Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredytobiorcy nie występowali z własnej inicjatywy o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Ze strony Banku nie było również żadnych pouczeń co do zachowania się powodów w razie nagłego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Doświadczenie życiowe wskazuje również, że kwestia ryzyka kursowego związanego z przyjęciem indeksacji do obcej waluty nie była rzetelnie przedstawiana klientom, gdyż kurs franka szwajcarskiego w owym czasie pozostawał względnie stabilny, tj. w okolicach 2 zł za 1 franka. (...)W pierwszej kolejności należy podkreślić, że pomimo zastosowania do rozliczenia umowy kredytowej franka szwajcarskiego nie budzi wątpliwości Sądu, że kredyt został udzielony w polskich złotych.

Nie byli również w stanie określić w jaki sposób bank będzie ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego. (...)Sąd przyjął, że kwestionowane postanowienia umowne dotyczące waloryzacji kwoty kredytu do franka szwajcarskiego stanowiły postanowienia określające główne świadczenia stron w rozumieniu art. 385 1 § 1 k.c. (...)Nie było bowiem formalnych przeszkód, by pomimo stabilnego kursu franka szwajcarskiego, bank mógłby ustalić własny kurs na bardzo wysokim poziomie. (...)W ocenie Sądu Rejonowego nie było przeszkód, by na gruncie prawa krajowego umowa po wyeliminowaniu abuzywnego mechanizmu indeksacji do franka szwajcarskiego funkcjonowała w dalszym ciągu.

Do wypłaty wiążąca kwota ustalona we frankach, ale wypłaty dokonywano w PLN. Jeśli klient chciał mógł otrzymać wzór umowy kredytu do domu. (...)Sad nie dał wiary twierdzeniom powodów, iż pracownicy banku twierdzili, iż kurs franka nie wzrośnie akurat do 2,50 zł, zresztą powód sam wskazał, iż mówiono mu, iż przy kursie franka w wysokości 3 zł i tak będzie kredyt opłacalny. (...)Skoro kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich, a pozwany wykonał swoje zobowiązanie oddania do dyspozycji kredytobiorców kwotę 102.685,39 CHF,(...)umowy, nadal pozwani są zobowiązani do zwrotu pozwanemu kwoty 102.685,39 CHF wraz z uzgodnionym oprocentowaniem. (...)Gdyby nawet powodowie zapoznali się z historią kursów franka wstecz to kurs nie był tak wysoki jako po uwolnieniu kursu franka przez Szwajcarski Bank (...) .

(...)naruszenie zasady swobody kontraktowania prowadzące do nieważności umowy jako sprzecznej z(...)polskich z jednoczesnym przeliczeniem na franki szwajcarskie bez miarodajnej kontroli sposobu ustalenia(...)(...)Bank udzielił finansowania we frankach szwajcarskich, w jedynie wypłata nastąpiła w PLN. Spłata następować miała w CHF. Takowy produkt bankowy wybrał powód. (...)W konsekwencji, zaciągnęli zobowiązanie nie wiedząc, a nawet nie zastanawiając się, w jakim celu dochodzi do przeliczenia kwoty wnioskowanego, wypłaconego, a następnie spłacanego w walucie CHF kredytu na franki szwajcarskie, jakie ta operacja może rodzić konsekwencje. (...)Rozważania te znajdują odpowiednie zastosowanie do kredytów denominowanych.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do podniesionego przez pozwanych zarzutu nieważności umowy należy wskazać, że sprowadza się on do kwestionowania w oparciu o różne podstawy prawne zawartego w umowie mechanizmu przeliczania kapitału i rat kredytu z waluty frank szwajcarski na walutę złoty polski. U podstaw argumentacji pozwanych leży przy tym twierdzenie, że w rzeczywistości umowa kredytu została zawarta w walucie złoty polski, a waluta frank szwajcarski została zastosowana w umowie jedynie jako przelicznik zobowiązania. (...)W treści zawartej następnie przez strony umowy wysokość kredytu została wyrażona w walucie frank szwajcarski, w tej samej walucie była również określana wysokość rat kredytu. (...)(...)dopuszczały bowiem wypłatę i spłatę kredytu zarówno w walucie, w jakiej został on udzielony, jak i walucie złoty polski, po przeliczeniu kwoty zobowiązania z waluty frank szwajcarski na złoty polski według stosowanych w Banku przeliczników.

W ocenie Sądu umowa kredytu zawarta przez strony nie stanowiła kredytu walutowego, a specyficzny podtyp umowy kredytu - umowę kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich. Kwota kredytu została wskazana w umowie jako kwota w walucie frank szwajcarski. (...)Zdecydowali się na kredyt denominowany do waluty CHF, kierując się zapewnieniami banku co do bezpieczeństwa oferty takiego kredytu. (...)Miarodajne byłoby uwzględnienie zmian kursu franka szwajcarskiego w okresie co najmniej równym okresowi, na jaki zawarta została umowa (27 lat).

(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). Wysokość tych zobowiązań - jak wynika z postanowień umowy kredytu - miała być określana wedle kursu franka szwajcarskiego ustalanego w tabelach kursowych banku, przy czym w umowie nie zostały określone zasady ustalania kursu tej waluty. (...)Taka redakcja postanowień umowy faktycznie pozostawiła bankowi dowolność w zakresie wyboru kryteriów ustalania kursu franka szwajcarskiego w swoich tabelach kursowych, a przez to kształtowania wysokości zobowiązań klientów, których kredyty waloryzowane są kursem walutowym. (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie zawartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez Bank, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń.

Podkreślenia wymaga fakt, że umowa kredytu hipotecznego zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)Podkreślenia wymaga przy tym, że ustawodawca już po zawarciu przez strony spornej umowy kredytu wprowadził do ustawy Prawo bankowe przepisy odnoszące się do kredytów indeksowanych do waluty obcej i kredytów denominowany w walucie obcej. (...)Zdecydowała się na kredyt denominowany do waluty CHF, kierując się zapewnieniami banku co do bezpieczeństwa oferty takiego kredytu. (...)Byłaby to umowa, która w swym kształcie odbiegałaby od umowy kredytu denominowanego do waluty obcej.