Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie argumentowali, że niedozwolonymi są klauzule przewidujące mechanizm waloryzacji, polegający na przeliczaniu waluty polskiej na frank szwajcarski według arbitralnie ustalanego przez pozwany (...) kursów, publikowanego w (...) tabeli kursów. (...)(...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych (...) na (...) , po kursie kupna wskazanym przez (...) (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki po kursach sprzedaży(...)(...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego (po uwolnieniu jego kursu). (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 kc.

W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt, formalnie nazwanym denominowanym kursem franka szwajcarskiego CHF, przy czym w umowie wskazano, że kredyt „jest udzielany w złotych”. (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny. (...)Przechodząc zatem do oceny zasadności apelacji z uwagi(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.

Natomiast brak postanowień, określających kurs waluty według którego będą następowały, określone w umowie przeliczenia, uniemożliwia indeksację kwoty kredytu i przekłada się na niemożliwość ustalenia kwoty zadłużenia w walucie franka szwajcarskiego. (...)Oferta kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF) została przedstawiona jako najkorzystniejsza, wysokość raty przy tego rodzaju kredycie była niższa niż przy kredytem złotowym. (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

(...)jak wynikało z postanowień regulaminu do kredytów w walucie frank szwajcarski (w których zobowiązanie kredytobiorców w tej walucie było wyrażone). (...)(...)tj. nieuprawnione przyjęcie, że doszło do naruszenia równowag stron w sposób(...)pod uwagę wniosek o udzielenie kredytu, treść umowy kredytowej z której(...)umowy jest nieważność całej umowy kredytu, podczas gdy taka sankcja nie(...)Prawo wekslowe poprzez jego niezastosowanie w sytuacji uznania za bezskuteczne postanowień umownych przewidujących mechanizm indeksacji kredytu indeksowanego - zgodnie z wolą stron - kursem franka szwajcarskiego. (...)W tym stanie rzeczy wskazać należy, że rozstrzygnięcie sprawy zależne jest od oceny prawnej zawartej między stronami umowy, w tym przede wszystkim w zakresie skutków wynikających z postanowień umownych przewidujących indeksację wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.

Umowa ta stanowiła bowiem kredyt walutowy (denominowany kursem CHF), który był dopuszczalny w świetle prawa. (...)Przed zawarciem umowy kredytu, o której mowa powyżej, ani pośrednik finansowy Ekspander, ani też następnie pracownik Banku w trakcie podpisywania umowy kredytowej, nie przedstawili kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)Kredytobiorcy nie weryfikowali we własnym zakresie jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego przed zawarciem umowy, gdyż mieli otrzymać kredyt w złotówkach i raty miały być przez nich spłacane również w złotówkach (jedynie w umowie była mowa o CHF). (...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu denominowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodom nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)(...)CSKP 364/22 stwierdza w odniesieniu do umowy kredytu indeksowanego stosowanej przez inny bank,(...)(...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

W tym celu udali się do oddziału banku (...) S.A. Pracownik pozwanego przedstawił im ofertę kredytu denominowanego do waluty CHF, jednocześnie informując, iż jest to najkorzystniejsza oferta ze względu na niższe raty, a frank szwajcarski jest najstabilniejszą walutą na świecie. (...)W umowie wskazano, że walutą udzielanego kredytu miał być frank szwajcarski (CHF). (...)Taką niższą stopą był LIBOR obowiązujący dla franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powodów, przedstawił kredyt we franku szwajcarskim jako korzystniejszy.

Jako walutę kredytu wybrał frank szwajcarski ( (...) ) oraz złożył(...)o tym, że w przypadku kredytu udzielanego w walucie wymienialnej w rozliczeniach bank stosuje własne kursy walut zamieszczone w Tabeli. (...)Jednocześnie zauważył, że brak jest podstaw do przyjęcia, aby umowa łącząca strony ze względu na jej konstrukcję (umowa kredytu denominowanego) była sprzeczna z prawem lub z zasadami współżycia społecznego. (...)Pozwany mógł najpierw dowolnie określić kurs waluty w swojej Tabeli, a następnie przy jej wykorzystaniu, jednostronnie określić kwotę we frankach, którą powód miał zapłacić. (...)Odnosząc się zaś do apelacji w jej aspekcie materialnoprawnym, nie sposób zgodzić się z zarzutami powoda, które zmierzały do wykazania, że udzielanie kredytów denominowanych do waluty obcej w dacie zawierania umowy tj. w 2008 r było niedopuszczalne.