Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W tym celu udali się do (...) , gdzie pracownik banku(...)nie mają oni zdolności kredytowej do uzyskania kredytu w złotych polskich, natomiast mają możliwość zaciągnięcia kredytu denominowanego w CHF. Aby uzyskać kredyt hipoteczny zasugerowano powodom rozważenie dopisania do kredytu kogoś z rodziny. (...)W dniu 10 października 2011 r. strony zawarły Aneks do Umowy Kredytu Mieszkaniowego nr (...) sporządzonej w dniu 20 sierpnia 2008 r. zmieniając zasady spłaty kredytu poprzez umożliwienie kredytobiorcom spłaty rat w walucie obcej CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” w postaci określenia kwoty kredytu w walucie obcej miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)Odnosząc powyższe wskazówki do postanowień dotyczących denominacji kwoty kredytu należało przyjąć, że określają one podstawowe świadczenia w ramach zawartej umowy i charakteryzują tę umowę jako podtyp umowy kredytu – umowę o kredyt denominowany do waluty obcej.

(...)wyłącznie należności z tytułu udzielonych kredytów hipotecznych (denominowanych głównie we frankach szwajcarskich). (...)Ze względu na sytuację finansową pozwanego banku uznać należy, że zachodzi realna obawa co do jego wypłacalności. (...)III. Komentarz do art. 730–1088 , Warszawa 2015, s. 503]. (...)Art. 889 § 1 k.p.c. wskazuje, że komornik przesyła do banku, w którym dłużnik posiada rachunek zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej dłużnika pochodzącej z rachunku bankowego do wysokości należności.

Oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym na dzień zawarcia umowy kredytu wyniosło 2,75% (podwyższone do 3,75% w okresie ubezpieczenia kredytu). (...)W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała okoliczność, że strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny, na podstawie której bank udzielił im kredytu w walucie polskiej waloryzowanego walutą CHF. Z powyższego wynika, że udzielony powodom kredyt jest kredytem denominowanym. (...)W wykonaniu umowy o kredyt denominowany nie dochodzi do faktycznego zakupu przez bank waluty i jej sprzedaży klientowi dokonującemu spłaty raty. (...)(...)następuje waloryzacja wartości kwoty głównej kredytu w oparciu o obiektywnie oznaczony kurs franka szwajcarskiego” Rozważania takie są jednak bezprzedmiotowe,(...)

Kurs franka szwajcarskiego wzrósł bowiem z poziomu 2,10 zł pod koniec 2007 r. do ponad 4,30 zł na koniec 2016 r. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego (denominowanego do waluty obcej), gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)W ocenie Sądu, z taką bezprecedensową zmianą wysokości kursu franka szwajcarskiego w stosunku do waluty polskiej mamy do czynienia w analizowanym przypadku. (...)Zwrócić tu należy uwagę, że od czasu zawarcia umowy kredytu zmniejszyło się znacznie oprocentowanie kredytów walutowych, w tym kredytów we frankach szwajcarskich, w następstwie spadków oprocentowania depozytów we frankach szwajcarskich na rynku międzybankowym (stawki LIBOR),(...)

(...)są znacznie wyższe w przypadku kredytu złotowego, niż w przypadku kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Należy do nich istnienie nieuzasadnionego zróżnicowania sposobów przeliczania kwot ze złotych na franki szwajcarskie (kapitału kredytu) i z franków na złote (wysokości rat), jak również istnienie po stronie banku swobody w zakresie ustalania wysokości każdego z tych kursów.

Pozwany podnosił również niezasadność żądania ustalenia nieważności umowy wskazując, iż fakt, że kredyt został wypłacony w złotych zgodnie z wolą stron nie stoi w jakimkolwiek stopniu w sprzeczności z tym, iż kredyt został udzielony w walucie obcej, tj. frankach szwajcarskich ( (...) ). (...)Powódka opisała przede wszystkim okoliczności, w jakich doszło do zawarcia umowy kredytowej z bankiem, wyjaśniając przy tym, że zdecydowała się na zaciągniecie u pozwanego kredytu we frankach szwajcarskich, bo ofertę banku wyczytała w(...)(...)(...)niego tabelach, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego w walucie (...) i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)Postanowienia te określają bowiem zasady, według których następuje przeliczenie wyrażonego we franku szwajcarskim zobowiązania kredytowego na złote polskie.

Doradca nie tłumaczył T. H. w jaki sposób bank ustala kurs franka szwajcarskiego. (...)Pozwany nie był beneficjentem wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Wówczas też zrobiło się głośno w mediach wokół kredytów indeksowanych/denominowanych do waluty obcej, w tym przede wszystkim franka szwajcarskiego.

M. L. został poinformowany przez pracownika banku, że kurs franka jest ruchomy, przeczytał umowę przed jej podpisaniem, a kredyt został wypłacony w złotówkach. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną. (...)Poza jednorazowym wskazaniem w umowie franków szwajcarskich mających być walutą kredytu, więcej się o nich nie wspomina. (...)Umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie.