Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)określona kwota pieniężna – suma kredytu, której zasady spłaty określa ta właśnie umowa W realiach i okolicznościach przedmiotowej sprawy strona powodowa zawarła z pozwanym umowę kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej – franka szwajcarskiego. Zgodnie z postanowieniami tej umowy na kredytobiorcach ciążył obowiązek spłaty kredytu wraz z odsetkami, opłatami i(...)na siebie obowiązek spłaty kwoty kredytu w walucie obcej franku szwajcarskim ustalonej w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej ( postanowienia §1(...)(...)W tym przypadku waluta obca – frank szwajcarski, pełnił rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy bowiem raty kredytu miały być spłacane w złotych polskich w kwotach odpowiadających wartości pewnych ilości waluty obcej. (...)W zasadzie nowelizacja ta potwierdziła i usystematyzowała dopuszczalność zawierania umów o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Kredyt był denominowany (waloryzowany) w walucie CHF (§ 2 ust. 1). Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 2). (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Przedmiotowy wyrok Sąd I instancji wydał w oparciu o następujące istotne ustalenia faktyczne: W dniu 8.12.2004 r. pozwani J. S. (1) i K. R. jako kredytobiorcy zawarli ze stroną powodową - Bankiem (...) S.A. w W. umowę kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) . Zgodnie z umową Bank udzielił pozwanym kredytu, płatnego w okresie od 8.12.2004 r. do 15.11.2034 r., stanowiącego równowartość kwoty 150.032,71 franków szwajcarskich na sfinansowanie zakupu domu jednorodzinnego(...)(...)W tym okresie powodowie na miarę swoich możliwości dokonywali częściowych spłat rat kredytu, a także zwracali się do Banku o okresowe zawieszenie spłaty kapitału kredytu. (...)16 umowy, wypowiedziała pozwanym umowę kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) z dnia 8 grudnia 2004 r., w związku z niedotrzymaniem przez nich umownych warunków spłaty zadłużenia i wezwała pozwanych do spłaty zadłużenia z tego tytułu.

Pracownik Banku nie przedstawiał powodom kursu franka na przestrzeni lat. (...)Powódka nie wiedziała, że wraz ze wzrostem kursu franka, wzrośnie kapitał. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Aneks ten nie odnosił się bowiem do arbitralnie ustalonego przez bank kursu stosowanego do przeliczenia wypłaconej w złotych polskich kwoty kredytu na franki szwajcarskie, ograniczając się do przeliczenia ww. kwoty zadłużenia (ustalonej(...)

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

(...)będą miały wpływ na saldo kredytu i wysokość rat kapitałowo-odsetkowych, a także, że ponoszą ryzyko kursowe związane z kredytem udzielonym w złotych indeksowanym kursem franka szwajcarskiego (§ 7 ust. 1 lit. e). (...)Nie przedstawiono im w dostatecznym zakresie specyfiki wahań kursowych franka szwajcarskiego oraz prognoz co do zmian jego kursu względem złotego. Ze strony pozwanej ograniczono się jedynie do zapewnień o bezpieczeństwie kredytu, wykorzystującym pozytywne skojarzenia o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)Niemożność ta wynikała nawet nie tyle z nieznajomości przyszłego kursu franka szwajcarskiego, co z przyznania pozwanemu prawa do samodzielnego ustalania kursu, po jakimi nastąpi przeliczenie walut.