Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Przede wszystkim sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego. Taka, powtarzana często teza, sugeruje, że bank mógł ustalić w swoich tabelach dowolną kwotę, stanowiącą kurs kupna (i analogicznie: sprzedaży) franka szwajcarskiego.

Sąd Okręgowy nie podzielił przy tym zarzutu pozwanego, że powodowie od początku zawarcia umowy kredytowej mogli spłacać kredyt we frankach szwajcarskich poprzez rachunek techniczny. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski). (...)Wprawdzie w § 2 ust.1 (...) ( (...) ) (k.116) wskazano, iż „kwota udzielonego kredytu wynosi 153.606,69 CHF”, jednak z poczynionych ustaleń nie wynika, aby kwota oddana do dyspozycji powodów była wyrażona w walucie frank szwajcarski. (...)(...)salda w zależności od kursu franka”.

W 2006 roku w ofercie (...) Banku S.A. z siedzibą w G. znajdowały się kredyty w walucie polskiej oraz kredyty indeksowane do walut obcych: euro, dolara amerykańskiego i franka szwajcarskiego. (...)Odwołując się do judykatury Sąd Okręgowy wyjaśnił także,(...)(...)Byli zapewniani o stabilności waluty, jaką jest frank szwajcarski. (...)Zmiana wysokości kursu franka szwajcarskiego, jaka nastąpiła na przestrzeni lat doprowadziła do sytuacji, iż zobowiązanie powodów w sposób faktyczny uległo powiększeniu, albowiem kurs waluty wpłynął na wysokość poszczególnych rat.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali między innymi, że zawarli z pozwanym umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego, przy czym nie zostali oni poinformowani o ryzyku walutowym, kosztach spreadu walutowego, a w umowie znajdują się klauzule abuzywne. (...)(...)(...)(...)instancji stwierdził, że umowy o kredyt indeksowany kursem waluty obcej (w tym przypadku kursem franka szwajcarskiego) nie są co do zasady sprzeczne z tym przepisem(...)wprost wprowadzono dopuszczalność umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska. (...)Pozwany nie udowodnił, aby informował powodów o ryzyku kursowym w szerszym zakresie, np. poprzez okazanie im symulacji rat kredytu i wysokości zadłużenia w zależności od zmian kursowych, czy też danych historycznych dotyczących kształtowania się kursu franka szwajcarskiego.

(...)w związku z zawarciem umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z uwagi bowiem na znaczną liczbę zawieranych umów kredytowych indeksowanych do franka szwajcarskiego na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych oraz nagły wzrost kursu tej waluty, ocena tych czynności prawnych jest elementem ważkiego problemu społecznego i ekonomicznego. (...)Powód we własnym zakresie weryfikował historyczny kurs franka. (...)Powodowie zdawali sobie sprawę z tego, że kurs franka może wzrosnąć.

Powódka zdecydowała się na ubieganie się o kredyt we franku szwajcarskim, albowiem w przypadku kredytu w walucie polskiej raty kredytu były znacznie wyższe. Na decyzję powódki miał również wpływ pracownik banku, który wyjaśnił powódce, że aby kredyt w CHF był porównywalny do kredytu w PLN kurs franka szwajcarskiego musiałby wynosić około 3 zł, co w jego ocenie było nierealne. (...)Walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Sąd Okręgowy uznał, że przedmiotowa umowa była umową kredytu indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np. (...)Po pierwsze, z § 2 ust. 1 umowy wynika, że „kwota kredytu wynosząca 430.000,00 zł miała być denominowana (waloryzowana) do waluty CHF”. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Pozwany wyjaśnił, że powód zaciągnął kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Chodziło o to, że kredyt we frankach szwajcarskich w owych czasach uchodził za tańszy niż w złotówkach, był korzystniejszy. (...)Zatem w umowie strony ustaliły, że powód nie otrzyma fizycznie, do ręki franków szwajcarskich, tylko złote polskie (wykonanie zobowiązania). (...)Zatem sam fakt faktycznego nie przekazania przy wypłacie transz kredytu franków szwajcarskich nie decydował o nieważności tej umowy z uwagi na prawo dewizowe .