powodowie jako walutę kredytu wskazali CHF. Na podstawie umowy pozwany bank zobowiązał się oddać do dyspozycji powodów kwotę 89.385,47 CHF (§ 2). (...)Powodowie byli zapewniani, że rata kredytu będzie niższa niż w przypadku kredytu w walucie polskiej. (...)Bank wykazał natomiast, że poinformował jedynie pożyczkobiorców o możliwości zaciągnięcia zobowiązania w walucie polskiej, ale również – już po wyborze pożyczki denominowanej kursem waluty obcej – o ryzyku kursowym oraz mogących z tego tytułu wzrosnąć miesięcznych ratach.

Zmiana polityki monetarnej Szwajcarskiego Banku (...) była zaskoczeniem dla pozwanego banku. (...)Zatem najpierw pozwany może w zasadzie dowolnie określić kursy walut w tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić i która stanowić będzie podstawę naliczania odsetek. (...)Kredytobiorca nie jest bowiem zobowiązany do zwrotu wyrażonej w złotych kwoty wykorzystanego kredytu i zapłaty odsetek od niej, a do zwrotu, jednak również w złotych, równowartości określonej kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich, powstałej na skutek przeliczenia kwoty kredytu. (...)W ustawie z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy - prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw przewidziano wprowadzenie do Prawa bankowego regulacji dotyczących kredytu indeksowanego i denominowanego.

Był to kredyt indeksowany do waluty obcej. (...)W dacie zawierania umowy powódka była przekonywana, że frank szwajcarski stanowi stabilna walutę, wręcz najstabilniejszą na świecie. (...)W przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do obcej waluty powinny istnieć szczegółowe(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz, rat kapitałowo – odsetkowych, oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty lub spłaty kredytu. (...)Mianowicie, w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do obcej waluty powinny istnieć szczegółowe(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz, rat kapitałowo – odsetkowych, oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty lub spłaty kredytu.