Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: brak

M. K. dysponowała ogólną wiedzą co do możliwości zmiany kursu walut, ale była zapewniana przez pracownika banku o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)W obu spornych umowach wskazano, że kredyt został udzielony w złotych jako równowartość sumy pieniężnej wyrażonej we franku szwajcarskim. (...)W ocenie Sądu oba przedmiotowe kredyty stanowią kredyty złotowe, co wynika bezpośrednio z treści tych umów, w których wskazano, iż kredyt denominowany udzielony został w złotych w kwocie stanowiącej równowartość określonej kwoty wyrażonej we franku szwajcarskim. (...)W umowie jednoznacznie wskazano bowiem, że kredyt został udzielony w złotych w kwocie stanowiącej równowartość określonej kwoty wyrażonej we franku szwajcarskim.

Z żadnego postanowienia umowy czy regulaminu nie wynikał sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Zwrócono także uwagę na możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim po podpisaniu aneksu z dnia 7 listopada 2014 roku. (...)Nie przedstawiono jej także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich kilkudziesięciu lat względem(...)będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu w sytuacji znacznego wzrostu kuru franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono jej symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Pośrednik zapewniał powódkę o tym, że zaciągnięcie kredytu hipotecznego w złotówkach, jest dla niej mniej korzystne, aniżeli uczynienie tego w stabilnej walucie obcej jaką jest frank szwajcarski. (...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej. (...)Analizowana umowa miała charakter umowy o kredyt złotowy, z tym jedynie zastrzeżeniem, że waluta obca, frank szwajcarski, pełniła rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Na uzasadnienie powyższych żądań powódka podała, że zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego banku umowę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Zawarte w umowie kredytu klauzule indeksacyjne nie odnoszą się bowiem do ustalanych obiektywnie kursów franka szwajcarskiego, pozwalając bankowi kształtować te kursy w sposób dowolny. (...)W celu uzyskania kredytu powódka zgłosiła się do pośrednika finansowego, który polecił jej kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu.

Ocena charakteru umowy jako kredytu denominowanego (pkt viii) to ocena prawna, należąca wyłącznie do Sądu. (...)Powołane postanowienia wskazują zatem, że strony zawarły umowę, mocą której Bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiącą równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Z drugiej strony umowa określa sumę kredytu jako równowartość sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich, ale sama w sobie nie(...)tylko w ogólnych warunkach odsyła do określenia tej równowartości w dniu wypłaty środków z kredytu, czyli do daty w istocie w umowie kredytu nieskonkretyzowanej. (...)(...)winno mieć zatem ustalenie sumy kredytu w PLN, a nie w(...)CHF. W sytuacji, gdy wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu oraz realnie spłacane raty opiewały(...)nigdy nie spłaca nominalnej kwoty kredytu, bowiem z uwagi na różnice(...)

Zeznania świadka E. T. , A. P. oraz zeznania powódki wskazują na to, że w trakcie podpisywania umowy powódka znała wyłącznie kwotę określoną w umowie we frankach szwajcarskich, zaś nie znany był kurs według którego ustalona zostanie kwota do wypłaty oraz spłaty. (...)Wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że umowy denominowane do franka szwajcarskiego nie dają się utrzymać po wyeliminowaniu mechanizmu denominacji, ponieważ są to umowy w założeniu stron złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to jednak z wypłatą i spłatą, które miały następować w złotych. (...)Sąd Okręgowy uznał, że inaczej sprawa przedstawia się z żądaniem zapłaty uiszczonych przez powódkę franków szwajcarskich.

Pośrednik poinformował powoda, że kurs franka szwajcarskiego jest w bardzo dobrej cenie i kredyt waloryzowany do CHF będzie korzystny. (...)Powód nie próbował przewalutować kredytu, ani nie zawarł aneksu do umowy, który pozwalałby mu na samodzielne kupowanie franków szwajcarskich. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Kredyt udzielony powódce był tylko waloryzowany do kursu franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Pozwany przekazał powódce wskazaną kwotę PLN, stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu. Powódka miała natomiast spłacać kredyt w złotówkach, według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty.