Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Drugą propozycją był kredyt indeksowany do franka w banku (...) . (...)Nie przedstawiano powodom historycznych kursów franka ani symulacji na wypadek wzrostu kursu franka. (...)W praktyce zabieg zastosowany przez bank zdaniem Sądu Okręgowego w istocie powodował, że powodowie otrzymywali kredyt złotówkowy, który był powiązany z kursem franka szwajcarskiego, a do dnia wypłaty kredytu, nie wiedzieli jakie zadłużenie w CHF będą musieli spłacić. (...)W szczególności nie sposób uznać, że zostały z powodami indywidualnie uzgodnione postanowienia § 2 ust. 1 umowy, bowiem powodowie świadomie wnioskowali o kredyt indeksowany do waluty franka szwajcarskiego.

Po zawarciu urnowy kredytu kurs franka szwajcarskiego stałe wzrastał. Powód nic miał wiedzy i świadomości jak wzrośnie rata kredytu przy tak dużym wzroście kursu franka szwajcarskiego i nie spodziewał się tak dużego ryzyka w chwili zaciągnięcia zobowiązania. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej. (...)Po pierwsze, materiał dowodowy w sprawie nie dawał podstaw do ustaleń, jakie konkretnie informacje przekazano powodowi (poza stabilnością franka szwajcarskiego) co do mechanizmu indeksacji, ryzyka kursowego i ryzyka oprocentowania.

Dążąc do zawarcia umowy kredytu powodowie szukali propozycji dla siebie najkorzystniejszej, nie byli nastawieni wyłącznie na zaciągnięcie kredytu „we frankach szwajcarskich”. Wybierając taki kredyt kierowali się powszechnym przekonaniem, że kredyt tego rodzaju jest bardziej stabilny,(...)zapewnieniem przez pracowników banku, że kredyt „we frankach szwajcarskich” jest korzystniejszy niż zwyczajny kredyt w złotych polskich, niezawierający mechanizmu waloryzacji. (...)Powodom przedstawiono ryzyka związane ze spłatą kredytu w ten sposób, że skupiono się na ryzyku zmiany oprocentowania, gdyby kredyt został udzielony w PLN, nadto z przedstawionych symulacji wynikało, że rata kredytu we frankach szwajcarskich zawsze będzie niższa. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych.

Pozwani otrzymali od pracownika Banku informację, że rata kredytu indeksowanego do CHF jest niższa aniżeli rata kredytu złotowego zaś sam frank jest stabilną walutą. (...)Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego (tak Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 20 grudnia 2019 r., XXV C 1597/17). (...)Świadczenie powodów opiewające na zwrot wykorzystanego kredytu zostało bowiem określone z wykorzystaniem(...)dwukrotnego przeliczenia zobowiązania według kursu franka szwajcarskiego z dnia wypłaty kredytu i z dnia dokonania płatności każdej z rat. (...)Przyznanie sobie przez powoda prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez samodzielne wyznaczanie w Tabelach kursowych, kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego, wysokości salda kredytu, przy jednoczesnym pozbawieniu konsumenta możliwości(...)

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)(...)się przeciwko uznaniu wzrostu kursu franka za nadzwyczajną zmianę stosunków w(...)ze względu na uwolnienie kursu franka przez szwajcarski bank centralny czy też likwidację stawki LIBOR (co ma nastąpić z końcem 2021 r.).

W § 14 ust. 1 Regulaminu kredytu hipotecznego DOM wskazano, że oprocentowanie kredytu udzielonego w złotych indeksowanego do waluty obcej jest zmienne i(...)ostatniej zmianie indeksu (...) dla kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Formalnie wiążące strony postanowienia umowy określały, w jaki sposób wykorzystana w złotych kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy. (...)Przede wszystkim, przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powoda, nie wyjaśnił powodom ryzyka związanego z kredytem we franku szwajcarskim, skupiając się jedynie na jego korzyściach. (...)(...)konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, SPP z 2018 roku, Nr 2).

Teza orzeczenia: przesłanki ważności umowy kredytowej

Pozwani byli zainteresowani kredytem w złotych polskich, jednak zdolność kredytową na wnioskowaną kwotę mieli jedynie we franku szwajcarskim. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) 2021/1847 w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR).

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 26(...)dnia 31 lipca 2020 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 134.(...)dnia 31 lipca 2020 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)W dniu 27.10.20111 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 44-47. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.