Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bank udzielił powodowi kredytu w wysokości 450.000 zł „denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) na okres 360 miesięcy od dnia 15 lutego 2008 roku do dnia 15 lutego 2038 roku, wliczając w to okres wykorzystania kredytu – 6 miesięcy oraz okres spłaty kredytu wraz z należnymi odsetkami –(...)(...)Jak wynika z treści zawartej pomiędzy stronami umowy, stosownie do jej postanowień, strony umówiły się, że kwota kapitału kredytu w wysokości 450.000 zł początkowo(...)drodze indeksacji przeliczona na walutę franka szwajcarskiego i oprocentowana w sposób właściwy dla tej waluty. (...)Wobec tego nie powinno budzić wątpliwości, że analizowane postanowienia, w których Bank przyznał sobie uprawnienie do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w „Tabelach kursowych” kursu kupna/sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Ponadto pominięcie odesłania do kursu kupna franka nie czyniło w istocie niemożliwym(...)podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, ani nie powodowało, że bez zastosowania przewidzianego w umowie odesłania do kursu sprzedaży franka nie dałoby się określić wysokości(...)

Regulamin w § 12 ust. 7 stanowi, że w przypadku kredytu denominowanego kursem waluty obcej Harmonogram spłat kredytu jest wyrażony w walucie kredytu. (...)Na marginesie należy jedynie zauważyć, że gros zeznań świadka D. oscyluje wokół finansowania akcji kredytowej we franku szwajcarskim, kiedy to będąca przedmiotem orzeczenia umowa indeksowana była do jena japońskiego. (...)Zauważyć przy tym należy, że treść pouczeń zawartych w informacjach stanowiących załączniki do umowy w sposób wyraźny obrazowała(...)na wypadek deprecjacji waluty polskiej do szwajcarskiej (symulacja, pomimo indeksacji do jena bazowała a zmianach franka szwajcarskiego). (...)Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr.bank.

W okresie po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Powód nie był informowany o sposobie ustalania kursów walut w banku, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki.

(...)o ustalenie, - brak podstaw do żądania zwrotu świadczenia w oparciu(...)i pozwany Bank podpisali umowę kredytu z 28 września 2007 r.(...)procentowych, które dotyczy przede wszystkich kredytów w euro i we frankach szwajcarskich oraz o tym, że ryzyko(...)to również na wysokość oprocentowania kredytu. (...)W oświadczeniu tym zasugerowano również rozważenie długoterminowego kredytu w PLN jako korzystnej alternatywie w stosunku do kredytów walutowych, które mimo atrakcyjnych aktualnie warunków cenowych w długim okresie mogą okazać się droższe na skutek wzrostu kursów walutowych. (...)(...)11 Jak wynika z załączników do wniosku kredytowego powodowie uzyskali możliwość(...)i ich własnego), zrezygnowali z kredytu w złotówkach i wybrali kredyt indeksowany do waluty szwajcarskiej, na dowód czego podpisali stosowne oświadczenie. (...)(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. 52 Ustawa antyspreadowa nie odnosiła się zatem do tej części kredytu, która była spłacana wcześniej i(...)

Kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), był tylko indeksowany do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Pozwany podnosił, że powodowie mogli przecież spłacać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Redagując tak postanowienia umowy, przyznał on sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)(...)

(...)o ustalenie nieważności umowy o kredyt mieszkaniowy (...) z dnia 3 sierpnia 2010 roku, będący kredytem denominowanym, waloryzowanym kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)(...)Zgodnie z umową między stronami waluta kredytu została określona jako franki szwajcarskie, a kwota na 430.277,17 CHF (§ 1 ust. 2 c.s.u.). (...)Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich.

(...)wniosku wyrażono zgodę na przystąpienie do programu (...) Bank (...) w(...)od utraty wartości nieruchomości, ubezpieczenia denominowanych kredytów hipotecznych, ubezpieczenia nieruchomości od ognia(...)oraz doliczenie składek za ubezpieczenia do kwoty kredytu (wniosek kredytowy k. 205-208). (...)Przeciwnie – analiza treści umów kredytów indeksowanych bądź denominowanych wskazuje raczej, że jeśli istniał jakiś zwyczaj, to było to stosowanie kursów ustalanych w tabelach banku. (...)Uprawnienie banku do jednostronnego regulowania wysokości salda i rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu przy(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji salda oraz poszczególnych rat podlegających spłacie.

Zgodnie z § 13 ust. 7 (...) , w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony jest w walucie, w której kredyt jest denominowany. (...)Oceny tej nie zmienia okoliczność, że kwota udzielonego kredytu została określona i poddana oprocentowaniu w walucie szwajcarskiej, a miała być wypłacona i spłacona w walucie polskiej. (...)Świadczy o tym również fakt, iż w pierwotnej umowie kredytu będącej kredytem złotowym, znalazły się postanowienia dotyczące kredytu denominowanego. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania - na gruncie zawartej umowy z jej późniejszą modyfikacją - wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka.