Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W świetle twierdzeń pozwu należy również podkreślić, że odniesienie do franków szwajcarskich nie nadaje kredytowi charakteru walutowego, w którym zakładane byłyby faktyczne przepływy środków pieniężnych w tej walucie. (...)Rozróżnienie kredytu denominowanego i indeksowanego prowadzi więc do wniosku, że w przypadku tego drugiego, klauzule waloryzacyjne nie są elementem świadczenia głównego. (...)Pozwany nie zdołał wykazać, aby powodowie mieli wpływ na treść zakwestionowanych postanowień umowy, w szczególności zaś tych, które regulowały kwestię przeliczania samego kredytu, jak i wartości poszczególnych rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote według kursów ustalonych w tabeli banku. (...)Sama możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, od pewnego momentu wykonywania umowy(...)dalsze ustalenia stron odnoszące się do tego mechanizmu nie mogły odnieść skutku prawnego.

(...)(...) , który zachęcił ich do zaciągnięcia kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego (CHF), przedstawiając im symulację spłaty takiego kredytu w porównaniu ze spłatą kredytu w złotówkach, z której wynikało, że raty kredytu indeksowanego będą niższe. (...)Dla wielu osób ta cecha kredytu indeksowanego (denominowanego) stanowiła największe zaskoczenie. (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów indeksowanych (waloryzowanych) do CHF kurs tej waluty podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)tej waluty, zarówno w stosunku do euro, jak i do polskiego złotego (Anna Jurkowska-Zeidler, „Asymetria ryzyka a zasada sprawiedliwości społecznej na tle problemu kredytów we frankach szwajcarskich” [w:] Gdańskie Studia Prawnicze, tom XXXV, 2016r., str. 131-133).

W załączniku nr 1 do tego aneksu strony przewidziały zabezpieczenie kredytu, które obejmowało: - przystąpienie do umowy zbiorowego ubezpieczenia nieruchomości mieszkalnych(...)w którym wniósł o przewalutowanie kredytu z waluty polskiej na franka szwajcarskiego (CHF). (...)Przedmiotem tego aneksu była zmiana waluty kredytu udzielonego zgodnie z umową (...) z dnia 16.01.2007 r., zmienioną aneksem (...) z dnia 17.04.2007 r. ze złotych polskich (PLN) na franki szwajcarskie (CHF) (§1 ust. 1). Kwota salda kredytu 243 318, 95 zł w dniu zapadalności raty kredytu, tj. 20.04.2008 r. miała zostać przeliczona przez Bank na walutę obcą zgodnie z kursem kupna franka szwajcarskiego obowiązującym w Tabeli kursów walut(...)(...)Oferta kredytu w CHF została przedstawiona powodowi(...)r. (...) S.A. dokonał przeliczenia kredytu udzielonego powodowi na podstawie umowy(...)- w dniu zawarcia aneksu do umowy – 17.04.2008 r. –(...)

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną(...)odmienny był cel ich wprowadzenia do umowy (stronom nie chodziło o(...)temu służyło zastrzeżenie oprocentowania adekwatnego do waluty, w której określono wysokość(...)(...)W przypadku umów kredytu denominowanego czy indeksowanego miała miejsce właśnie modyfikacja istniejącej umowy nazwanej – umowy kredytu, która doprowadziła do wykształcenia się w obrocie pewnego rodzaju tych umów, cechujących się określonymi zasadami ustalania świadczeń stron. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu(...)jedną z podstawowych cech umowy kredytu jest jego odpłatność.

W ramach roszczenia głównego o zapłatę powodowie domagali się zasądzenia na ich rzecz od pozwanego zwrotu wszystkich wpłat dokonanych przez z nich w wykonaniu nieważnej umowy w złotówkach i frankach szwajcarskich w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia 15 października 2021 r. (...)Warunki umowy kredytu udzielanego w złotych polskich były mniej korzystne niż kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie. (...)Powodowie wpłacili ponadto kwotę 5.998,96 CHF jak wynika z przedstawionej w niniejszej sprawie dokumentacji na k. 152 a.s., kiedy to od 16 lutego 2015 r. do 15 marca 2016 r. wpłacali raty bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 23(...)dnia 9 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 36.896,78(...)dnia 9 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)Dowód: wniosek – k. 182-185, decyzja – k. 186-191 W dniu 5.02.2015 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 67-69. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Tak również referowali to powodowie - byli pewni, że mimo wzrostu kursu franka spłata rat będzie powodowała zmniejszenie się pozostałego salda do zapłaty. (...)W konsekwencji bowiem bezskuteczności tych postanowień kwota zobowiązania tak banku jak i kredytobiorcy wyrażona byłaby w walucie PLN przy jednoczesnym pozostawieniu oprocentowania opartego o stawkę (...) , właściwą do kredytów w walucie frank szwajcarski. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Chodziło zatem o przedstawienie powodom relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).