Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)konsumentów z pozwanym bankiem umowę kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, której treść zawierała niedopuszczalne postanowienia umowne – dotyczące waloryzacji (indeksacji) kwoty kredytu kursem waluty szwajcarskiej oraz obciążenia powodów kosztami ubezpieczenia(...)(...)Powodowie nie zostali poinformowani o tym, że mogą wybrać zakład ubezpieczeń w zakresie ubezpieczenia NWW. Pracownik banku zapewniał powodów o tym, że frank szwajcarski jest walutą „stabilną”. (...)M. L. i P. L. zawarli z (...) Bank Spółką Akcyjną w W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski.

Tymczasem, z samego faktu złożenia przez powoda wniosku o zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, dokonania przez niego wyboru oferty(...)(...)Należy przy tym mieć na uwadze, że Szwajcarski Bank (...) ( (...) ) przez wiele lat prowadził politykę obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego. (...)Mimo tego, zarówno informacje o historycznych kursach danej waluty, jak też informacje o sztucznie utrzymywanym kursie (...) do euro nie była przekazywana konsumentom(...)atrakcyjnego dla potencjalnych kredytobiorców kursu franka szwajcarskiego. (...)Podkreślić bowiem należy, iż w polskim systemie prawnym wykształcił się odrębny podtyp umowy kredytu tj. umowa o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska.

Według ustaleń Sądu pierwszej instancji, zgodnie z § 1 ust. l umowy kredyt podlegał indeksacji do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Udostępnione powódce dane nie odzwierciedlały przy tym późniejszych drastycznych zmian w wartości kursu franka, ani nie przewidywały sytuacji, jaka nastąpiła w przyszłości w związku z „uwolnieniem” kursu franka szwajcarskiego przez Szwajcarski Bank Narodowy, a tym samym(...)(...)W ten sposób bezpośrednio wpływa na wysokość kwoty oddanej kredytobiorcy do korzystania, która podlega waloryzacji kursem kupna franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku. Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Zgodzić się należało z Sądem I instancji, że tak skonstruowana umowa kredytu (denominowanego do kursu waluty obcej) mieści się w konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego, stanowiąc jej dopuszczalny prawem wariant ( art. 353 1 k.c. w zw. z art. 69 Prawa bankowego ). (...)Postanowienia te nie zawierają jakiegokolwiek opisu mechanizmu w zakresie wyznaczanych przez Bank kursów wymiany waluty franka szwajcarskiego, mimo że kursy te bezpośrednio decydowały o wysokości zobowiązania powodów. (...)(...)w zakresie postanowień odnoszących się do stosowania kursów z „Tabeli kursów walut”, polegało w zasadzie na zawnioskowaniu o udzielenie kredytu denominowanego do kursu (...) , w oznaczonej przez nich kwocie i walucie spłaty. (...)(...)sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z „Tabeli kursów walut obcych obowiązującej w banku”.

(...)w walucie polskiej, a kwota kredytu zostanie określona według stawki kursu(...)(...)Jak słusznie wskazał Sąd I instancji, tak skonstruowane umowy kredytu denominowanego mieszczą się w konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego, stanowiąc jej możliwy wariant ( art. 353 1 k.c. w zw. z art. 69 Prawa bankowego ). Podkreślić jednak trzeba, że w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że zarówno kredyty indeksowane, jak i denominowane do waluty obcej, są kredytami w walucie polskiej. (...)O ile jednak sama konstrukcja prawna kredytu złotowego denominowanego do (...) nie naruszała powszechnie obowiązujących przepisów prawa, o tyle konkretne klauzule stosowane w treści umów tego rodzaju mogły potencjalnie godzić w interes konsumentów i dobre obyczaje w praktyce bankowej.

Z treści umowy wynika, że walutą kredytu jest frank szwajcarski, a kwota kredytu to 74.780 CHF (umowa kredytu – indywidualne warunki kredytu pkt. 25 i 26 – k. 520 akt). (...)Praktyką pozwanego banku w roku 2008 było udzielanie kredytów zarówno w PLN jak i kredytów denominowanych do waluty obcej. (...)Powodowie byli świadomi ryzyka kursowego, niemniej na podstawie informacji udzielanych przez pracownika opisujących wahania kursowe jako dziesięcioprocentowe banku uważali je za ograniczone i nie zakładali dużych zmian kursu franka. (...)Sąd zważył: Sporna umowa ma charakter umowy denominowanej do waluty obcej.

Zaproponował jednocześnie ofertę kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Zaprezentowano jedynie historyczne kształtowanie się kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie zaproponowano jej spłaty bezpośrednio w walucie franka szwajcarskiego. (...)Powódka tym czasem została poinformowana jedynie o możliwym 20% wzroście kursu franka szwajcarskiego.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)(...)się przeciwko uznaniu wzrostu kursu franka za nadzwyczajną zmianę stosunków w(...)ze względu na uwolnienie kursu franka przez szwajcarski bank centralny czy też likwidację stawki LIBOR (co ma nastąpić z końcem 2021 r.).