Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ukrywając takie okoliczności, a jednocześnie decydując się na ujawnienie swojego wizerunku osobom trzecim i w miejscach publicznych przy wykonywaniu pracy, oskarżony narażałby się na przypadkowe nawet ujęcie.

Zaznaczyć trzeba, iż uwaga ta została poczyniona z uwagi na to, że pisemne uzasadnienie poza funkcją procesową ma też znaczenie dla budowania wizerunku wymiaru sprawiedliwości i dlatego Sąd(...)

(...)w tym celu zdjęcie z wizerunkiem K. M. i naniesionymi zapisami(...)

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Mógł w pamięci świadka zatrzeć się obraz wizerunku oskarżonego, z którym przecież nie pozostawał w szczególnie bliskich stosunkach w przeszłości.

Z kolei, co do kwestionowanych w apelacji zeznań D. B. , Sąd trafnie ocenił, iż są one wiarygodne z uwagi na brak sprzeczności i ich konsekwencje, a także fakt ich potwierdzenia rozpoznaniem wizerunku oskarżonych na tablicy (str. 26 uzasadnienia).

Rozpoznał on wizerunek oskarżonego (k. 62), potwierdził on treść rozmów z nim prowadzonych ( (...)- (...) ), a które odpowiadały temu co na temat oskarżonego w czasie śledztwa wyjaśniał.

Istotne w zeznaniach M. Z. złożonych tuż przed zatrzymaniem K. L. jest to, że wskazała na jego wizerunek, nie znając nazwiska, określiła go ps. (...) bądź R. ”.