Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na mocy zawartego w 2018 roku Aneksu do Umowy, pozwana umożliwiła powodowi spłatę kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich (CHF). (...)Nie zdawał sobie sprawy, co oznacza, że kredyt jest indeksowany do franka szwajcarskiego, jednak zdecydował się na niego z uwagi na to, że był mu rekomendowany przez pracownika banku. (...)(...)(...)Kredyt został zatem udzielony w walucie polskiej, przy zastosowaniu mechanizmu waloryzacji do waluty franka szwajcarskiego.

Zeznania świadka E. T. , A. P. oraz zeznania powódki wskazują na to, że w trakcie podpisywania umowy powódka znała wyłącznie kwotę określoną w umowie we frankach szwajcarskich, zaś nie znany był kurs według którego ustalona zostanie kwota do wypłaty oraz spłaty. (...)Wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że umowy denominowane do franka szwajcarskiego nie dają się utrzymać po wyeliminowaniu mechanizmu denominacji, ponieważ są to umowy w założeniu stron złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to jednak z wypłatą i spłatą, które miały następować w złotych. (...)Sąd Okręgowy uznał, że inaczej sprawa przedstawia się z żądaniem zapłaty uiszczonych przez powódkę franków szwajcarskich.

Co do zasady więc, suma zobowiązania kredytowego pozwanych jako dłużników rzeczowych, nie uległa zmianie, gdyż w walucie franka szwajcarskiego wynosiła tyle samo, bo 159.369,93 CHF. Zmiana nastąpiła więc na skutek nie ograniczenia żądania, ale jego przeliczenia na walutę polską na inny dzień. (...)Chybione było więc także stanowisko pozwanych, że skoro powód wzywał ich do zapłaty określając zobowiązanie kredytowe we frankach szwajcarskich, to obecnie nie może żądać spełnienia świadczenia w złotych polskich. (...)To natomiast, że kurs walutowy franka szwajcarskiego okazał się dla Kredytobiorcy, a(...)nie może stanowić zarzutu co do wysokości żądania, skoro w umowie(...)ściślej w załączniku nr 4 do tej umowy, pouczono Kredytobiorcę o(...)(...)I nie ma znaczenia, że prawidłowe przeliczenie nastąpiło w wyciągu z ksiąg bankowych z dnia 20 stycznia 2014 r., gdyż istotny był dzień kursu franka szwajcarskiego u powoda w dniu 8 lutego 2012 r.

W okresie spłaty zobowiązania kurs franka szwajcarskiego wzrósł w stosunku do złotego prawie dwukrotnie. (...)Przeliczenie następuje według kursu franka szwajcarskiego określanego przez bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim). (...)Rzeczywiście, w latach 2004 – 2008 w szerokich kręgach społeczeństwa kredyty indeksowane czy denominowane we franku szwajcarskim (popularnie zwane „kredytami frankowymi”) nie były postrzegane jako produkt niosący ze sobą zagrożenia.

Ocena charakteru umowy jako kredytu denominowanego (pkt viii) to ocena prawna, należąca wyłącznie do Sądu. (...)Powołane postanowienia wskazują zatem, że strony zawarły umowę, mocą której Bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiącą równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Z drugiej strony umowa określa sumę kredytu jako równowartość sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich, ale sama w sobie nie(...)tylko w ogólnych warunkach odsyła do określenia tej równowartości w dniu wypłaty środków z kredytu, czyli do daty w istocie w umowie kredytu nieskonkretyzowanej. (...)(...)winno mieć zatem ustalenie sumy kredytu w PLN, a nie w(...)CHF. W sytuacji, gdy wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu oraz realnie spłacane raty opiewały(...)nigdy nie spłaca nominalnej kwoty kredytu, bowiem z uwagi na różnice(...)

Przechodząc zatem do tej oceny w pierwszej kolejności należy wskazać, że przedmiotowe umowy kredytu były umowami o kredyt denominowany udzielonymi w walucie obcej, czyli franku szwajcarskim, co wprost wynika z ich treści. (...)(...)zastosować także w przypadku umowy kredytu denominowanego zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. (...)Oznacza to, że pozwany miał swobodę w określaniu tak kursu kupna, jak i sprzedaży franka szwajcarskiego, a tym samym miał możliwość zależnego od jego decyzji kształtowania wysokości raty, którą powód był zobowiązany uiszczać w wykonaniu umowy. (...)Przy umowach kredytów bankowych, w dacie ich zawarcia musi też dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wielkość zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

Kredyt udzielony powódce był tylko waloryzowany do kursu franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Pozwany przekazał powódce wskazaną kwotę PLN, stanowiącą równowartość określonej ilości franków szwajcarskich. Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu. Powódka miała natomiast spłacać kredyt w złotówkach, według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt waloryzowany do tej waluty i złożyli wniosek o udzielenie takiego kredytu. (...)Ponadto zaobserwowali, że w okresie lat 2008 – 2010 cena waluty franka szwajcarskiego wzrosła jedynie o około 30 groszy. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.