Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa miała charakter kredytu indeksowanego walutą franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)4 (...) , w przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej ustalona w(...)w dniu pobrania prowizji. (umowa kredytu – k. 29-31, (...) k. 34-36) Bank uruchomił kredyt w dniu 19 czerwca 2008r.(...)dodano ust. 7. (dowód: aneks do umowy – k. 32-33) W(...)(...)(...)2 ust.1 umowy określenia ,, kredyt denominowany ( waloryzowany) w walucie CHF’’, to należy uznać iż udzielony powodom kredyt był kredytem indeksowanym CHF, albowiem kwota kredytu została określona w złotych polskich,(...)(...)W ocenie Sądu, przy umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej, klauzula indeksacyjna przewidująca „przeliczenie” wypłacanych i wpłacanych kwot ze złotych polskich na franki szwajcarskie i określająca kurs wymiany CHF, dotyczy głównego zobowiązania kredytobiorcy.

Kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego był wówczas dominującym produktem na rynku. (...)W dalszej kolejności Sąd pierwszej instancji zdefiniował sporny kontrakt jako umowę kredytu w rozumieniu art. 69 ust. 1 Prawa bankowego , przy czym kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim (CHF). (...)Konkluzja Sądu Okręgowego, że odwołanie do kursów franka szwajcarskiego stanowiło mechanizm waloryzacyjny, a umowa stron dotyczyła kredytu złotowego, była prawidłowa. (...)Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Nie zostały przedstawione symulacje kształtowania się kursu franka szwajcarskiego z ostatnich lat. (...)W konsekwencji stwierdzić należy, iż brak było podstaw do interpretacji zapisów umowy stanowiących klauzule przeliczeniowe w ten sposób, iż nie dawały one bankowi jakiejkolwiek dowolności w kształtowaniu kursów franka szwajcarskiego przy przeliczaniu na PLN obciążających powodów rat kredytu. (...)(...)logicznie wytłumaczyć różnicy pomiędzy kwotą kredytu wyrażoną w CHF w umowie, a kwotą kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich w dniu wypłaty kredytu, stanowiącą wówczas równowartość 950 000 zł.. Poza tym fakt wynegocjowania kursu CHF do dokonania takiego przeliczenia wynikał z(...)(...)Kwota kredytu w spornej umowie wyrażona została zatem wprost we frankach szwajcarskich.

Pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom strony powodowej odnośnie nieważności umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, tj. we frankach szwajcarskich, z dnia 10 lipca 2008 r. (...)Z przedstawionych im przez pracownika pozwanego symulacji spłaty kredytu w obu walutach wynikało, że w przypadku wskazania franków szwajcarskich jako waluty kredytu raty spłaty w walucie polskiej będą niższe. (...)Zgodnie z § 2 ust. 1 (...) Bank udzielał powodom kredytu w kwocie 86.636,73 franków szwajcarskich (dalej: CHF) na przeprowadzenie remontu domu jednorodzinnego oraz spłatę kredytów w złotych polskich udzielonych wymienionym(...)(...)Ich sytuację w tym zakresie można porównać do sytuacji, w której franki szwajcarskie z przeznaczeniem na spłatę kredytu decydowaliby się nabyć w pozwanym banku.

Kiedy powód zdecydował się na zakup konkretnego domu, firma (...) poinformowała powoda, że powód nie posiada zdolności kredytowej na kredyt złotówkowy i może wsiąść kredyt jedynie we frankach szwajcarskich. (...)Zeznania obu świadków posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli kursów. (...)Z treści umowy nie wynikało żadne uzasadnienie dla przyjęcia wskazanej swobody pozwanego w ustalaniu kursów franka szwajcarskiego.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie franka szwajcarskiego (CHF), ale kredyt był wypłacony w złotówkach. (...)Z żadnego postanowienia umowy nie wynikał bowiem sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. Pozwany dowolnie określał wysokość kolejnych rat w oparciu o dowolnie ustalany przez siebie kurs franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana zaprzeczyła, by umowa kredytu uprawniała pozwanego do ustalania w sposób dowolny kursów przeliczania franków szwajcarskich na złote, przy uruchomieniu kredytu, jak i złotych na franki, przy spłacie kredytu.

Strony natomiast zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Wątpliwość może się tutaj mianowicie pojawić z tej przyczyny, że umowa odwołuje się do dwóch różnych walut: polskich złotych będących walutą, w której kredyt jest wypłacany i spłacany oraz franków szwajcarskich, w których wyrażone jest saldo kredytu.

(...)w ogóle chciał udzielić powódkom kredytu hipotecznego z długoletnim okresem spłaty – i to jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Z zestawienia tego wynikało, przy ówczesnym poziomie kursu franka szwajcarskiego i ówczesnym poziomie stopy procentowej, że przykładowa rata kapitałowo – odsetkowa (wyrażona w PLN) kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego wyniesie 1.032,91 zł. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że powódki formalnie wnioskowały o udzielenie kredytu we franku szwajcarskim, ponieważ nie miały oni zdolności kredytowej do zawarcia umowy o kredyt złotówkowy.