Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

K. W. ukończył technikum Ochrony Środowiska w Z. , w chwili śmierci był w drodze do D. , gdzie miał się stawić na odbycie służby przygotowawczej, która miała poprzedzić jego zatrudnienie w jednostce lotniczej w M. , niedaleko jego miejsca zamieszkania. (...)Przy ocenie, czy zarzut przedawnienia stanowi nadużycie prawa uwzględniać należy wszystkie okoliczności konkretnego przypadku, zachodzące tak po stronie zobowiązanego, jak i po stronie poszkodowanego. (...)Dopiero bowiem przesądzenie poprawności ustaleń faktycznych pozwalać może na ocenę poprawności zastosowania przepisów prawa materialnego do prawidłowo ustalonej podstawy faktycznej. (...)W konsekwencji stwierdzić należy, że zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. jest nieuzasadniony a argumentację skarżących w tym zakresie należy uwzględnić odnosząc się do zarzutów naruszenia prawa materialnego.

Wysokość obiektów kubaturowych wymagała potwierdzenia przez władze lotnicze. (...)Jakkolwiek samo prawo jest traktowane jako pośrednie pomiędzy prawem własności a ograniczonym prawem rzeczowym , to nadal jest ono prawem na rzeczy cudzej, co oznacza, że w relacji z prawem własności pozostaje w stosunku podrzędności(...)Ta relacja reflektuje na stan faktyczny odzwierciedlający prawo – posiadanie. (...)Z kolei w złej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że prawo to mu nie przysługuje albo też ten, kto wprawdzie nie ma świadomości co do nieprzysługiwania mu określonego prawa, jednakże jego niewiedza nie jest usprawiedliwiona w świetle okoliczności danej sprawy.

Powód jako wynagrodzenie otrzymał prawo do korzystania z majątku związanego z wydatkowaniem pożyczki, też części pożytków z tej działalności gospodarczej. (...)Zakupili tylko bilet lotniczy dookoła świata na loty między kontynentami. (...)Według ustnych ustaleń pozostali w tej nieruchomości z prawem zamieszkania za utrzymanie i dbanie o tą nieruchomość. (...)Sąd nie przesłuchiwał świadka N. K. z uwagi na skorzystanie przez świadka z prawa odmowy zeznań k. 999/2.

Przywołane w nocie postanowienie umowne nie jest wiążące, gdyż w sposób rażący narusza obowiązujące przepisy prawa. (...)Kara umowna stanowi 22 % należnego powodowi wynagrodzenia brutto oraz prawie 28 % wynagrodzenia netto. (...)Nie stanowi to okresu uzasadniającego obniżenie wynagrodzenia o prawie 1/4. (...)Zmiana terminu byłaby sprzeczna z prawem i jako taka nieważna.

A. K. jest zatrudniony w (...) S.A. na stanowisku techniczny wykładowca lotniczy – w okresie 01.01.-30.06.2005 roku jego miesięczne zarobki netto wynosiły ok. 4.000 zł. (...)Żądanie to opiera się na art. 189 k.p.c. , który stanowi, że powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. (...)Apelacja nie formułuje zarzutów dotyczących prawa procesowego, nie kwestionuje się w niej zatem dokonanych przez Sąd Okręgowy ustaleń faktycznych. Bez ich podważenia trudno natomiast uznać, by Sąd ten naruszył prawo materialne, prawidłowo stosując wskazane w apelacji przepisy.

Czyli ta proporcja wynosi prawie pół na pół. ” (strona 8. protokołu rozprawy). (...)Z informacji tej wynika w sposób jednoznaczny, że osoba o danych wynikających ze znajdujących się w aktach sprawy dokumentów (prawa jazdy – kserokopii) jest osobą fikcyjną. (...)Czyli ta proporcja wynosi prawie pół na pół. ” (strona 8. protokołu rozprawy). (...)Sprawdzenia danych osoby A. M. (1) z kserokopii przedłożonego do Sądu I instancji prawa jazdy dokonał także Sąd Apelacyjny.

Teza orzeczenia: Warunkiem stosowania obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary, przewidzianego w art. 60 § 3 k.k., jest: 1) przekazanie przez sprawcę przestępstwa popełnionego we współdziałaniu z co najmniej dwiema osobami, 2) organowi powołanemu do ścigania przestępstw, niezależnie od tego, na jakim etapie prowadzonego w tej sprawie postępowania (...)

W orzecznictwie trafnie zaznacza się5, że unormowanie art. 60 § 3 k.k. może być podstawą zarzutu rażącej obrazy prawa materialnego, przewiduje bowiem nakaz stosowania (obligatoryjny) wobec sprawcy instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w razie stwierdzenia wskazanych w tym przepisie warunków. Wykazanie zatem, że mimo zaistnienia tych warunków, sąd nie zastosował wskazanego przepisu, mieści się w ramach prawidłowo postawionego zarzutu obrazy prawa materialnego, niezależnie od faktu, że zarzut ten został skierowany przeciwko wymiarowi kary. Uznając więc, że skarżący postawił zarzut obrazy przepisu prawa materialnego, konieczne stało się dokładne przeanalizowanie, czy w realiach niniejszej sprawy w stosunku do czynu przypisanego oskarżonemu R. T. należało zastosować art. 60 § 3 k.k. (...)Brak przy tym jakichkolwiek racji, aby traktować owych dostawców lub odbiorców odmiennie wówczas, gdyby z powodu taktyki śledztwa lub innych przyczyn wyłącznie proceduralnych, a zatem niezwiązanych z wykładnią analizowanego przepisu prawa materialnego, sądzeni byli w odrębnych postępowaniach.

W czasie ciąży powódka korzystała z opieki medycznej, czuła się dobrze i nie zrezygnowała z pracy polegającej na nadawaniu przesyłek lotniczych do transportu. (...)Wymaga to dokonania własnych ustaleń, dotyczących istnienia podmiotowych i przedmiotowych znamion przestępstwa, według zasad przewidzianych w prawie karnym. (...)Bez znaczenia pozostają natomiast okoliczności przewidziane w prawie karnym, uniemożliwiające ściganie sprawcy czy wymierzenie lub wykonanie kary. (...)Zarzuty naruszenia prawa materialnego także nie są zasadne.