Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku (...) informował powodów o ryzyku kursowym, jednocześnie jednak zapewniał, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, a wahania są niewielkie i kurs może spaść. (...)Żadna transza nie była wypłacona we frankach. Wielkość rat była podawana we frankach. (...)Postanowienia dotyczące indeksacji kredytu – zarówno dotyczące sposobu przeliczenia kwoty kredytu na franki przy wypłacie kredytu, jak też zadłużenia wyrażonego we frankach na złotówki podczas spłaty poszczególnych rat – określają świadczenia główne stron.

(...)z jej zawarciem, a spłata kredytu we frankach szwajcarskich była możliwa już od dnia zawarcia umowy, jednakże powodowie dokonali indywidualnych uzgodnień w zakresie wyboru rachunku do spłaty w postaci rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w polskich złotych, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Wskazywał, iż w istocie udzielony został powodom kredyt we frankach szwajcarskich (CHF) a nie w złotówkach. (...)Powodom zależało na zaciągnięciu kredytu o jak najniższym koszcie, a taki był kredyt indeksowany do kursu franka szwajcarskiego ; stąd też logicznym było(...)Za wiarygodne natomiast uznać należało zeznania powoda w zakresie, w jakim wskazywał, iż nie wyjaśniono mu, w jaki sposób pozwany wylicza kury franka szwajcarskiego, po jakich nabywa lub sprzedaje powodom tę walutę. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony w frankach szwajcarskich, to powstaje pytanie, czemu umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powoda nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Pracownik banku polecił im kredyt „we frankach” jako rozwiązanie najkorzystniejsze. Osoba ta nie przedstawiła oferty w złotych polskich, jak również nie wyjaśniła istotnych założeń (w tym ryzyk) jakie wiążą się z zaciągnięciem kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Małżonkowie nie zostali zapoznani z ryzykiem związanym ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego, nie zostali również poinformowani o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego przez bank. (...)R. S. i B. S. wnioskowali o kwotę 305.000 zł wyrażone we frankach szwajcarskich (CHF) z oprocentowaniem zmiennym, ratach równych, karencją w spłacie kredytu.

Do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego (...) hipoteczny o numerze (...) na kwotę 31 610,00 franków szwajcarskich doszło 14 czerwca 2005 r. (...)Prowizja kredytu wynosiła 1,5 % kwoty kredytu, tj. 474,15 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

Pierwotnie zamierzali uzyskać kredyt „złotówkowy” jednak kiedy w banku zaproponowano im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego zgodzili się na zawarcie umowy albowiem w chwili zawierania umowy kredyt ten był dla nich najkorzystniejszy z uwagi na najniższe oprocentowanie. (...)Kiedy jednak wysokość rat z uwagi na rosnący kurs franka szwajcarskiego zaczęła się zwiększać pozwani zaprzestali dalszej spłaty kredytu. (...)Jednocześnie pozwani byli niewątpliwie świadomi, że kwota ta może ulec zmianie w wyniku wahań kursu franka szwajcarskiego. (...)W dacie zawierania przez pozwanych umowy z bankiem zawieranie umów indeksowanych do franka szwajcarskiego było powszechne stosowane i aprobowane.

We frankach szwajcarskich wyrażono wysokość hipotek stanowiących zabezpieczenie spłaty kredytu. Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR właściwego dla franków szwajcarskich. (...)Uznając, że przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak jest podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 ( 1) k.c. i art. 358 ( 1) k.c. (...)Niemniej jednak kredytobiorcy byli poinformowani przez poprzednika prawnego pozwanego, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i raty kredytu mogą się zmieniać, i złożyli stosowne oświadczenie.