Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Od 05 czerwca 2017 r. do 06 kwietnia 2020 r. powodowie spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Jako najkorzystniejszą ofertę kredytową pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Odmiennie zatem od kredytów indeksowanych czy denominowanych, w realiach niniejszej sprawy waluta pełniła rolę instrumentu finansowego służącego realizacji inwestycji i transferowi waluty obcej do kredytobiorcy, nie pełniła natomiast roli miernika wartości. (...)W okolicznościach niniejszej sprawy należy stwierdzić, że strony zawarły umowę kredytu w walucie obcej, w której wysokość kwoty kredytu określona została we frankach szwajcarskich (par. 1 umowy - k. 36). (...)Przyjmując nawet, że pracownicy banku wskazywali, że frank szwajcarski jest walutą stabilną, to nie mogli zapewnić, że jego kurs nie ulegnie zmianie. (...)Warto jeszcze raz wskazać, że w treści par. 1 umowy zmienionego aneksem nr (...) z dnia 11 grudnia 2008r. wskazano, że zadłużenie powodów wynosiło kwotę 1 221 779,09 CHF, a zatem strony wprost określiły, że walutą kredytu jest frank szwajcarski.

W treści umowy zawarto klauzule przeliczeniowe do waluty obcej - franka szwajcarskiego (CHF). § 5 ust. 3 umowy przewidywał, iż kredyt może być wypłacany w walucie(...)granicą i w przypadku zaciągnięcia kredytu na spłatę kredytu walutowego; w walucie polskiej - na finansowanie zobowiązań w kraju. (...)(...)zobowiązania pozostała nieznana, a kwota kredytu oraz wysokość rat spłaty kredytu uzależniona została od mierników wartości im nieznanych, w tym w postaci kursu kupna i kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującego i ustalanego przez pozwanego w sposób arbitralny. (...)Sąd stwierdził następnie, że kredyt indeksowany do waluty obcej jest kredytem dopuszczalnym. (...)Z ciężaru tego pozwany nie mógł się jednak skutecznie zwolnić stwierdzeniem, że powodowie dokonali wyboru kredytu powiązanego z walutą szwajcarską.

Klienci częściej decydowali się na kredyt powiązany z walutą obcą – frankiem szwajcarskim – z uwagi na niższe raty spłaty niż w kredytach udzielonych w innych walutach. (...)Kwota podlegająca wypłacie na rzecz kredytobiorcy oraz zwrotowi na rzecz banku jest określana zgodnie z klauzulą waloryzacji w walucie franka szwajcarskiego i stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie waloryzacji (franku szwajcarskim). (...)Bez zastosowania kursu franka szwajcarskiego nie byłyby znane ani wysokość kredytu podlegającego wypłacie, ani wysokość świadczenia powódki. (...)W ocenie Sądu Apelacyjnego chybionym jest również zarzut odnoszący się do możliwości spłaty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, co skutkowałoby tym, że powódki nie obejmowałaby klauzule waloryzacyjne.

W ocenie powoda zawarta w dniu 15.02.2008 r. umowa o udzielenie kredytu indeksowana do franka szwajcarskiego była od początku nieważna, gdyż zawierała klauzule indeksacyjne, które zostały ukształtowane w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy powoda jako konsumenta. (...)Powód w dniu 20 02 2008 r. podpisał z (...) Bank (...) S.A jako konsument, umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego N. – H. nr (...) (...) (...) denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony był w walucie, w której kredyt jest denominowany. (...)W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej.

W toku prezentacji oferty kredytowej pozwanego Banku powodom nie przedstawiono porównania ofert kredytu hipotecznego w złotówkach, euro, czy franku szwajcarskim. (...)Kierując się zaufaniem do pozwanego Banku jako instytucji finansowej oraz atrakcyjnością przedstawionej oferty, powodowie zdecydowali się na zawarcie umowy kredytu indeksowanego we franku szwajcarskim. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że przedmiotem spornej umowy był kredyt w walucie polskiej, indeksowany do franka szwajcarskiego.

Pozwany Bank posiadał w tym czasie w ofercie kredytów mieszkaniowych kredyty w złotych, euro i franku szwajcarskim. (...)Pracownik Banku nie informował powodów w jaki sposób Bank ustala kursy walut obowiązujących w Tabeli kursów służącej do obsługi kredytów powiązanych z walutą CHF. Pracownik Banku nie wyjaśnił powodom jaką rolę w umowie pełni waluta franka szwajcarskiego. (...)Zwrócić należy uwagę, że ani umowa ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany Bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Sąd ocenił, że oceniana umowa to umowa kredytu, gdzie kwota kredytu indeksowana jest do waluty franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wybór powodów ograniczał się więc wyłącznie do wyboru waluty (poza oczywiście kwotą kredytu i okresem kredytowania), a nie sposobu dokonywania indeksacji kwoty kredytu z waluty polskiej na walutę franka szwajcarskiego, a następnie spłaty w oparciu o tabelę kursów. (...)Strona powodowa została również zapewniona o stabilności waluty franka szwajcarskiego, poinformowana, że nie ma się czego obawiać. (...)Równocześnie zapewniono, że frank szwajcarski to najbezpieczniejsza waluta.