Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W celu uzyskania kredytu na ten cel powódka zgłosiła się do (...) Banku S.A. Doradca kredytowy w banku zaoferował powódce kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. Doradca kredytowy informował powódkę, że frank szwajcarski jest bezpieczną i stabilną walutą, nie przedstawiał powódce informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego ani prognoz co do kurów franka szwajcarskiego na przyszłość. (...)Zawierając umowę kredytu powódka nie miała świadomości, że kurs franka szwajcarskiego może rosnąć bez żadnych ograniczeń. (...)Powódka z mediów dowiedziała się, że zapisy w umowach kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego mogą być niezgodne z prawem.

(...)umownych, regulujących zasady indeksacji kwot kredytu do franka szwajcarskiego jako sprzecznych z dobrymi obyczajami i rażąco naruszających interes konsumenta. (...)W pierwszym z ww. przypadków znalazł się zapis przewidujący zastosowanie „ kursu nie niższego niż kurs kupna zgodnie z Tabelą obowiązującą w momencie wypłaty środków z kredytu ” do przeliczenia wypłaconych środków na franki szwajcarskie. (...)O niedozwolonym charakterze tych postanowień decyduje okoliczność, że nie zawierają one jednoznacznych i weryfikowanych zasad określenia kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Sąd podkreślił też, że w rejestrze klauzul niedozwolonych znalazło się postanowienie przewidujące uprawnienie dla banku do określenia wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego w sposób zupełnie dowolny.

W przypadku małżonków A. był to ich pierwszy kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Jako laicy nie byli w stanie przewidzieć jak będzie kształtował się kurs franka szwajcarskiego po kilku latach. (...)Zupełnie jednak nie wiadomo dlaczego pozwany twierdził, że z wydanego wyroku nie można wywodzić, że kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego miał stać się kredytem złotówkowym. (...)Pierwszy polega na tym, że bank udziela kredytu we frankach szwajcarskich (czy też w jakiejkolwiek innej walucie), ale wypłata tej kwoty następuje w złotówkach polskich jako równowartość wskazanej w umowie określonej ilości franków szwajcarskich.

Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Podkreślenia wymaga, iż nawet przyjęcie (do czego nie ma w niniejszej(...)zgodnie z którym każdorazowe przeliczanie franków szwajcarskich na złote polskie następowało w oparciu o taryfę obowiązującą w pozwanym banku nie prowadziłoby do wniosków formułowanych przez powoda. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powód z pewnością nie wystąpiłby z powództwem, lecz kontynuowałby wykonywanie umowy.

W niniejszej sprawie kredyt zgodnie z umową musiał być wypłacony w złotych polskich, choć był wyrażony we frankach szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)Odnośnie kwestii dokonania rozliczeń związanych z nieważnością umowy kredytu, wskazać należy, iż w orzecznictwie wykształciły się dwie teorie dotyczące rozliczenia nieważnej umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego tj. teoria salda i teoria dwóch kondykcji.

O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do pozostawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia”) choćby przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powódki. (...)O ile bowiem nie budzi wątpliwości sposób przeliczenia, to nie jest umówiony między stronami jego punkt kluczowy – ustalenie kursu kupna franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 lub dowolnie innym.

Doradca przedstawił powódce informacje o ofercie kredytu złotówkowego i kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)(...)a następnie po niespodziewanej decyzji Szwajcarskiego Banku (...) z 15 stycznia 2015 r. o uwolnieniu franka szwajcarskiego (chociaż jeszcze w grudniu 2014(...)(...)Dodatkowo wskazać należy, że w dniu 1 października 2014 r. powódka zawarła z Bankiem aneks do umowy, w którym strony ustaliły, że kredyt będzie spłacany bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)LIBOR 3M (...) jest stosowany przy oprocentowaniu kredytów wyrażonych we frankach szwajcarskich.

Pracownik banku zapewnił ich o tym, że frank szwajcarski to stabilna waluta. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)