Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Przy założeniu, że wypłata kredytu i spłata następowały w złotych polskich bez indeksowania do franka szwajcarskiego, przy niezmienionych warunkach umowy (w tym dotyczących oprocentowania), w okresie od 2.03.2011 r. do 3.12.2012 r. suma zobowiązań powodów(...)(...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Problem pożyczek indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frak szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Poglądy te znajdują zastosowanie odpowiednio w zakresie umowy o pożyczkę indeksowaną walutą franka szwajcarskiego, w której zobowiązanie stron dotyczy przeniesienia na własność i następnie zwrotu tej samej ilości pieniędzy. (...)Kwota wypłaconej powodom pożyczki miała zostać przeliczona na franki szwajcarskie według kursu kupna tej waluty(...)pożyczki, a następnie wysokość zobowiązania do spłaty, jak również rozliczenie kolejnych(...)miały być przeliczane na walutę szwajcarskiej według kursu sprzedaży ustalanego przez(...)

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności kredytu bankowego.

Zakładając, że spłata następowałaby w złotych polskich bez indeksowania do franka szwajcarskiego (tj. bez przeliczenia nominalnej wartości kredytu i poszczególnych rat na walutę franka szwajcarskiego przy niezmienionych pozostałych warunkach umowy)(...)(...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Zakładając, że spłata następowałaby w złotych polskich bez indeksowania do franka szwajcarskiego (tj. bez przeliczenia nominalnej wartości kredytu i poszczególnych rat na walutę franka szwajcarskiego przy niezmienionych pozostałych warunkach umowy)(...)

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)(...)CSKP 364/22 stwierdza w odniesieniu do umowy kredytu indeksowanego stosowanej przez inny bank,(...)(...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

Podniósł, że na podstawie umowy cesji nabył od Banku (...) S.A. wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu umowy kredytu denominowanego w walucie szwajcarskiej. (...)Był on denominowany we franku szwajcarskim (§ 2 umowy). (...)Spłata miała następować w złotych według obowiązującego w Banku kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, jaki ustalano w tabeli kursów według przesłanek, których nie ujęto w umowie i w o.w.u. (...)(...)w dniu ich płatności kursu franka szwajcarskiego, wskaźnika LIBOR trzymiesięcznego, a także marży (§ 8 ust. 1 – 5 umowy), której wielkość zależała od złożenia przez pozwanego odpisu z księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie kredytu (§ 8 ust. 1 w zw. z § 11a Umowy).

Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18). (...)Skarżący istoty tego zarzutu upatrywał w dokonaniu błędnej wykładni oświadczeń woli stron zawartych w przedmiotowej dla sprawy umowy kredytu, a przez to uznaniu, że umowa miała charakter kredytu złotowego denominowanego a nie walutowego i walutą kredytu nie był frank szwajcarski, ale złoty. (...)Jak już wskazano nie zasługują na podzielenie zarzuty apelacji jakoby kredyt udzielony powodowi miał charakter walutowy, a kwota kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim. (...)W toku niniejszych rozważań zostało zaś już przesądzone, że przedmiotowa umowa kredytowa nie miała charakteru kredytu czysto walutowego, ale kredytu denominowanego (waloryzowanego), w którym walutą kredytu pozostawało PLN, frank szwajcarski pozostawał zaś jedynie walutą waloryzacji.

Dowody te pozwalały wszak jedynie na ustalenie historycznych zmian kursu franka szwajcarskiego, w tym, że kurs ten także w okresie przed zawarciem umowy podlegał, podobnie jak większość walut, pewnym wahaniom. (...)W tym kontekście należy rozpatrywać również okoliczność, że powódka posiadała wcześniej inny kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim. (...)Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18). (...)Podobnie bez znaczenia pozostaje ewentualne ustalenie, czy Bank rzeczywiście pozyskał franki szwajcarskie na poczet finansowania kredytu powódki.

Teza orzeczenia: Z istoty zobowiązania wynikającego z treści art. 353 & 1 k.c. wynika, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien je spełnić. Przy czym nie budzi wątpliwości, przy uwzględnieniu treści art. 354 & 1 k.c., że wierzyciel może od dłużnika żądać spełnienia jedynie takiego świadczenia, do ktorego dłużnik się zobowiązał (...)

Pozwanym przedstawiono przy zawieraniu przedmiotowej umowy krótką symulację prezentującą, iż rata kredytu może być wyższa, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrośnie. (...)Kredyt miał być indeksowany kursem (...) (franka szwajcarskiego). (...)W tych okolicznościach brak jest podstawy prawnej do żądania przez Bank spełnienia przez pozwanych świadczenia we frankach szwajcarskich. (...)Powodowi nie należało się od pozwanych świadczenie we frankach szwajcarskich w jakiejkolwiek kwocie.