Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorców (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie zawartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez powoda, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń. (...)Z tych danych przecież jednoznacznie wynikało, że w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł) zaś po tej dacie kurs franka szwajcarskiego sukcesywnie się obniżał i na datę zawarcia umowy przez pozwanych (13.10.2008 r.) wynosił 2,31 zł. (...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w przypadku kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi brać pod uwagę zjawisko ryzyka kursowego.

Kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Redagując tak postanowienia umowy, przyznał on sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)(...)

W/w kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego został przeznaczony na cele mieszkaniowe (zakup nieruchomości) powoda. (...)Analiza zdolności kredytowej i potrzeb powoda jako przyszłego kredytobiorcy wskazywała, iż najlepszą ofertą kredytową dla niego będzie zaciągnięcie kredytu w walucie obcej, tj. franku szwajcarskim. (...)Zapewniał ich o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)(...)postanowień, pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego.

Wskazali, że przedstawiona im oferta dotyczyła kredytu we frankach szwajcarskich, który cechowała niska marża, niskie oprocentowanie i stabilny poziom rat. (...)Z uwagi, że raty kredytu były wyrażone we franku szwajcarskim, konieczne było przewalutowanie środków wpłacanych na rachunek złotówkowy z PLN na (...) , co odbywało się na podstawie par. 13 umowy kredytowej. (...)Świadek zeznała też, że wśród innych ofert finansowych pozwanego, najprościej było uzyskać właśnie kredyt denominowany frankiem szwajcarskim. (...)Jak wynika z umowy, kredyt udzielony został w złotych polskich denominowanych do franka szwajcarskiego.

(...)umowy posiadali zdolność kredytową wymaganą do uzyskania kredytu złotówkowego, to nie ma podstaw do ustalenia, że pozwany stworzył im warunki do dokonania swobodnego wyboru kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego ze świadomością wszystkich konsekwencji ekonomicznych,(...)(...)Historia notowań franka szwajcarskiego po zawarciu umowy przez strony ostatecznie potwierdza, że pozwany w istocie zaoferował powodom mechanizm rozliczenia kredytu o zupełnie nieprzewidywalnych skutkach. (...)dotyczący zniesienia minimalnego kursu wymiany franka szwajcarskiego: http://biznes.onet.pl/waluty/wiadomosci/kurs-franka-szwajcarskiego-ostro-w-gore-po- decyzji snb/j7lse). (...)W sprawie, jak prawidłowo uznał Sąd I instancji, pozwany nie wykazał, by kredytobiorcy mieli rzeczywistą możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich.

Doszło zatem do złamania zasady walutowości i braku możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, co jest sprzeczne z art. 69 ust. 3 ustawy Prawo bankowe . (...)Zgodnie zaś z art. 358 § 1 k.c. pozwani powinni móc wybrać czy chcą spłacać kredyt we frankach szwajcarskich czy w złotych polskich. (...)Następnie pozwana podała, iż powodowy bank i jego poprzednik prawny stosowali własny przelicznik kursu walut złoty polski do franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie bowiem z §2 ust. 1 kredyt został udzielony na wniosek pozwanych w kwocie 110 000 franków szwajcarskich.

(...)2014 r. według średnich kursów franka szwajcarskiego ogłoszonych przez NBP, pozwana zalegała(...)% raty). (dowód: harmonogram spłat kredytu – k. 481-488, opinia biegłego(...)(...)W dacie zawarcia umowy nie istniały żadne obiektywne okoliczności pozwalające uznać, że nastąpi gwałtowne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego. (...)Znaczne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego nastąpiło dopiero w 2011 roku(...)w momencie zawierania spornej umowy kredytu. (...)Należy podkreślić, że przy zastosowaniu średniego kursu franka szwajcarskiego NBP do wypłaty kredytu, wystąpiła kwota zawyżenia kredytu o 3.441,74 CHF .

Biorąc jednak pod uwagę okoliczności towarzyszące zawarciu umowy, należy stwierdzić, iż zamiarem banku była wypłata kredytu w walucie polskiej, a następnie określenie salda kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)W szczególności nie pouczono ich faktycznie o możliwych skutkach drastycznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Włochy, Australia, Wielka Brytania), czy też stałą aprecjację franka szwajcarskiego do innych walut światowych od kilkudziesięciu lat, wyraźnie widoczną na wykresach historycznych kursów.