Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że konstrukcja kredytu denominowanego do waluty obcej była zgodna z zasadą swobody umów i art. 69 prawa bankowego . (...)Doradcy banku przedstawili powódce umowę kredytu denominowanego do CHF jako najkorzystniejszą. (...)(...)i rutynowych działań dotyczących udzielania kredytów we frankach, a nie na okoliczność udzielenia kredytów konkretnie powódce, czego U. T. w ogóle nie pamiętała, zaś U. K. pamiętała bardzo słabo. (...)Analogiczne wnioski o przekroczeniu w umowie kredytu granicy swobody umów dotyczą spłaty kredytu w walucie innej niż frank szwajcarski.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Powodowie zostali rzetelnie poinformowani o ryzyku związanym z zaciągnięciem kredytu denominowanego do waluty obcej, zaś jego rozłożenie nastąpiło równomiernie pomiędzy stronami zawartej umowy. (...)Powracając do zasadniczej części rozważań, tak skonstruowany rodzaj kredytu denominowanego nie stanowi umowy kredytu – jest to umowa nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. w całości, zawiera bowiem liczne odstępstwa od definicji legalnej zawartej w prawie bankowym . (...)(...)znana jest w nich kwota kredytu (wyrażona w umowie w PLN), o tyle umowy denominowane do (...) nie dają się utrzymać(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)(...)Skoro umowa dotyczyła kredytu złotowego (nie walutowego) – którego(...)tunc (od daty zawarcia), porozumienie do umowy, wprowadzające możliwość spłaty we frankach nie mogło umowy sanować poprzez wprowadzenie nowego, obowiązującego strony systemu spłaty rat.

Na podstawie zawartej umowy powodowie nie mogli również żądać wypłaty kwoty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, ani nie mogli spłacać kredytu w tej walucie. (...)(...)wynikającym ze stosowania przy spłacie kredytu zmiennej stopy procentowej, a ewentualny(...)procentowej spowoduje wzrost raty kapitałowo-odsetkowej kredytu, - ryzyku wynikającym ze zmiany(...)(...)Uwzględniono je natomiast w zakresie jakim dotyczyło tych zapisów umowy, które odnoszą się do kwestii Tabel kursów obowiązujących w banku, jako podstawy ustalenia wartości kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb wykonania umowy. (...)Po wyeliminowaniu z umowy stron postanowień dotyczących Tabeli kursów, wiadomo, że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorcy równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, a także(...)

(...)zapłatę I ustala, że umowa kredytu hipotecznego denominowanego na cele budowlane nr (...)(...)jeden tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt sześć franków szwajcarskich 58/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 sierpnia 2020 r. do dnia zapłaty i oddala powództwo(...)(...)o: 1 ustalenie, że umowa kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) z dnia 19.09.2005(...)(PLN) oraz kwoty 51 296,58 franków szwajcarskich z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2.06.2020 r. do dnia zapłaty - tytułem zwrotu(...)(...)(...)ta konkretna umowa - choć kredyt denominowany nie był w czasie jej(...)w istocie stanowiła prawnie dopuszczalny kredyt walutowy w szerokim tego słowa znaczeniu, nosząc wszelkie cechy kredytu denominowanego wprowadzonego w okresie późniejszym do prawa bankowego . (...)(...)bank. głównym elementem konstrukcyjnym umowy kredytu jest oznaczona w umowie kwota środków pieniężnych postawiona do dyspozycji na określony umownie cel,(...)w umowie jest jedynie kwota franków szwajcarskich jako równoważnik kwoty postawionej umownie do dyspozycji w złotych polskich.

(...)2 i 8 umowy rata kredytu miała być spłacana przez kredytobiorcę(...)(...)Pracownik banku poinformował pozwanych, że kwota kredytu będzie wypłacona w złotówkach, raty będą wyrażone we frankach, a spłata kredytu będzie następować w złotówkach po przeliczeniu raty wyrażonej we frankach po kursie sprzedaży franka. (...)Wprowadzone wówczas regulacje dotyczą kredytów denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska. (...)Wysokość rat była uzależniona od ceny franka szwajcarskiego wyrażonej w relacji złotego do tej waluty.

Doradca finansowym udzielił im informacji, że kredyt związany jest z ryzykiem zmiany kursu, ale wahania są małe i od kilku lat jest trend, że złotówka umacniała się do franka. (...)Powodowie nie znali sposobu ustalenia przez Bank kursu franka na dzień podpisani umowy. (...)(...)jakiej wysokości będą spłacali raty kredytu z uwagi na to, że raty kredytu zostały uzależnione od obowiązującego w przyszłości kursu waluty – franka szwajcarskiego ustalanego każdorazowo przez kredytodawcę. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka.

Pracownik banku poinformował ich, że kredyt w złotówkach jest mniej korzystny, obliczył wysokość raty we frankach i w złotówkach i rata we frankach była dużo niższa. (...)Kurs złotego do franka ustalany jest przez czynniki makroekonomiczne oraz polityki walutowe, na które pozwany nie ma wpływu. (...)Należy wskazać, że powiązanie rat kredytu z wysokością kursu kupna - sprzedaży franka szwajcarskiego (o co powodowie wnosili ubiegając się o kredyt) powoduje, że wysokość spłaconego kapitału ze swojej istoty musi się różnić od kwoty otrzymanego kredytu. Istota problemu powodów polega na tym, że od czasu zawarcia umowy kurs złotego w stosunku do franka szwajcarskiego uległ znaczącej zmianie, co jest okolicznością powszechnie znaną.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Podkreślenia we wstępie wymaga to, że nie budzi żadnych wątpliwości, iż wbrew niefortunnemu i wewnętrznie sprzecznemu nazewnictwu, jakim posługuje się umowa, nie jest to umowa kredytu denominowanego, lecz kredytu indeksowanego do waluty obcej ( (...) ). (...)Prawidłowości tej nie zmienia postanowienie, że kwota udzielonego kredytu miała być indeksowana (a nie denominowana) kursem waluty obcej. Wymaga podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie.