Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)jaki sposób bank ustala kurs franka szwajcarskiego na potrzeby przeliczeń walutowych w umowie kredytu indeksowanego. (...)Bank dokonał jednorazowej wypłaty środków z tytułu kredytu w dniu 4 września 2008 r. w wysokości 405.000 złotych polskich, która stanowiła równowartość kwoty 201.102,34 franków szwajcarskich (1CHF=2,0139 PLN) (d: zaświadczenie z 19.03.2020 r. – k.53-57). (...)Dominujący jest także pogląd, że zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego (denominowanego) do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm indeksacji (denominacji) określają główne świadczenie kredytobiorcy (m.in. wyroki Sądu Najwyższego z 9 maja 2019 r. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Po sprawdzeniu zdolności kredytowej doradca kredytowy zaproponował jej kredyt we frankach szwajcarskich i wskazano na większe korzyści kredytu powiązanego z walutą obcą. (...)Bank może zatem w zasadzie dowolnie określić kursy walut w Tabeli kursów, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki.

W celu zawarcia umowy kredytu po sprawdzeniu zdolności kredytowej zaproponowano powodom kredyt we frankach szwajcarskich. (...)W realiach i okolicznościach przedmiotowej sprawy strona powodowa zawarła z pozwanym umowę kredytu w walucie PLN, waloryzowanego kursem waluty obcej – tj. franka szwajcarskiego. Zgodnie z postanowieniami tej umowy na stronie powodowej ciążył obowiązek spłaty kredytu wraz z odsetkami, opłatami i(...)na siebie obowiązek spłaty kwoty kredytu w walucie obcej franku szwajcarskim ustalonej w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej, a więc z(...)(...)W tym przypadku waluta obca – frank szwajcarski, pełnił rolę miernika wartości świadczenia kredytobiorcy bowiem raty kredytu miały być spłacane w złotych polskich w kwotach odpowiadających wartości pewnych ilości waluty obcej.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Nie wiedziała i nadal nie wie, na czym polega indeksacja, czym różnią się kredyty związane z frankiem szwajcarskim. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Jako symulację wskazano tam różnicę w wysokościach rat kredytowych opierającą się na założeniu, że wzrost kursu franka szwajcarskiego będzie tylko kilkunastoprocentowy, co mogło tylko utwierdzić powodów w słuszności uzyskiwanych od pracownika banku ustnych zapewnień, że chodzi o walutę stabilną. (...)(...)CSKP 364/22 stwierdza w odniesieniu do umowy kredytu indeksowanego stosowanej przez inny bank,(...)

Nie dostrzegła istoty zawartego w umowie odniesienia się do franka szwajcarskiego. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorczynię rat. (...)Zwrócił uwagę, że nie wyjaśniono konsumentce, jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

Zawarcie umowy nastąpiło po spotkaniu z pracownikiem banku; po sprawdzeniu zdolności kredytowej stronie powodowej zaproponowano kredyt we frankach szwajcarskich jednocześnie wskazując, że powodowie nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu złotówkowego. (...)Strona powodowa nie była świadoma ryzyka gwałtownego wzrostu kursu waluty CHF, nie otrzymała też w tym zakresie informacji, symulacji przy wzroście kursu franka o 50, 100, 200 % i pouczeń od przedstawiciela pozwanego banku (zeznania powodów k. 407-409). (...)Dalej Sąd zważył, że samo zawarcie umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, także przed uregulowaniem tego rodzaju kredytu wprost w ustawie, mieściło się w granicach swobody umów ( art. 353 1 k.c. ). (...)Pamiętać trzeba, że brak jest w dalszym ciągu jednolitości w orzecznictwie - tak sądów powszechnych, jak i Sądu Najwyższego - w odniesieniu do kwestii skutków abuzywności klauzul waloryzacyjnych w umowach kredytów indeksowanych i denominowanych do waluty obcej.

W efekcie powodowie zdecydowali się zaciągnąć kredyt we frankach szwajcarskich, albowiem miał on niższe oprocentowanie. Ponadto Ż. W. (2) i jej mąż M. W. (2) byli niegdyś pracownikami banku, mieli oni przeświadczenie jako pracownicy, że kredyty w walucie franka szwajcarskiego są kredytami tańszymi. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli. (...)Bez znaczenia w kontekście abuzywności klauzul przeliczeniowych pozostaje to, że kredytobiorcy mogli dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Tam doradczyni klienta B. K. zaoferowała im dwa kredyty hipoteczne: w złotych i denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania obu świadków posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.