Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę kredytu wybrał frank szwajcarski ( (...) ) oraz złożył(...)o tym, że w przypadku kredytu udzielanego w walucie wymienialnej w rozliczeniach bank stosuje własne kursy walut zamieszczone w Tabeli. (...)Jednocześnie zauważył, że brak jest podstaw do przyjęcia, aby umowa łącząca strony ze względu na jej konstrukcję (umowa kredytu denominowanego) była sprzeczna z prawem lub z zasadami współżycia społecznego. (...)Pozwany mógł najpierw dowolnie określić kurs waluty w swojej Tabeli, a następnie przy jej wykorzystaniu, jednostronnie określić kwotę we frankach, którą powód miał zapłacić. (...)Odnosząc się zaś do apelacji w jej aspekcie materialnoprawnym, nie sposób zgodzić się z zarzutami powoda, które zmierzały do wykazania, że udzielanie kredytów denominowanych do waluty obcej w dacie zawierania umowy tj. w 2008 r było niedopuszczalne.

Ustalone we frankach raty miały być pobierane z rachunku przez bank po kursie z dnia spłaty. (...)Doradca zapewniał, że nawet mimo wahnięć kursu franka i tak będzie to kredyt korzystniejszy od złotowego. Nie było robionych żadnych symulacji, ani przedstawiania danych historycznych kształtowania się krów franka. (...)Oceny tej nie zmienia akcentowana w apelacji kwestia dotycząca możliwości spłaty zobowiązania we frankach szwajcarskich.

W tym celu udali się do oddziału banku (...) S.A. Pracownik pozwanego przedstawił im ofertę kredytu denominowanego do waluty CHF, jednocześnie informując, iż jest to najkorzystniejsza oferta ze względu na niższe raty, a frank szwajcarski jest najstabilniejszą walutą na świecie. (...)W umowie wskazano, że walutą udzielanego kredytu miał być frank szwajcarski (CHF). (...)Taką niższą stopą był LIBOR obowiązujący dla franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powodów, przedstawił kredyt we franku szwajcarskim jako korzystniejszy.

Na wniosek z 2 marca 2007 r. bank udzielił kredytobiorcy kredytu w kwocie 380.000,00 zł, denominowanego do (...) na okres 240 miesięcy - od 22 marca 2007 r. do 30 marca 2027 r. Kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w (...) lub transzy kredytu miała zostać określona według kursu kupna dewiz dla waluty (...) zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu (§ 2 ust. 1 i 2 umowy). (...)Na wniosek z 4 kwietnia 2007 r. bank udzielił P. S. kredytu w kwocie 270.000,00 zł denominowanego w walucie (...) na okres 300 miesięcy od dnia 24 kwietnia 2007r. do dnia 30 kwietnia 2032 r. (...)W uzasadnieniu apelacji skarżący przypisał Sądowi Okręgowemu poczynienie bezprzedmiotowych ocen dopuszczalności spornych umów w sytuacji, gdy powód konsekwentnie twierdził, że ocena prawna konstrukcji waloryzacji jego świadczeń kursem franka szwajcarskiego nie jest objęta powództwem.

(...)jaka przyświecała powodowi w wyborze kredytu denominowanego w EUR był niski koszt kredytu z uwagi na znacznie niższe(...)(...)Klient mógł negocjować marżę kredytową, prowizję za udzielenie kredytu oraz rachunku do spłaty kredytu, jak również negocjować kurs waluty do wypłaty kredytu. (...)Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Zdaniem Sądu jest niewątpliwe, że strona powodowa świadomie dokonała wyboru kredytu denominowanego i jej warunków, które to w chwili zawierania Umowy były dla powoda korzystne.

(...)złotych polskich zależała od kursu franka szwajcarskiego. (...)Wskazał sąd I instancji, że postanowienia umowy pozostawiały bankowi możliwość jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania powoda, albowiem kurs franka szwajcarskiego ustalany był przez bank w oparciu o ustalone przez niego kryteria. (...)(...)za korzystanie przez powoda z kredytu, wynikające z różnic kursu sprzedaży i kupna franka, albowiem kwestionowane postanowienia umowy były tak ukształtowane, aby korzyści z różnicy kursu kupna i sprzedaży podczas spłaty kredytu czerpał bank. (...)Należy wskazać, że w świetle dotychczasowego orzecznictwa należy uznać, że wyeliminowanie abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie prowadzi do utrzymania w mocy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej (franków szwajcarskich) jako kredytu Złotowego oprocentowanego według stawki np.

Zawarcie umowy nastąpiło po spotkaniu z pracownikiem banku, po sprawdzeniu zdolności kredytowej stronie powodowej zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Poinformowano powoda, że frank szwajcarski jest stabilną i bezpieczną walutą. (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

Powodowie uzyskali informację o stabilności gospodarki szwajcarskiej. (...)Sporna umowa kredytowa poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Aby umożliwić jej zastosowanie strony wprowadziły do umowy klauzulę indeksacyjną, na podstawie której kwotę wypłaconego kredytu przeliczono na franki szwajcarskie po kursie kupna wynikającym z tabeli banku.