Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF, musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Powód, jak już wyżej wskazano, zawarł umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR właściwego dla franków szwajcarskich. (...)Uznając, że przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak jest podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 1 k.c.

O ile powodowie wywodzili, że umowa ta jest umową kredytu denominowanego kursem CHF, o tyle pozwany stał na stanowisku, że udzielił im kredytu stricte walutowego. (...)Zgodnie z § 5 ust. 1 i 2 umowy uruchomienie kredytu mogło nastąpić najpóźniej do 28 listopada 2008 r. (...)W ocenie Sądu udzielony przez pozwanego powodom kredyt był w istocie kredytem denominowanym kursem waluty obcej (CHF) z zastosowaniem mechanizmu odwrotnej indeksacji. (...)Kwota kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim.

Podniósł, że wywiedzione przez stronę powodową zarzuty i roszczenia są niezasadne, a rzeczywistą przyczyną powództwa nie są rzekome wady prawne umowy, ale obiektywny i niezależny od pozwanego wzrost kursu franka szwajcarskiego. (...)Wskazał, że kwota kredytu, która podlega spłacie jest sumą franków szwajcarskich odpowiadająca kwocie kredytu w PLN w dniu uruchomienia kredytu. (...)Ponadto, pozwany podał, że aby udzielić powodom kredytu waloryzowanego kursem CHF, musiał on wejść w posiadanie odpowiedniej sumy franków szwajcarskich, które uzyskał zaciągając kredyt w walucie CHF od banku zagranicznego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

(...)– k. 75-79, 327, Aneks do umowy kredytu hipotecznego – k. 80-83) W(...)od 24 września 2007 r. do 24 września grudnia 2009 r. powód spłacał przedmiotowy kredyt w złotych polskich i z(...)(...)W pierwszej kolejności wskazania wymaga, iż strona powodowa formułuje swoje roszczenia w oparciu o okoliczności związane z zawarciem umowy kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego DK/KR- H. / (...) z dnia 9 sierpnia 2007 r. (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku, w dacie dokonania wypłaty kwoty kredytu zgodnie z dyspozycją kredytobiorcy. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła dalsze postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego.

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną(...)odmienny był cel ich wprowadzenia do umowy (stronom nie chodziło o(...)temu służyło zastrzeżenie oprocentowania adekwatnego do waluty, w której określono wysokość(...)(...)W przypadku umów kredytu denominowanego czy indeksowanego miała miejsce właśnie modyfikacja istniejącej umowy nazwanej – umowy kredytu, która doprowadziła do wykształcenia się w obrocie pewnego rodzaju tych umów, cechujących się określonymi zasadami ustalania świadczeń stron. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu(...)jedną z podstawowych cech umowy kredytu jest jego odpłatność.

Pozwany zapewniał powódkę o tym, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, a ryzyko kursowe jest minimalne, co było sprzeczne z wieloletnimi tendencjami na rynku walutowym. (...)Wysokość rat kredytu była korzystniejsza dla powódki w CHF niż w PLN. Powódka liczyła się ze zmianą kursu franka szwajcarskiego, ale nie brała pod uwagę tak znacznego jego wzrostu ( zeznania świadka E. K. k. 785-785v., zeznania powódki M. C. k. 789-789v. ). (...)Przyznała także, że została informowana o wahaniach kursu franka oraz przedstawiano jej symulacje. (...)Przyznanie sobie przez bank w ten sposób prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu walutowego(...)

Ryzyko związane z umową było minimalizowane przez zapewnienia pracowników banku o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Podniósł, że powodowie w pełni świadomie zdecydowali się zaciągnąć kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego z uwagi na niższe oprocentowanie. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Na temat kredytów frankowych zrobiło się bardzo głośno w mediach już w IV kwartale 2008 r. kiedy po upadku L. B. nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego i ogólnoświatowy kryzys gospodarczy.

III. Wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności w stosunku do pozwanej L. M. . (...)Powodowie wskazali ,że na rzecz pozwanych zapłacili łącznie kwotę 1.270.000 zł na poczet kupna lokali w S. , które pochodziły z zaciągniętego przez nich kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich , który spłacają do tej pory . (...)Umowę przyrzeczoną strony zobowiązały się zawrzeć do dnia 30 czerwca 2010 roku. (...)Termin wymagalności wynika z treści wezwania do zapłaty z dnia 5.10.2015r. , w którym powodowie wezwali do zapłaty świadczenia pieniężnego do dnia 20.10.2015r.