Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy podkreśla, że nie jest rolą Sądu analiza ogólnej problematyki dotyczącej udzielania kredytów denominowanych, ani kwestia realizacji przyjętego w umowie mechanizmu. (...)Do jej elementów konstrukcyjnych należy zobowiązanie banku do oddania kredytobiorcy określonej sumy pieniężnej, natomiast kredytobiorca zobowiązuje się do zwrotu wykorzystanego kredytu oraz zapłaty odsetek kapitałowych. Klauzula indeksacyjna zawarta w umowie kredytu łączącej strony nie odnosi się bezpośrednio do elementów przedmiotowo istotnych tej umowy,(...)wartości wydanej i wykorzystanej sumy kredytu w złotych w relacji do waluty obcej. (...)(...)charakteru postanowień umownych dotyczących waloryzacji kredytu należy ustalić wysokość rat kredytu należnych pozwanemu od powodów w(...)trwania umowy powodowie winni spłacać kredyt w złotówkach.

Kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego zależał wyłącznie od decyzji Banku. (...)Niewątpliwe jest, iż konsument powinien dysponować wiedzą na temat tego, czy kurs franka do waluty krajowej jest w chwili(...)w przeszłości była relacja pomiędzy frankiem a innymi walutami. (...)W niniejszej sprawie kwota kredytu wyrażona jest we frankach szwajcarskich, co tym bardziej powoduje nieprawidłowość(...)po jakich nastąpić ma wypłata kredytu oraz jego spłata nie jest możliwe jej wykonanie właśnie w tejże walucie obcej. (...)Jeśli zaś nieznany jest kurs po jakim kwota kredytu udzielonego we frankach miała zostać wypłacona, to nie można ustalić jaką kwotę kredytu należy wypłacić kredytobiorcy.

Umowa w jenach zgodnie z informacjami z banku miała być bardziej korzystana dla powodów niż umowa kredytu we frankach. (...)Umowa została powodom narzucona co do treści, zaproponowano im tylko kredyt powiązany z walutą, powodowie nie wiedzieli, czy mają zdolność kredytową w walucie PLN. Kredyt w jenach miał być jeszcze bardziej korzystny i bezpieczniejszy niż we frankach. (...)Świadek w swoich zeznaniach przedstawił standardową procedurę zawierania umów, oraz wypowiedział się w kwestii waluty kredytu, jego symulacji, kursu franka i wyboru oferty co do negocjowania umowy i dostępności do regulaminu. (...)Tymczasem kredytobiorcy byli zapewniani przez pracownika poprzednika prawnego pozwanego, że frank szwajcarski cechuje się stabilnością, a wahania kursowe są stosunkowo niewielkie.

W uzasadnieniu swoich żądań podała, że 2 kwietnia 2008 r. zawarła z (...) Bank S.A. w K. (poprzednikiem prawnym pozwanego Banku) umowę kredytu w wysokości 258.763,52 zł, indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Bank zgodził się udzielić jej jedynie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Na koniec każdego miesiąca powódka dostaje informację o wysokości raty we frankach szwajcarskich i sama przelicza ją na złotówki. (...)Wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Wskazała m.in., że strony zawarły umowę kredytu denominowanego. (...)Nie wykazał, że doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 30 czerwca 2006 r. (...)Pracownik pozwanego zgłaszał do banku potrzebę wzięcia kredytu i czekał na najbardziej korzystną ofertę. (...)Jako, że posiadał na koncie franki szwajcarskie, bank mógł sobie coś pobrać w tej walucie.

Zawarte w łączącej strony umowie o kredytu postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia (przewalutowania) kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)(...)rozliczeń związanych z nieważnością umowy kredytu, wskazać należy, iż w orzecznictwie wykształciły się dwie teorie dotyczące rozliczenia nieważnej umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego tj. teoria salda i teoria dwóch kondykcji.

Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. (...)Zawarte w łączącej strony umowie kredytu postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Odnośnie kwestii dokonania rozliczeń związanych z nieważnością umowy kredytu, wskazać należy, iż w orzecznictwie wykształciły się dwie teorie dotyczące rozliczenia nieważnej umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego tj. teoria salda i teoria dwóch kondykcji.

Powódki nie poinformowano o sposobie ustalania kursów przez Bank, nie przedstawiono jej symulacji wzrostu raty przy wzroście kursu, jak również nie przedstawiono historycznego kursu franka szwajcarskiego. (...)Sam mechanizm waloryzacji wynikający z istoty umowy o kredyt denominowany, a także związana z nim(...)jest sprzeczny z naturą stosunku kredytu, a wręcz przeciwnie – zawarcie umowy kredytu denominowanego stanowi możliwy wariant konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego. (...)Powódka była zapewniana o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Jako, że mamy do czynienia z kredytem denominowanym nie ma możliwości dokonania eliminacji niektórych z postanowień umowy.