Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Fakt zawarcia umowy kredytu indeksowanego do (...) co do zasady nie był między stronami sporny. (...)Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu sporządzonej 29 marca 2007 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu kredytobiorców zostanie im udzielony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)(...)czasu w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty albo spłaty kredytu ( art. 69 ust. 2 pkt 4a ).

(...)prawny na podstawie UMOWY O KREDYT HIPOTECZNY nr (...) zawartej przez(...)CHF (dziewięćdziesiąt tysięcy osiemset czternaście franków szwajcarskich czterdzieści dziewięć centymów) wraz z(...)od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. (...)Jako cel kredytu wskazano we wniosku zakup nieruchomości,(...)r.; odnosiła się ona wyłącznie do kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (decyzja kredytowa – k. 174) W dniu 31 sierpnia 2007 r. (...)Zapewniono powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, a oferta kredytu indeksowanego jest korzystna. (...)Pamiętać trzeba, że brak jest w dalszym ciągu jednolitości w orzecznictwie - tak sądów powszechnych, jak i Sądu Najwyższego - w odniesieniu do kwestii skutków abuzywności klauzul waloryzacyjnych w umowach kredytów indeksowanych i denominowanych do waluty obcej.

Teza orzeczenia: przesłanki ważności umowy kredytowej

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) 2021/1847 w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR).

Strony łączyła umowa kredytu hipotecznego denominowanego kursem (...) (§ 1 pkt 1, § 3 pkt 3, § 7 pkt 2 i 3 Regulaminu). (...)Chodziło zatem o przedstawienie powódce relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz obiektywnych prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej. (...)(...)wartość wydanej i wykorzystywanej sumy kredytu w złotych w relacji do waluty franka szwajcarskiego, co z kolei przekłada się na wysokość zarówno przyszłych rat, jak i wypłaconej powodom wysokości kapitału przy uruchomieniu kredytu. (...)Zasądzone przez Sąd I instancji kwoty odpowiadają wysokości zapłaconych przez powódkę na rzecz pozwanego środków w złotych oraz frankach.

Na jej mocy kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w wysokości 290.000,00 zł denominowanego w walucie CHF. Kredyt został udzielony na 360 miesięcy tj. do dnia 12.02.2038 roku. (...)Na jej mocy kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w wysokości 80.000,00 zł denominowanego w walucie CHF. Kredyt został udzielony na 360 miesięcy tj. do dnia 13.09.2038 roku. (...)Zostali zapewnieni, że frank szwajcarski nigdy nie osiągnie ceny wyższej niż 2.70 zł za 1 franka szwajcarskiego na podstawie analiz analityków banku. (...)Pokazano im symulacje dotyczące wyłącznie wysokości raty i małego wzrostu kursu waluty maksymalnie 2.70 zł za franka szwajcarskiego.

Była także wykonywana w sposób prawidłowy, zaś wytoczenie przedmiotowego powództwa wynika z umocnienia się waluty franka szwajcarskiego, kiedy to Umowa kredytu przestała przynosić powodom spodziewane korzyści finansowe. (...)Osoba, która ich wówczas obsługiwała, zasugerował im pójście do doradcy zajmującego się kredytami i wzięcie kredytu w CHF. Doradca, do którego się udali, zaproponował im kilka kredytów, przy czym jego zdaniem kredyt w CHF oferowany przez pozwanego(...)(...)(...)(...)Umowa zaniepokoiła ich gdy kurs CHF zaczął szybować. (zeznania powoda k. 803-815) W połowie stycznia 2015 r., w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku Narodowego o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)

Nie przedstawiono informacji dotyczących czynników mogących prowadzić do osłabienia złotówki do franka szwajcarskiego w czasie trwania umowy, powodowie nie zostali poinformowani, jaki kurs będzie stosowany przez bank, ani jak kurs ten będzie się kształtował. (...)Nie przedstawiono informacji dotyczących czynników mogących prowadzić do osłabienia złotówki do franka szwajcarskiego w czasie trwania umowy, powodowie(...)(...)(...)temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Pozwany podniósł, że powodowie w pełni świadomie zdecydowali się zaciągnąć kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego z uwagi na niższe oprocentowanie. (...)Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF, musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich najczęściej zaciągając kredyty i pożyczki frankowe od innych banków. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Na temat kredytów frankowych zrobiło się bardzo głośno w mediach już w IV kwartale 2008 r. kiedy po upadku (...) nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego i ogólnoświatowy kryzys gospodarczy.