Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Uzasadniając żądanie pozwu strona powodowa wskazała, iż w dniu 21 listopada 2007 r. zawarła z (...) Bank S.A. (poprzednik prawny pozwanego) umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)Powodowie w dacie składania w pozwanym banku wniosku o udzielenie kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego posiadali już w tym banku zaciągnięty kredyt hipoteczny w przyznanej kwocie 175 000 zł w walucie CHF z aktualnym wówczas zadłużeniem w kwocie 17 000 zł. (...)Nie znajdują uzasadnienia twierdzenia strony powodowej jakoby w umowie kredytu zastosowano potrójną waloryzację (zmienne oprocentowanie arbitralnie ustalane przez bank, kurs franka szwajcarskiego, spread). (...)Tu należy wskazać, iż powodowie dopiero z perspektywy czasu ocenili, że kredyt nie był dla nich tak korzystny, jak się tego spodziewali, co było jednak przede wszystkim wynikiem wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)

Doradca zapewniał, że dużo osób bierze kredyt we frankach, że kurs franka jest stabilny, że jest to bezpieczny kredyt. (...)Jednak saldo zadłużenia (wykorzystanego i niezwróconego kapitału kredytu), a więc kwota stanowiąca podstawę do ustalenia wysokości świadczenia kredytobiorcy, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu nie niższego niż kurs kupna wskazany w aktualnej Tabeli banku. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank oferował konsumentom kredyt hipoteczny waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)praktyk banków dotyczących umów o kredyt hipoteczny we frankach, w odpowiedzi „na polecenie premier E. K. ” (k.220), jak również, że „Premier K. zleciła zbadanie działań banków” (k.223) czy też „Premier K. zleciła KNF i UOKiK zbadania działań banków w kontekście zmian kursu franka.” (k.227). (...)– E. K. zwróciła się do przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego – A. J. (1) i Prezesa UOKiK – A. J. (2) o zbadanie działań podejmowanych przez banki a dotyczących zmian ogólnych warunków kredytów denominowanych w walutach obcych, które są związane ze zmianami kursu franka szwajcarskiego. (...)Przechodząc do pozostałych zarzutów odwołania, należy podnieść,(...)stawki bazowej LIBOR i marży kredytu, poprzez nieuwzględnianie ujemnej stawki bazowej(...)wysokość zastrzeżonej www. umowach marży kredytu, mimo że suma odsetek należnych(...)

Objęte żądaniem pozwu kwoty stanowią sumę spłaconych przez powodów rat kredytu denominowanego we franku szwajcarskim, zaciągniętego u pozwanego 23 lutego 2007 roku. (...)(...)mianowicie to, że w przeciwieństwie do kredytów indeksowanych do walut obcych w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z kredytem denominowanym w walucie obcej, a więc takim w którym kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)To samo dotyczy postanowienia z § 6 ust. 1 zd. 4 umowy kredytu, według którego za zgodą banku kredytobiorcy mogą dokonywać spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie może też budzić wątpliwości, że sytuacja, w której obecnie znaleźli się kredytobiorcy spłacający kredyty denominowane lub indeksowane do franka szwajcarskiego, nie jest następstwem stosowania przez(...)szczególności wynika ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego do waluty krajowej.

Brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną, nie powoduje zaś skutku w postaci nieważności całej umowy. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd zauważył, że ,,abuzywne jest takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez powodów jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zeznali, że wiedzieli, iż kurs franka może ulegać wahaniom. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

W ocenie pozwanego powodowie nie udowodnili w przedmiotowym procesie, że stosowany przez bank kurs franka szwajcarskiego, nie był kursem rynkowym. (...)W tym też analizowali rynek i kurs franka szwajcarskiego stwierdzając, że jest to kurs stabilny. (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze. (...)Tu należy wskazać, iż powodowie dopiero z perspektywy czasu ocenili, że kredyt nie był dla nich tak korzystny, jak się tego spodziewali, co było jednak przede wszystkim wynikiem wzrostu kursu franka szwajcarskiego.