Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. (...)wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną(...)odmienny był cel ich wprowadzenia do umowy (stronom nie chodziło o(...)temu służyło zastrzeżenie oprocentowania adekwatnego do waluty, w której określono wysokość(...)(...)O ile istotnie umowa nie zawierała definicji tego pojęcia, to jednak zawiera postanowienia, które wprost regulują zasady dokonywania przeliczeń pomiędzy kwotami wyrażonymi w złotych i we frankach szwajcarskich. (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu(...)jedną z podstawowych cech umowy kredytu jest jego odpłatność.

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

Zaznaczył, że wzrost wartości franka szwajcarskiego nie wiązał się ze wzrostem zysku osiąganego z tego tytułu przez bank z uwagi na jednoczesny wzrost zobowiązań banku wynikający z udzielenia kredytu (...) . (...)Otrzymał przy tym zapewnienie, że frank szwajcarski jest walutą stabilną. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Rozumiał on jedynie, że wysokość poszczególnych rat kapitałowo-odsetkowych kredytu uzależniona będzie od kursu franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: Ustalenie obowiązku alimentacyjnego

Rata kredytu na dzień 25 czerwca 2013 roku wynosiła 7.583,10 zł (k. 49-61). (...)Obecnie spłaca dwa kredyty: jeden z ratą 750-800 zł miesięcznie a drugi 2.900-3.500 zł miesięcznie, w zależności od kursu franka szwajcarskiego (k. 133). Pozwany w 2007 roku zaciągnął kredyt w wysokości 80.000 zł w (...) Banku , denominowany we franku szwajcarskim (k. 138). (...)Wśród swoich kosztów utrzymania wskazał koszt kredytu:2.800 zł, utrzymanie domu 1.000 zł, 800 zł raty drugiego kredytu, 1.500 zł pozostałych kosztów.

Powodowie byli zapewniani o stabilności waluty franka szwajcarskiego, masowości zawierania takich umów, , niskich wahaniach kursu (...) dowód: zeznania powódki E. M. z dnia 22 września 2021 r. – protokół, k. 479-479v.; zeznania powoda B. M. z dnia 22 września 2021 r., - protokół, k. 479v. (...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (...) . (...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego (CHF). (...)W tym kontekście waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Wskazanie na stabilność waluty franka szwajcarskiego z równoczesnym odniesieniem do renomy związanej z produktami szwajcarskimi, a także na historyczne kursy(...)(...)Zatem bez nich umowa kredytu nie powoduje nawiązania pomiędzy stronami stosunku prawnego kredytu denominowanego lub indeksowanego, gdyż strony nie są w stanie ustalić wysokości swoich świadczeń.

Pracownik banku zapewniał, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilną walutą. (Dowód: przesłuchanie powodów, k. 586-587) Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów w postaci dokumentów i zeznań powodów. (...)Powyższe nie stanowi ustawowej definicji kredytu indeksowanego lub denominowanego. Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany.

Zawarcie samej umowy poprzedziły dwa spotkania wstępne, na których ustalono, że może zostać jej udzielony kredyt indeksowany do kursu franka szwajcarskiego. (...)E. K. po zapoznaniu się z treścią dokumentu pytała o kwestie dotyczące kursów franka szwajcarskiego uzyskują odpowiedź, że jest to standardowy zapis. (...)Przedstawiciel banku zapewniał ją, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, zaś jego wahania nieznaczne. (...)Nie zdawała sobie jednak sprawy, że saldo zadłużenia będzie wyrażone we franku szwajcarskim.