Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowa ta stanowiła bowiem kredyt walutowy (denominowany kursem CHF), który był dopuszczalny w świetle prawa. (...)Przed zawarciem umowy kredytu, o której mowa powyżej, ani pośrednik finansowy Ekspander, ani też następnie pracownik Banku w trakcie podpisywania umowy kredytowej, nie przedstawili kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)(...)Kredytobiorcy nie weryfikowali we własnym zakresie jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego przed zawarciem umowy, gdyż mieli otrzymać kredyt w złotówkach i raty miały być przez nich spłacane również w złotówkach (jedynie w umowie była mowa o CHF). (...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu denominowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że powodom nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz przed zawarciem(...)

Zapewniano ich jedynie o stabilności waluty i korzyściach wynikających z zawarcia umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)(...)(k. 258), że symulacje dotyczyły kredytu w złotych i we frankach z marżą i bez, natomiast – jak podał – nie pamięta czy obejmowały one konkretne wielkości co do zmian kursu waluty oraz czy były przedstawiane historyczne kursy franka (k. 259-260). (...)Prawdziwe jest twierdzenie, że umowa kredytu denominowanego (waloryzowanego) mieści się w ramach konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego i stanowi jej możliwy wariant ( art. 353 1 k.c. w związku z art. 69 ustawy z 1997 r. prawo bankowe).

(...)tabelach, przyznał sobie bowiem prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego, czym zachwiał równorzędność stron umowy. (...)Chodziło zatem o przedstawienie kredytobiorcom relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej. (...)Co do pozostałych przesłanek stosowania art. 385(...)bowiem pozwany zastrzegł sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, nie wskazując w umowie kryteriów(...)(...)(...)uzyskali w ramach umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w walucie obcej.

(...)tabelach, przyznał sobie bowiem prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego, czym zachwiał równorzędność stron umowy. (...)(...)w rzeczywistości zastrzegł sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem (...) poprzez wyznaczanie w stosowanej w banku tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, nie wskazując w umowie kryteriów czy przesłanek ustalania tego kursu. (...)Chodziło zatem o przedstawienie powodom relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej. (...)(...)uzyskali w ramach umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w walucie obcej.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Powodowie argumentowali, że niedozwolonymi są klauzule przewidujące mechanizm waloryzacji, polegający na przeliczaniu waluty polskiej na frank szwajcarski według arbitralnie ustalanego przez pozwany (...) kursów, publikowanego w (...) tabeli kursów. (...)(...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych (...) na (...) , po kursie kupna wskazanym przez (...) (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki po kursach sprzedaży(...)(...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na znaczne perturbacje rynku walutowego(...)w tym złotego, w stosunku do walut kredytów, przede wszystkim franka szwajcarskiego (po uwolnieniu jego kursu). (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 kc.

Na spotkaniu w oddziale banku pracownik pozwanego przedstawił mu dwie oferty kredytu hipotecznego, jedną w walucie polskiej oraz drugą w kwocie denominowanej do franka szwajcarskiego. Pracownik pozwanego poinformował powoda, że dużo korzystniejsze będzie zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego ze względu na jego niższe oprocentowanie. Przedstawiciel ten zapewniał, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, Szwajcaria jest bezpiecznym krajem oraz że powód nie ma się czego obawiać. Obrazując powodowi skalę ryzyka związanego z wahaniem kursów waluty franka szwajcarskiego pracownik banku przedstawił ich porównanie do jena, tłumacząc, że w przypadku tej drugiej waluty wahania są dużo większe.

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu.(…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)(...)na skutek wzrostu kursów walutowych.” Do powyższej informacji został załączony wykres obrazujący historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego (CHF/PLN). (...)Jednocześnie brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.