Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Doradcy na podstawie procedur banku mieli obowiązek przedstawienia oferty kredytu hipotecznego w walucie polskiej, nawet jeśli klienci byli zainteresowani tylko kredytem we frankach szwajcarskich. (...)Doradcy mieli obowiązek przedstawienia symulacji kredytów w różnych walutach, złotówkach, dolarach, frankach szwajcarskich i euro. (...)Przedstawiony był także wykres przedstawiający zmiany kursu złotego w stosunku do franka szwajcarskiego, Euro oraz dolara w ostatnich 3 latach. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorców (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego).

W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony jest w walucie, w której kredyt jest denominowany (§ 15 ust. 7 pkt 1 COU). (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

Po ewentualnej eliminacja klauzuli kursowej umowa kredytu może nadal obowiązywać, gdyż możliwe jest jej wykonanie zgodnie z art. 69 ust. 3 prawa bankowego , poprzez spłacanie rat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Od pośrednika finansowego dowiedzieli się, że nie mają zdolności kredytowej, aby zaciągnąć kredyt w złotówkach, natomiast mają tę zdolność dla kredytu we frankach szwajcarskich. Powodowie otrzymali informację, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i bezpieczną a jego kurs może zmienić się może maksymalnie o kilka %. (...)Zasady funkcjonowania kredytów denominowanych/waloryzowanych do CHF, jak i zasady ustalania kursów, są doskonale znane Sądowi oraz pełnomocnikom stron.

Pracownik zapewnił, że kredyt we franku szwajcarskim będzie tańszy. (...)W niniejszej sprawie powód W. K. zrelacjonował przebieg zdarzeń związanych z zawarciem umowy kredytu w PLN, ale indeksowanego do CHF, przed jej zawarciem, a także wskazał, że wraz z żoną dokonują dalszych spłat z majątku wspólnego we frankach. (...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Przede wszystkim sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego. Taka, powtarzana często teza, sugeruje, że bank mógł ustalić w swoich tabelach dowolną kwotę, stanowiącą kurs kupna (i analogicznie: sprzedaży) franka szwajcarskiego.

Pozwany podkreślił też, że spadek stopy procentowej LIBOR był odwrotnie proporcjonalny do wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Powodowie, jak już wyżej wskazano, zawarli umowę kredytu walutowego we franku szwajcarskim. (...)Z umowy wynika również, że zmienne oprocentowanie kredytu miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR właściwego dla franków szwajcarskich. (...)Uznając, że przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak jest podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 ( 1) k.c.

W 2007 r. pozwany ustalał limity stosunku wartości udzielonego kredytu do wartości nabywanej nieruchomości na poziomie 80% w odniesieniu do kredytów indeksowanych do kursów walut obcych, w tym kursem franka szwajcarskiego. (...)W dokumencie znajdowała się symulacja wysokości raty kapitałowo - odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka z okresu ostatnich 12 miesięcy. (...)Pracownik banku (...) nie poinformował ich kto jest głównym beneficjentem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, o jego związku z kursem franka szwajcarskiego i wysokością salda kredytu oraz odnawialności. (...)(...)w W. w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.

Mieli również wcześniej zawartą umowę kredytu powiązaną z walutą frank szwajcarski. (...)Walutę franka szwajcarskiego przedstawiono im jako stabilną. (...)Rachunek ten, co nie jest przedmiotem sporu, jest prowadzony dla środków w złotym polskim, a nie w walucie obcej, w tym we franku szwajcarskim (potwierdza to zlecenie wypłaty kredytu – k. 285-286). (...)O ile środki z kredytu po spełnieniu warunków do postawienia do dyspozycji (jego „uruchomienia”) choćby przez chwilę miały postać sumy franków szwajcarskich, a brak jest przesłanek do stwierdzenia że takiej postaci nie miały, to znajdowały się poza dyspozycją powodów.