Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)uwagi na uprzednie okazanie świadkom wizerunku oskarżonej nie została przeprowadzona w sposób wyłączający sugestię. (...)(...)przypadku takiego ich zestawienia, gdyby wizerunek oskarżonej A. S. w oczywisty sposób różniłaby się wyglądem od wizerunku innych okazywanych osób. (...)szkodę – tak podczas okazania wizerunku, typując zdjęcie wymienionej spośród innych zdjęć sygnalitycznych oraz podczas bezpośredniego okazania, kiedy oskarżona A. S. była w towarzystwie trzech innych osób. (...)Rozpatrując wyrażane w apelacji stanowisko, prezentowane zapatrywania nadmienić ponadto także należy, iż jak zaznacza się art. 173 § 1 k.p.k. nie wyklucza okazania osoby po wcześniejszym okazaniu wizerunku (por.

Co więcej, na okazywanej wówczas tablicy poglądowej rozpoznała jako kobietę pobierającą opłatę za zabieg – wśród innych fotografii – wizerunek oskarżonej. (...)Podczas pierwotnego rozpoznawania sprawy przez Sąd I instancji (vide: k-791) świadek podtrzymywała wszystkie swe dotychczasowe zeznania pomimo zawartej w nich sprzeczności, co do rozpoznania wizerunku oskarżonej. (...)E. W. – już na podstawie wizerunku była wówczas bardziej zaawansowana wiekowo aniżeli oskarżona i zewnętrznie (rysy twarzy) zupełnie nie przypominała A. B. . (...)Spontanicznie wypowiedziane zeznania świadka z konfrontacji z oskarżoną w postępowaniu przygotowawczym także nie zawierały żadnych wskazań, co do niepewności K. przy wcześniejszym rozpoznaniu oskarżonej z wizerunku.

Zeznania pokrzywdzonego, zawarte w protokołach przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego, w czasie okazania wizerunku oskarżonego oraz późniejszego okazania jego osoby, jak również przesłuchania na rozprawie, są bowiem stanowcze, konsekwentne i spójne. (...)Jak ustalił Sąd okazanie wizerunku oskarżonego pokrzywdzonemu nastąpiło na skutek wytypowania oskarżonego przez funkcjonariusza Policji M. W. . (...)Niewątpliwym jest, że wytypowanie to miało istotne znaczenie w sprawie i przyczyniło się do ustalenia sprawstwa oskarżonego na podstawie dokonanego w drodze czynności procesowej okazania wizerunku oskarżonego pokrzywdzonemu. (...)Wizerunki pozostałych trzech mężczyzn nie wskazują bowiem na istotne różnice odnośnie wieku, tuszy i innych cech, w tym koloru włosów bądź karnacji.

Podczas okazania wizerunku oskarżonego pokrzywdzony nie miał żadnych wątpliwości, że to oskarżony jest tym mężczyzną, który dokonał rozboju. (...)Dopiero po okazaniu mu wizerunku innego nieustalonego mężczyzny narodowości romskiej pokrzywdzony doszedł do przekonania, że nie jest pewien, że oskarżony popełnił wskazany w akcie oskarżenia czyn. (...)Dlatego należało przyznać walor wiarygodności protokołowi okazania wizerunku, na którym pokrzywdzony rozpoznał oskarżonego. (...)Nieprzeprowadzenie tej czynności nie podważa jednak protokołu okazania wizerunku jako wiarygodnego materiału dowodowego.

Powód wniósł o: - nakazanie pozwanej usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych w postaci wizerunku i prawa do prywatności poprzez usunięcie kamery monitorującej klatkę schodową na parterze w nieruchomości przy ul. (...)Zdaniem powoda działanie pozwanej polegające na montażu kamery bez uzgodnienia z lokatorami nieruchomości należy uznać za działanie naruszające prawo do ochrony prywatności i prawo do wizerunku. (...)W niniejszej sprawie powód wskazał, iż jego zdaniem zachowanie pozwanej naruszyło jego dobra osobiste w postaci wizerunku i prawa do prywatności. (...)W związku z powyższym, w sensie obiektywnym, działanie pozwanej narusza dobra osobiste powoda takie jak wizerunek i prawo do prywatności.

Należy także podkreślić, że okazanie wizerunku nie nastąpiło bezpośrednio po zdarzeniu, lecz dopiero po 5 tygodniach (05.12.2017r.), kiedy na skutek upływu czasu rysy twarzy sprawcy niewątpliwie zatarły się w pamięci świadków. (...)Tymczasem rozpoznanie w wyniku okazania pośredniego (przez prezentację 4 wizerunków ponad miesiąc po zdarzeniu) nie musi oznaczać trafności takiego rozpoznania i taka czynność procesowa powinna zostać zweryfikowana poprzez okazanie bezpośrednie, które w toku tego postępowania nie nastąpiło. (...)Wizerunek ma bowiem charakter statyczny, nie ukazuje ujęcia innego, niż na fotografii, wyrazu oczu, mimiki, brak w nim całej sylwetki, postaci, sposobu poruszania się itd. (...)Wartość tego dowodu jest więc ograniczona, zwłaszcza, że okazanie wizerunku nie zostało zweryfikowane okazaniem osoby.

Powódka wskazała, że pozwana podczas swojego występu w programie (...) emitowanego w (...) , wypowiadała się o powódce w sposób niezgodny z prawdą, godzący w dobre imię i wizerunek. (...)Istota sporu sprowadzała się do wyjaśnienia, kto dokonał wpisu na portalu (...) oraz ustalenia czy H. J. swoją wypowiedzią, którą sformułowała w ramach programu telewizyjnego (...) , naruszyła dobra osobiste A. Z. w postaci dobrego imienia i wizerunku. (...)Powódka również nie wyjaśniła oraz nie wykazała jakich konkretnie krzywd na wizerunku miała doznać ona sama oraz jej kancelaria, poprzestając jedynie na stwierdzeniu dotyczącym narażenia na utratę dobrego imienia i zaufania wśród klientów. (...)Niemniej jednak w ocenie Sądu nie ma ona żadnego znaczenia dla stwierdzenia naruszenia dóbr w postaci dobrego imienia czy też wizerunku powódki, a także dla przypisania pozwanej bezprawności działania.

Powódka wskazała, że opisane powyżej działanie stanowi bezprawne i zawinione naruszenie dóbr osobistych powódki w postaci dobrego imienia i godności osobistej oraz prawa do wizerunku. (...)Powódka dochodziła ochrony prawnej z uwagi na naruszenie godności i dobrego imienia oraz prawa do wizerunku. (...)Powyższe w sposób jednoznaczny zdaniem Sądu Okręgowego potwierdza, że poprzez publikację przedmiotowych artykułów doszło do naruszenia w sposób bezprawny dobrego imienia i godności oraz prawa do wizerunku powódki. Powódka wykazała, że informacje zawarte w artykułach są nieprawdziwe, w swojej treści obraźliwe z uwagi na użyte sformułowania i dodatkowy opis opublikowanego zdjęcia, przy czym na taki sposób wykorzystania jej wizerunku powódka nie udzieliła zgody.