Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)(szesnaście tysięcy sześćset sześćdziesiąt dziewięć franków szwajcarskich 17/100) wraz z odsetkami ustawowymi(...)od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów(...)(...)Zauważyć przy tym należy, że treść pouczeń zawartych w informacjach stanowiących dokumentację umowną w sposób dostateczny obrazowała ryzyko zmiany wysokości globalnej zadłużenia oraz zmiany wysokości rat na wypadek deprecjacji waluty polskiej do szwajcarskiej. (...)Jednocześnie brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że umowa zawiera niedozwolone postanowienia dotyczące indeksacji złotego polskiego do franka szwajcarskiego. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)(...)z nagłym wzrostem kursu waluty szwajcarskiej w stosunku do waluty polskiej i trudności, jakie niektórzy kredytobiorcy zaczęli mieć w spłacie kredytów indeksowanych lub denominowanych do tej waluty, jak również efektem zastrzeżeń co do swobody ustalania kursów wymiany przez(...)

(...)stosunek prawny wynikający z umowy kredytu numer (...) z dnia 26(...)dnia 6 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 86.365,92(...)dnia 6 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)W dniu 27.02.2014 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 40-41. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

(...)środków." - § 2.2 Umowy kredytu hipotecznego (...) Banku (...) SA(...)'rodków" - § 9.2 umowy kredytu hipotecznego (...) Bank SA -(...)na walutę wskazaną w Umowie Kredytu (Umowie P. ) wg kursu(...)[...]" - § 3.11 umowy kredytu hipotecznego (...) Bank SA i(...)(...)W odniesieniu do części członków grupy nie można uznać, że przy ustalaniu kwoty spłaty kredytu istniało odesłanie do tabeli kursów ustalanej jednostronnie przez(...)(...)(...)możliwość spłaty raty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a część członków grupy zdecydowało się zmienić umowy kredytu hipotecznego poprzez ustalenie zasad obliczania(...)(...)(...)pozwanego identycznej usługi finansowej tj kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego.

Przekazano powodom informacje, że kredyt będzie się opierał na kursie franka, nie wyjaśniano zasad ustalania przez bank kursu waluty, nie pokazywano powodom żadnych symulacji. (...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt , indeksowany kursem franka szwajcarskiego (...) . (...)(...)jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu denominowanego w walucie obcej ponosi pewne(...)okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w przypadku spadku wartości waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie w stosunku do waluty obcej, w której kredyt został udzielony. (...)(...)

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego przekraczał 3 zł/CHF (podczas gdy(...)(...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

Jedyną natomiast różnicą między kredytem walutowym a kredytem indeksowanym lub denominowanym, jest sposób uruchomienia kredytu. (...)W sprawie niniejszej zachodzi właśnie taka sytuacja, że bez klauzul indeksacyjnych nie zostałaby zawarta umowa kredytu oprocentowana przy wykorzystaniu stawki opartej na wskaźniku LIBOR właściwej dla depozytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Bank w związku z akcją kredytów indeksowanych do CHF, nabywał CHF, poprzez zawarcie transakcji terminowych dotyczących nabycia określonej liczby franków za określoną cenę w określonym(...)zapadalności tych transakcji, bank sprzedawał franki na rynku międzybankowym, po to,(...)(...)Ponadto nawet jeśli byłoby możliwe ustalenie, jaką kwotę we frankach powinien spłacić kredytobiorca, to nieznany byłby mechanizm ustalania kursów, po jakich kredytobiorcy mieliby następnie spłacać kredyt w złotych, jako że postanowienia umowne określające ten mechanizm również okazały się abuzywne.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły kontrakt, mocą którego bank przekazał do dyspozycji pozwanych określoną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonej w umowie ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalana w odniesieniu do ceny kupna franka szwajcarskiego w datach jak wyżej. (...)Pozwany przyznał sobie niejako prawo do regulowania wysokości miesięcznych rat poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży/kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania kursów walut obcych,(...)siebie kursy kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego, a także przeniósł na powódkę niczym nieograniczone ryzyko wzrostu kursu franka szwajcarskiego.