Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Frank szwajcarski przedstawiano jak stabilną walutę z minimalnymi wahaniami kursu. (...)W momencie zawierania umowy nie otrzymali informacji o możliwości spłaty bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Przyznanie sobie przez bank prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Kwota kredytu denominowanego w CHF miała zostać określona według kursu kupna dewiz dla CHF, zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu. (...)Z kolei obowiązek wskazywania w treści umów kredytu indeksowanego i denominowanego wysokości spreadu walutowego wprowadzony został do polskiego systemu prawnego dopiero z dniem 26 sierpnia 2011 r., tj. z dniem wejścia w życie tzw. ustawy antyspreadowej. (...)Umową tą Bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 314.000,00 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF na okres 360 miesięcy od dnia 10.07.2007 r. do dnia 06.07.2037 r. na zasadach określonych w umowie i ogólnych warunkach kredytowania (OWKM). Według § 2 ust. 2 umowy kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu.

Kredyt został udzielony w złotych polskich w kwocie stanowiącej równowartość 128.588,83 franków szwajcarskich i miał być również wypłacony w walucie polskiej. (...)(...)przedstawił im kolejne symulacje spłaty kredytu, sporządzone według tych samych zasad(...)przedstawiona powodom przed podpisaniem umowy kredytu. (...)W złożonym wniosku kredytowym powodowie wskazali, że chcą otrzymać kredyt w kwocie 305.000 zł + prowizja Banku, w walucie frank szwajcarski, spłacany w ratach równych, z okresem spłaty wynoszącym 25 lat. (...)Strona pozwana stoi na stanowisku, że była to umowa kredytu walutowego, a nie kredytu złotowego indeksowanego do waluty obcej bądź kredytu denominowanego do waluty obcej.

We wniosku o udzielnie kredytu, kredytobiorcy wskazali na franka szwajcarskiego jako wybraną walutę. (...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt, formalnie nazwanym denominowanym kursem franka szwajcarskiego CHF, przy czym w umowie wskazano, że kredyt „jest udzielany w złotych”. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Powódkę zapewniono, że frank szwajcarski to bardzo stabilna waluta. (...)Kwestionowana w pozwie umowa była pierwszą i jedyną umową o kredyt denominowany zawartą przez powódkę. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych (240.000 zł.). (...)W istocie, powódka nie została też dostatecznie poinformowana o samym mechanizmie indeksacji, była zapewniania o stabilności franka szwajcarskiego i o orientacyjnej wysokości rat które zostały jej przedstawione w korzystnym świetle.

(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie zawartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez pozwanego, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń. (...)(...)w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł) zaś po tej dacie kurs franka szwajcarskiego sukcesywnie się obniżał i na datę zawarcia aneksu do umowy przez powodów (01.10.2008 r.) wynosił 2,14 zł. (...)Przeciętny konsument powinien być uważny i ostrożny co oznacza, że w kredytu powiązanego z kursem franka szwajcarskiego musi to brać pod uwagę zjawiska ryzyka kursowego.

(...)tysięcy dwieście siedemdziesiąt dwa 38/100 franków szwajcarskich) oraz odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od tych kwot od dnia 7 września 2022 r. do dnia zapłaty, rozstrzyga, że co do zasady wszelkie koszty procesu ponosi(...)(...)(...)umowie nie została określona kwota kredytu. § 2 ust 1 umowy(...)saldo jest wyrażane w walucie do której denominowany jest kredyt według kursu kupna waluty, podanego(...)momencie dokonywania przeliczeń kursowych, a do przeliczeń kwot walut uruchamianego kredytu stosowany był kurs kupna waluty(...)(...)Stosownie do wskazanego przepisu umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)między innymi: kwotę i walutę kredytu, zasady i termin spłaty kredytu, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość(...)(...)Mechanizm waloryzacji świadczeń z umowy kredytu do waluty obcej wpływa na wysokość rat kredytu w złotych polskich spłacanych przez powodów, a rata kredytu i jego wysokość jest głównym postanowieniem umowy.

Został mu zaproponowany kredyt frankowy, gdyż posiadał zdolność kredytową we frankach. (...)Podkreślenia wymaga fakt, że umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)Podkreślenia wymaga przy tym, że ustawodawca już po zawarciu przez strony spornej umowy kredytu wprowadził do ustawy Prawo bankowe przepisy odnoszące się do kredytów indeksowanych do waluty obcej i kredytów denominowany w walucie obcej. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na określonym kursie kupna waluty obcej, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej.